Σίγουρα υπάρχει αυτή η στιγμή στη ζωή μας, πιθανόν να είναι και πολλές στιγμές, που νιώθουμε τόσο ερωτευμένοι ώστε να αδιαφορούμε για τα «κακώς κείμενα» του συντρόφου μας. Παραδομένοι στο συναίσθημα και το πάθος, δεν μας ενδιαφέρει η οικονομική κατάσταση, η διαφορά ηλικίας ή οι συνήθειες που δεν θα μας άρεσαν στην περίπτωση που δεν […]
Σίγουρα υπάρχει αυτή η στιγμή στη ζωή μας, πιθανόν να είναι και πολλές στιγμές, που νιώθουμε τόσο ερωτευμένοι ώστε να αδιαφορούμε για τα «κακώς κείμενα» του συντρόφου μας.
Παραδομένοι στο συναίσθημα και το πάθος, δεν μας ενδιαφέρει η οικονομική κατάσταση, η διαφορά ηλικίας ή οι συνήθειες που δεν θα μας άρεσαν στην περίπτωση που δεν είχαμε ερωτευτεί.
Όταν όμως έρχεται η ώρα της κρίσης, που πρέπει να επιλέξουμε τον άνθρωπο που θα μείνει, τα κριτήρια είναι τελείως διαφορετικά.
Εκεί κατέληξε η έρευνα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου σε 5.000 ζευγάρια, που έγινε τη χρονική περίοδο 2011-2016, σε άτομα ηλικίας από 25 έως 65 ετών, σε αντιπροσωπευτικό κοινωνικό δείγμα.
Το ερώτημα ήταν κατά πόσο παίζει ρόλο ο έρωτας, το σεξ και το πορτοφόλι στην επιλογή του συντρόφου. Δυστυχώς, μόνο το 18% θεωρεί σημαντικό παράγοντα τον έρωτα.
«Άρα, να μην αναρωτιόμαστε γιατί στα εν οίκω μας τα πράγματα δεν πάνε καλά», λέει ο πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης. «Οι σχέσεις ασφαλείας, με ενταφιασμένη την επιθυμία και την τρέλα του έρωτα, δεν είναι η σωστή συνταγή για σεξουαλική ζωή», συμπληρώνει.
Τα ευρήματα της έρευνας
Στην ερώτηση για το τι προσφέρει συνολική ικανοποίηση στη σχέση, το 40,7% απαντά «η ασφάλεια που θα μου παρέχει». Το 33% των γυναικών λένε ότι θέλουν ένα πιστό σύντροφο και το 26% κάποιον που «να νοιάζεται για μένα». Μόλις το 28.1% απαντά «η ερωτική μας ζωή», ενώ ένα αξιοσημείωτο ποσοστό 8.3% ενδιαφέρεται για την κοινωνική ζωή του συντρόφου. Από αυτό το ποσοστό, το 20% δίνει βάση στους φίλους του συντρόφου και το 19% στις ψυχαγωγικές του δραστηριότητες. Η οικονομική κατάσταση, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο.
Κανένα συναίσθημα
Παρά το γεγονός πως έχουμε περάσει σε μια μοντέρνα εποχή, ακόμη εντυπωσιάζει η επιλογή νέων γυναικών από μεγάλους άντρες, αλλά και η τάση των νέων να προσεγγίζουν ώριμες γυναίκες. Οι μελετητές, χρησιμοποιούν τη γνωστή ρήση «it is the economy stupid» («είναι η οικονομία και η επιβίωση ανόητε») και όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούν.
«Η επιλογή επιβίωσης και ασφαλούς συντρόφου ήταν πάντα ένστικτο θηλυκό, άρα κυρίαρχο, που εμείς, όμως, μεταφράζαμε λάθος, λόγω της ανδρικής κυριαρχίας σε κοινωνικό, αλλά όχι βιολογικό επίπεδο. Δηλαδή, η γυναίκα επέλεγε εδώ και εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια τον ασφαλή σύντροφο και πατέρα των παιδιών της και όχι ο άνδρας, όπως περιγράφεται στα στερεότυπα των σχέσεων σήμερα, όπου ο άνδρας φαίνεται να έχει την επιλογή, ενώ στην ουσία έχει, ήδη, επιλεγεί από την γυναίκα. Επομένως, η φαινομενικά ανάρμοστη επιλογή μεγάλου ανδρός και μικρής γυναίκας δεν είναι μια πρόσφατη ιστορία, αλλά πολύ παλιά, που έχει περάσει στα γονίδιά μας», εξηγεί ο κ. Κωνσταντινίδης.
Η διαφορά ηλικίας
Πάντα ένας μεγαλύτερος άντρας, ήταν μια ασφαλής επιλογή για τη νεότερη γυναίκα, καθώς εκ των πραγμάτων έχει εξασφαλίσει την οικονομική του ασφάλεια. Αυτό ίσχυε ανέκαθεν και δεν παρουσιάστηκε τα χρόνια της κρίσης.
«Αυτό που φαίνεται σήμερα αταίριαστο, στην κοινωνία είναι αποδεκτό μεν, αλλά με πολλές αρνητικές εκφάνσεις. Ο γέρος που αγόρασε τη φρεσκάδα δεν είναι παρά μια αρχαία συνήθεια που γονιδιακά επιβίωσε και όχι μόνο», υπογραμμίζει ο κ. Κωνσταντινίδης.
