Με απειλές και σκληρά λόγια εμφανίστηκε στο εδώλιο του Πενταμελούς Εφετείου Αθήνας, η αμετανόητη Πόλα Ρούπα, προκειμένου να παραστεί στη δίκη για τις ενέργειες του Επαναστατικού Αγώνα.
Δίπλα, ο σύντροφος της Νίκος Μαζιώτης.
Η δίκη, διεξάγεται σε δεύτερο βαθμό καθώς στη διάρκεια της αποφυλακίστηκαν λόγω παρέλευσης του 18μηνου και στην συνέχεια εξαφανίστηκαν παραβιάζοντας τους περιοριστικούς όρους.
Σκληρή η Πόλα Ρούπα, παραδέχθηκε πως φυγοδίκησε γιατί έπρεπε να «παλέψει»: “Ο Επαναστατικός Αγώνας δεν τελειώνει .. Εγώ γι’ αυτό ζω και αναπνέω, αλλιώς δεν υπάρχω, δεν θα τα παρατήσουμε για κανένα λόγο, αυτή είναι η ιστορική μας αποστολή…γνωρίζουν ότι μπορώ να πάω μέχρι το Θάνατο“.
Απειλητική ήταν όμως, ακόμη και προς την αστυνομία. Αναφερόμενη στη στιγμή της σύλληψης της είπε:
«Τους είπα ότι ήταν τυχεροί που ήταν εκεί το παιδί και προσπαθούσα να εξομαλύνω την κατάσταση. Αν ήμουν μόνη μου θα τους εξηγούσα το όνειρο».
«Έβριζα από την πρώτη στιγμή, βιαιοπράγησα εναντίον τους. Έκανα απόπειρα να χτυπήσω τον επικεφαλής της αντιτρομοκρατικής, απείλησα τον Χαρδαλιά και τη Νικολού και είπα να τους μεταβιβάσουν πως όσα χρόνια κι αν περάσουν θα βγω και θα τους ξεριζώσω την καρδιά. Γιατί έκλεισαν το παιδί σε ψυχιατρείο ενώ ήταν υγιές κι αν δεν γνώριζαν πως θα πέθαινα από την απεργία πείνας και δίψας θα το κρατούσαν μέσα. Ο πόλεμος έχει αξίες, αυτοί δεν έχουν, εγώ στο δικό τους παιδί αυτό δεν θα το έκανα»., είπε διαμαρτυρόμενη που δεν την έστειλαν σε δίκη για την συμπεριφορά της στις Αρχές.
«Οι βρισιές που χρησιμοποιούσα είχαν αντληθεί από το καθεστωτικό λεξιλόγιο. Είπα π… τον Χαρδαλιά ειπα καρ…τη Νικολού, τους είπα καθάρματα, σκουλήκια. Τους έβριζα συστηματικά απο την πρώτη στιγμή που με έπιασαν και βιαιοπραγούσα συστηματικά. Και δεν έκαναν τίποτε γιατί αυτή δεν ήταν η αντιτρομοκρατική που ξέραμε. Αυτή ηταν μια διαλυμένη αντιτρομοκρατική. Την αντιτρομοκρατική αυτή εγώ τη διάλυσα. Ήμουν στα χέρια τους άοπλη και δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε, γνώριζαν πολύ καλά με ποιά είχαν να κάνουν…Γνώριζαν οτι μπορώ να πάω μεχρι το θάνατο, οτι η δράση μου είχε μεγάλο κοινωνικό έρεισμα. Παρόλο που δεν μπορει να εκδηλωθεί γιατι απουσιάζει ενα επαναστατικό κίνημα, γιατι πάντα η δράση του επαναστατικού αγώνα ηταν βαθιά κοινωνική κι ο κόσμος το εισέπραττε».
Ακόμα πιο προκλητική όμως, αναφέρθηκε και στα μνημόνια, υποστηρίζοντας πως θα τα είχε αποτρέψει: «Είχαμε σχέδιο να κάνουμε τα κοράκια να μην θέλουν να δώσουν δραχμή για στήριξη. Γιατί τα μνημόνια πάνε μαζί με τα πακέτα στήριξης. Τότε ήταν η αρχή των μνημονίων, ήταν σημαντική στιγμή, το σύστημα ήταν ευάλωτο. Ήταν η ευκαιρία να σταθούμε μπροστά και να μην επιτρέψουμε τη γενοκτονία που γίνεται σήμερα. Αυτή ήταν η επιτυχία τους. Όχι που έπιασαν μια επαναστατική οργάνωση. Αλλά που μπόρεσαν μετά να εφαρμόσουν το σχέδιό τους. Μπήκαμε μέσα και εφαρμόστηκαν όλα. Υπουργός της τότε κυβέρνησης έλεγε ότι ευτυχώς που μας έπιασαν γιατί μπορούσαμε να καταστρέψουμε το οικονομικό σύστημα».
Από την πλευρά του ο Νίκος Μαζιώτης ανέφερε: «Ο πόλεμός μας με το κράτος δεν πρόκειται να τελειώσει, οι συλλήψεις δεν σημαίνουν τίποτε, θα συνεχίσουμε με άλλο τρόπο και κάποια στιγμή θα βγούμε, ο καθένας σε αυτό τον πόλεμο δείχνει τις αξίες του. Όταν κλείστηκε στο ψυχιατρείο ο γιος μου μίλησα για τα παιδιά των ανταρτών του εμφυλίου …ό,τι γινόταν τοτε εγινε και τώρα, το καθεστώς σας είναι απόγονος αυτών των τακτικών να αρπάζουν τα παιδιά των αντιπάλων. Ο αγώνας θα συνεχιστεί μέχρι να πεθάνουμε βιολογικά, πολιτικά δεν ήμαστε ηττημένοι ο αγώνας συνεχίζεται».