H Madonna που έταζε @@@, με το ποίμνιο της κατά του “σεξισμού”

Από την Ευτυχία Παπούλια

“Οι καταπιεσμένοι που επαναστάτησαν

 δεν μπόρεσαν ποτέ να ιδρύσουν μια κοινωνία μη καταπιεστική”

Simone Weil, Γαλλίδα Φιλόσοφος

Για μια ακόμη φορά αποδείχθηκε περίτρανα πως τα «πρόβατα» που τρώνε σανό και οι παραλογισμοί που ξεπερνούν τα όρια του επιτρεπτού, δεν είναι γνώρισμα της Ελλάδας. Δεν είμαστε εμείς αυτοί που δεν σκεπτόμαστε ορθά, σε σύγκριση με την υπόλοιπη άψογα οργανωμένη Ευρώπη ή την Αμερική που παρά την παιχνιδιάρικη τρέλα της, επαναστατεί και δεν δειλιάζει.
Γιατί πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς αυτό που συνέβη στους δρόμους λίγες ώρες μετά την ορκωμοσία του εκλεγμένου από τον λαό προέδρου, αν όχι παράλογο;  Γιατί ξεχύθηκε όλο αυτό το πλήθος στους δρόμους και με ποιον τα έχει βάλει;

Η διαδήλωση, η δημόσια συγκέντρωση με σκοπό τη διαμαρτυρία ή τη διατύπωση αιτημάτων, είναι το ίδιο δημοκρατική διαδικασία, όπως και οι εκλογές, όμως χθες, δεν είδαμε να διαμαρτύρονται για κάτι συγκεκριμένο, ούτε να έχουν αιτήματα. Είδαμε απλώς ένα τσούρμο ανθρώπων που έχουν μέσα τους οργή ακόμη και τον ίδιο τον Θεό, να ουρλιάζουν και ενίοτε να κουνιούνται στον ρυθμό της Μαντόνα, για όλες αυτές τις αδικίες της ανθρώπινης φύσης: τον ρατσισμό, τη βία όπως την αντιλαμβάνεται κανείς και την άρνηση κάποιων να δουν «φιλικά» άλλους πολιτισμούς, θρησκείες, ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό.

Χωρίς οι πολίτες να έχουν δώσει την ευκαιρία στον νέο πρόεδρο να αποδείξει την ικανότητα του, ή την λάθος επιλογή των Αμερικάνων κι ενώ αυτά θα έπρεπε να διαδραματίζονται κατά τη διάρκεια των προεκλογικών εκστρατειών- δεδομένου πως από τη φύση μας επηρεαζόμαστε-  κάνουν «πάρτι» στους δρόμους τρέχοντας πίσω από χολιγουντιανούς σταρ που κουνούν το δάχτυλο για λίγη δημοσιότητα τώρα που είναι αναγκαία.

Ένα ακόμη παράλογο του όλου τσίρκου είναι πως η Μαντόνα που ηγείται έστω και άτυπα όλων αυτών των διαδηλώσεων, διαμαρτύρεται για τον σεξισμό, την ώρα που ευτέλιζε την γυναικεία αξιοπρέπεια, τάζοντας κινήσεις διαστροφής στους ψηφοφόρους που δεν θα επέλεγαν τον Τραμπ.

Γεγονός που η Χίλαρι, αλλά και όλες οι γυναίκες που είχαν κατακλύσει χθες τους δρόμους, βρήκαν χαριτωμένο και καθόλου εξευτελιστικό για την φύση της γυναίκας. Φορώντας τα pussyhats, που παραπέμπουν σε χυδαιότητες και εύκολα η ονομασία τους θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως σεξιστική, εκφράζουν τη δυσαρέσκεια τους για την στάση του Τραμπ, απέναντι στο γυναικείο φύλο.

Την ίδια στιγμή, στο κέντρο της Αθήνας, ένας άντρας φορώντας στρινγκ και με σύνθημα στο στήθος του κατά του φασισμού, κυκλοφορούσε μπροστά σε μικρά παιδιά. Οι πρόσφυγες, θύματα των «ανωτέρων» που τους εκμεταλλεύτηκαν για την περίσταση, κρατούσαν πλακάτ με αιτήματα που ουδεμία σχέση είχαν με την εκλογή Τραμπ, όμως το όνομα του είχε γραφτεί στην πλειοψηφία αυτών.

Κι όμως, ο άνθρωπος που στοιχημάτιζαν πως θα ναι ο χαμένος των εκλογών, υπέγραψε.

Παρά τις ιδιομορφίες του και την αμύθητη περιουσία του, οδήγησε τον ψηφοφόρο στην κάλπη, κι όσο οι πολίτες έβλεπαν τα τζάκια και το Χόλιγουντ να τον πολεμούν, τόσο πιο πολύ τον συμπαθούσαν.

Γιατί ο Τραμπ, απαξίωσε πολλούς θεσμούς, τα έβαλε με όλο το κατεστημένο και εναντιώθηκε στα μεγαλύτερα συμφέροντα,  αξιοποιώντας με τον πιο έξυπνο τρόπο τα φοβικά σύνδρομα των Αμερικανών.
Οι κοινωνίες κουράστηκαν με την «πεπατημένη» και έβγαλαν έναν ριψοκίνδυνο ηγέτη να αλλάξει τη ροή, ή τουλάχιστον, εναπόθεσαν τις ελπίδες τους, όπως έκαναν και οι Έλληνες, είτε με την αριστερά, είτε με την ακροδεξιά.
Αλλάζουν τα πράγματα, ο κόσμος επαναστατεί. Αυτός ο λίγος, που φέρνει όμως τις μεγάλες ανατροπές και κάνει τον άνετο καναπέ μας να τρίζει.

Με τρόπο επικίνδυνο και σιωπηρό. Μακριά από τους δρόμους και τους διαδηλωτές με τη μπύρα και το τσιγάρο στο χέρι, χωρίς να κάνει θόρυβο, θα δώσει εξουσία στους «loosers», με την ίδια δύναμη που θα τους «τσακίσει» αν δεν σταθούν σαν κύριοι απέναντι στη χώρα τους.

Η με το λεξιλόγιο του δρόμου, θα τους καλέσει να πάρουν μία @@@, όπως η κατά του σεξισμού Μαντόνα είπε χθες στον πρόεδρο, με το ποίμνιο να χειροκροτεί εκστασιασμένο…