Όταν έδωσαν τα «χέρια» την 14η του Αυγούστου η Ελλάδα με τους δανειστές, ήταν ξεκάθαρο πως το ΔΝΤ έπρεπε να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα. Όμως για την ώρα, η απόφαση δεν έχει υλοποιηθεί και οι υπουργοί Οικονομικών βρίσκονται με τη θηλιά στο λαιμό. Προχωράμε ή παραβιάζουμε τα συμφωνηθέντα; Η Süddeutsche Zeitung αναλύει τη συνεδρίαση του […]
Όταν έδωσαν τα «χέρια» την 14η του Αυγούστου η Ελλάδα με τους δανειστές, ήταν ξεκάθαρο πως το ΔΝΤ έπρεπε να μείνει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Όμως για την ώρα, η απόφαση δεν έχει υλοποιηθεί και οι υπουργοί Οικονομικών βρίσκονται με τη θηλιά στο λαιμό. Προχωράμε ή παραβιάζουμε τα συμφωνηθέντα;
Η Süddeutsche Zeitung αναλύει τη συνεδρίαση του Eurogroup της Πέμπτης, τονίζοντας πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές, παρά μόνο αυτές οι δύο σκληρές λύσεις.
« Η μια είναι επιθυμητή, η άλλη ρεαλιστική. Εάν ήταν στο χέρι των συμμετεχόντων στο ελληνικό παζλ, τότε θα αντικαθιστούσαν το ΔΝΤ με ένα ευρωπαϊκό θεσμό ελέγχου, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας EMΣ. Από καθαρά οικονομικής άποψης οι Ευρωπαίοι δεν χρειάζονται τα δις του Ταμείου, από τεχνικής ο EΜΣ στο μεταξύ θα μπορούσε να αναλάβει το ρόλο ενός ευρωπαϊκού νομισματικού ταμείου. Αλλά αυτό το σενάριο δυστυχώς δεν είναι ρεαλιστικό, τουλάχιστον όχι ακόμη».
Η «απαίτηση» όμως να μείνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν περιλαμβάνεται μόνο στη συμφωνία του Αυγούστου, αλλ
ήταν από την αρχή ξεκάθαρο πως το πρόγραμμα θα «ανταλλαχθεί» με τη συμμετοχή του Ταμείου.
Αν με κάποιον τρόπο αποχωρήσει και στη θέση του έρθει το ΕΜΣ, η γερμανική βουλή θα έρθει αντιμέτωπη με πολλές εσωτερικές αναταραχές και ο Σόιμπλε προστατεύει τώρα την κατάσταση με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Η αναζωπύρωση του ελληνικού ζητήματος, θα εκτοξεύσει το λαϊκίστικο κόμμα “Εναλλακτική για τη Γερμανία”, την ώρα που ο Βίλντερς στην Ολλανδία- επίσης λαϊκιστής, φαίνεται να κερδίζει.
Ο αρθρογράφος καταλήγει στην ανάγκη παραμονής του ΔΝΤ, αφού «δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την παραμονή του ΔΝΤ. Και όποιος το επιθυμεί, πρέπει παράλληλα να δεχθεί και τους όρους του».
Όπως εκτιμά, η κατάσταση είναι δύσκολη και προβληματική, για μια χώρα που αποφασίζουν οι άλλοι την τύχη της.
«’Οποια κι αν είναι η κατάληξη των διαπραγματεύσεων και οι δύο πλευρές θα πρέπει να κάνουν παραχωρήσεις.
Στο τέλος θα μείνει μια πικρή αλήθεια, ότι η Ελλάδα είναι χώρα που οι άλλοι αποφασίζουν γι αυτήν (…) Για γεωστρατηγικούς λόγους η ΕΕ δεν πρέπει να αφήσει την Ελλάδα να καταρρεύσει.
Την χρειάζεται ως αξιόπιστο εταίρο για τη φύλαξη των εξωτερικών συνόρων και για την υπέρβαση της προσφυγικής κρίσης, που παρά τα προβλήματα κινήθηκε η χώρα πάντα στο πνεύμα ευρωπαϊκής ανάληψης ευθύνης (…) τυχόν Grexit θα προσέθετε άλλη μια σοβαρή κρίση στη ήδη διχασμένη Ευρώπη.
Καλά θα έκαναν λοιπόν οι υπουργοί Οικονομικών να υλοποιήσουν επιτέλους την σαφώς διατυπωμένη υπόσχεσή τους και να βάλουν το ΔΝΤ στο πρόγραμμα, καλύτερα πριν τις εκλογές στην Ολλανδία».
