Η πρώτη παράσταση που έκανε γνωστό τον Κώστα Γάκη ήταν η «Κατσαρίδα», που παιζόταν για χρόνια. Αυτή την φορά δεν ανέβασε κάτι δικό του, αλλά Σαίξπηρ, και παίζεται ήδη τρία χρόνια! από την Ηρώ Μητρούτσικου «Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2» Τρεις φορές έχω δει αυτή την παράσταση και τις τρεις θαύμασα τον σκηνοθέτη-μουσικό και αυτά […]
Η πρώτη παράσταση που έκανε γνωστό τον Κώστα Γάκη ήταν η «Κατσαρίδα», που παιζόταν για χρόνια. Αυτή την φορά δεν ανέβασε κάτι δικό του, αλλά Σαίξπηρ, και παίζεται ήδη τρία χρόνια!
από την Ηρώ Μητρούτσικου
«Ρωμαίος & Ιουλιέτα για 2»
Τρεις φορές έχω δει αυτή την παράσταση και τις τρεις θαύμασα τον σκηνοθέτη-μουσικό και αυτά τα δυο πολύ νέα παιδιά να δημιουργούν ένα αριστούργημα! Λέω δημιουργούν, γιατί η παράσταση σκηνοθετήθηκε και από τους τρεις μαζί (Γάκης, Αθηνά Μουστάκα, Κωνσταντίνος Μπιμπής). Δεν υπάρχει μόνο ένα στοιχείο που κάνει την παράσταση εξαιρετική, όλα μαζί και προπαντός οι δύο ηθοποιοί κάνουν αυτό το έργο του 1595 απόλυτα σύγχρονο και λαμπερό!
Η συνθήκη είναι ότι τα φαντάσματα των δύο εραστών παίζουν ασταμάτητα, στο κοινό, την ιστορία τους, κάτι που όμως ξεχνάς λίγα δευτερόλεπτα μετά, όταν κάνει enter ο Ρωμαίος…
Το πασίγνωστο έργο του William Sheakspeare, που περιγράφει έναν από τους μεγαλύτερους και τους πιο τραγικούς έρωτες όλων των εποχών, δεν αλλάζει καθόλου, μερικές σύγχρονες φράσεις παρεισφρέουν και όλοι οι ρόλοι παίζονται αποκλειστικά από τους δύο υπερταλαντούχους ηθοποιούς.
Λίγοι γνωρίζουν ότι το πιο γνωστό ζευγάρι του κόσμου έζησε αυτόν τον έρωτα στην εφηβεία, γι’ αυτό και είναι τόσο έντονος, τόσο δοτικός και τόσο απόλυτος. Είναι και ο μόνος έρωτας σε όλα τα έργα του Σαίξπηρ που είναι αληθινός, που προκύπτει από την καρδιά.
Οι άλλοι έρωτες στον Σαίξπηρ γίνονται πιο πολύ για να γίνουν ή για να εξυπηρετήσουν την υπόθεση του έργου. Σαν να μας λέει ο μεγάλος συγγραφέας ότι πραγματικός και ανιδιοτελής έρωτας μόνο στην εφηβεία μπορεί να υπάρξει! Κανείς δεν μπορεί να χωρίσει τους δυο εραστές, ούτε η βεντέτα των οικογενειών τους, ούτε η εξορία του Ρωμαίου, ούτε ο επικείμενος γάμος της Ιουλιέτας, ούτε καν ο θάνατος.
Η Αθ. Μουστάκα, με πρόσωπο πραγματικά 14χρονης, και ο επίσης νεαρότατος Κων/νος Μπιμπής εκτελούν αυτόν τον θεατρικό μαραθώνιο αφήνοντας άφωνους τους θεατές. Μια κουκούλα και κατευθείαν ο Ρωμαίος μετατρέπεται σε παραμάνα και η Ιουλιέτα σε παπά, δύο δαχτυλίδια-μάτια φτιάχνουν την μητέρα, ενώ ένα ματοκυάλι τον πατέρα, μόνο ένα καπέλο για τους συντρόφους του Ρωμαίου και μια απλή αλουμινένια σκάλα αρκεί για να χτίσει το περίφημο μπαλκόνι της Ιουλιέτας…
Είναι απίστευτο, όχι μόνο το πόσους ρόλους υποδύονται, αλλά ότι κάνουν και δυο και τρεις ρόλους μαζί και μάλιστα σε διάλογο μεταξύ τους! Ο ίδιος ηθοποιός ρωτάει και απαντάει συνέχεια, αλλάζοντας και θέση και ενδυματολογικό στοιχείο ασταμάτητα! Είναι τόσο όμορφο το ότι, ενώ δεν αφαιρέσανε παλαιά πράγματα από το κείμενο (άλογα, ξιφομαχίες, απόλυτη πατρική εξουσία), τα σύγχρονα στοιχεία έχουν παρεισφρήσει στους ρόλους.
Ο σύντροφος του Ρωμαίου χορεύει χιπ χοπ (εκπληκτική η Αθηνά), ενώ μια βιντεοκάμερα γίνεται αφορμή να παίξει τρία διαφορετικά πρόσωπα συγχρόνως. Απίστευτες σωματικές και υποκριτικές ικανότητες και από τους δύο ηθοποιούς, αλλά και αμεσότητα και φρεσκάδα.
Το δεύτερο στοιχείο που παίζει μεγάλο ρόλο στην παράσταση είναι η ζωντανή μουσική της παράστασης, που σε σημεία σε απογειώνει και ερμηνεύεται ζωντανά από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, ο οποίος παίζει κιθάρα, αρμόνιο, τσέλο, φυσαρμόνικα (και δεν θυμάμαι τι άλλο) και συνοδεύει τις υπέροχες φωνές των πρωταγωνιστών σε μουσικές και σύγχρονες και άλλες που παραπέμπουν στην Αναγέννηση!
Οι πετυχημένες ενδυματολογικές πινελιές είναι της Έλλης Λιδωρικιώτη, ενώ μένεις έκθαμβος με το πώς ο Σάκης Μπιρμπίλης κατάφερε να φωτίσει ένα απλό αντικείμενο που χρησιμεύει σαν κινούμενος τοίχος και να νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε μεσαιωνικό μοναστήρι και επισκέπτεσαι κρυφά, τα μεσάνυχτα, τον πάτερ Λαυρέντιο!
Μια παράσταση ανάλαφρη και δροσερή, που αφήνει την φαντασία σου να ταξιδέψει, με πολύ γέλιο, αλλά χωρίς να γίνεται παρωδία, με απίστευτη ροή, χωρίς τίποτα το περιττό, σαν ένα παιχνίδι τριών παιδιών που δεν σκεφτόντουσαν ότι «ανεβάζουμε τον μεγάλο Σαίξπηρ», αλλά το πώς θα ήταν αυτοί οι ήρωες αν σήμερα ένιωθαν ποιητικά τον πρώτο τους έρωτα, αν ήμασταν εμείς και οι φίλοι μας!
Μια low budget παραγωγή που, τρία χρόνια τώρα, έχει βάλει τα γυαλιά σε όλες τις υπερπαραγωγές!
Θέατρο «Αλφα»
Πατησίων 47
Ομόνοια-Πολυτεχνείο
Παρ. & Σαββ. 9.00, Κυριακή 7.00
Προτεινόμενες παραστάσεις
«12 ένορκοι» Αλκμήνη
«Κόλχαας» Κ.Ε.Τ.
«1984» Βασιλάκου
«Το δέντρο του Οιδίποδα» Άλφα (ως 28/2)
«Η μεγάλη Χίμαιρα», «3 Αδερφές», Πορεία
«Οι Σιδεράδες» Αγγέλων Βήμα
«About sex» 104
«Το δάνειο» Γκλόρια
«Αγαπητή Ελένα»/»Άγριος Σπόρος» Επί Κολωνώ
«Δεσποινίς Τζούλια» Άνεσις
«Λεωφορείο ο πόθος» Σύγχρονο
«Μα.Θυμα» Olvio
«Το κιβώτιο» Studio Μαυρομιχάλη
«Ο Θεός της Σφαγής» Αθηνών
«Αντεροβγάλτης» Rabbbithole
«Όνειρο Καλοκαιρινής Νυκτός» Θησείον
«Μάρτυς μου ο Θεός» Vault
«Τα Ραδίκια ανάποδα» Αθηναΐς
«Εις Ελευθερίαν» Κ.Ε.Τ.
