Ένας τεράστιος κόκκινος φαλλός εμφανίστηκε, εν μέσω Αποκριάς, στο κέντρο της Αθήνας, όμως δεν εντασσόταν ακριβώς στα καρναβαλικά έθιμα. Επρόκειτο για τα «Φαλληφόρια-Φαλλαγωγία» που διοργανώνει η Λατρευτική Κοινότητα «Λάβρυς» προς τιμήν του Διονύσου και κατά τα οποία γίνεται ουσιαστικά μια… περιφορά του φαλλού στο κέντρο της πόλης. Η περίεργη πομπή ξεκίνησε από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου […]
Ένας τεράστιος κόκκινος φαλλός εμφανίστηκε, εν μέσω Αποκριάς, στο κέντρο της Αθήνας, όμως δεν εντασσόταν ακριβώς στα καρναβαλικά έθιμα.
Επρόκειτο για τα «Φαλληφόρια-Φαλλαγωγία» που διοργανώνει η Λατρευτική Κοινότητα «Λάβρυς» προς τιμήν του Διονύσου και κατά τα οποία γίνεται ουσιαστικά μια… περιφορά του φαλλού στο κέντρο της πόλης. Η περίεργη πομπή ξεκίνησε από την Διονυσίου Αρεοπαγίτου και κατέληξε στο Μοναστηράκι, εν μέσω χορών και αλλαλλαγμών.
Φαλληφορία ή Φαλλαγωγία ονομαζόταν μια αρχαία ελληνική γιορτή προς τιμήν του θεού Διόνυσου με οργιαστικό χαρακτήρα.
Σύμφωνα με τη λατρευτική κοινότητα «Λάβρυς», το κυρίαρχο μέρος της εορτής είναι η περιφορά του φαλλού εν πομπή γι’ αυτό και μια εξίσου γνωστή ονομασία της τελετής ήταν και η Φαλλαγωγία. Κατά την πορεία της πομπής άντρες μεταμφιεσμένοι σε Σιληνούς, Σατύρους και Βακχίδες, με θύρσους δάδες και ξύλινα ραβδιά που κατέληγαν σε δερμάτινους φαλλούς, χόρευαν γύρω από το περιφερόμενο ξόανο του Διονύσου, ενώ προπορεύονταν το Φαλλικό άρμα. Κατά την πορεία βέβαια οι μετέχοντες της πομπής έπιναν από δερμάτινους ασκούς οίνο και περιέπαιζαν τους περαστικούς, και με φαλλικά τραγούδια καλούσαν τον Διόνυσο-Φαλλήνα (προσωποποίηση του φαλλού) να έρθει να γιορτάσει μαζί τους. Όταν το ξόανο έφτανε στον προορισμό του ακολουθούσαν πάλι χοροί και φαλλικά άσματα αλλά και η συνακόλουθη ευωχία όλων των συμμετεχόντων και το άνοιγμα και την πόση από τα αγγεία που περιείχαν τον διονυσόγευστο οίνο. Υπήρχε μάλιστα και ένα ειδικό τελετουργικό αγγείο-ρυτό το οποίο, εκτός από την οικιακή λατρευτική χρήση του, πολύ πιθανόν να χρησιμοποιούνταν και σε οινοποσίες των φαλληφορικών δρωμένων.
Δείτε το βίντεο
