Το δικό του μήνυμα έστειλε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας στη Σύνοδο Κορυφής σχολιάζοντας το ελληνικό πρόγραμμα. Ο κ.Τσίπρας τόνισε ότι εκτός από τα μέτρα για τις μεταρρυθμίσεις πρέπει να συμφωνηθούν και μέτρα αναπτυξιακά. Σε αυτά ενέταξε την ένταξη της ποσοτικής χαλάρωσης και την εξειδίκευση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος. Οι επισημάνσεις του με τη […]
Το δικό του μήνυμα έστειλε ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας στη Σύνοδο Κορυφής σχολιάζοντας το ελληνικό πρόγραμμα. Ο κ.Τσίπρας τόνισε ότι εκτός από τα μέτρα για τις μεταρρυθμίσεις πρέπει να συμφωνηθούν και μέτρα αναπτυξιακά. Σε αυτά ενέταξε την ένταξη της ποσοτικής χαλάρωσης και την εξειδίκευση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος.
Οι επισημάνσεις του με τη διαπραγμάτευση ακόμη ανοιχτή και την οριστική συμφωνία να εκκρεμεί δεν είναι, φυσικά, τυχαίες.
Ο πρωθυπουργός άσκησε και κριτική στο σχέδιο δήλωσης της Συνόδου, το οποίο εγκωμίαζε την “ατζέντα των μεταρρυθμίσεων”. Τόνισε ότι η πολιτική της λιτότητας έχει αρνητικά αποτελέσματα στην Ελλάδα και το Νότο γενικότερα και κατόπιν της παρέμβασης του, την οποία υποστήριξαν Ολάντ και Ραχόι, προστέθηκε στο κείμενο αναφορά στην αντιμετώπιση της ανεργίας.
Κατά τη συζήτηση για οικονομία, ανάπτυξη και θέσεις εργασίας χθες το βράδυ, ο πρωθυπουργός ειδικότερα επεσήμανε ότι η διατύπωση του σχεδίου συμπερασμάτων πως η ατζέντα μεταρρυθμίσεων – δηλαδή η πολιτική λιτότητας – που εφαρμόζεται ως ευρωπαϊκή απάντηση στην κρίση από το 2008, αποδίδει καρπούς με επίτευξη ανάπτυξης στην Ευρώπη, είναι μονομερής και αναντίστοιχη με την πραγματικότητα σε πολλά κράτη μέλη. Τα αποτελέσματα των πολιτικών λιτότητας είναι ασύμμετρα (θετικά σε κάποιες χώρες, εξαιρετικά αρνητικά στην Ελλάδα και στον Νότο) και τεκμηρίωσε τη θέση αυτή με τα παρακάτω στοιχεία:
*Στην περίπτωση της Ελλάδας, τα δύο πρώτα προγράμματα δεν έπιασαν τους στόχους τους και οι θεσμοί έχουν ήδη αναγνωρίσει ότι ήταν λανθασμένα και βασισμένα σε εσφαλμένες παραδοχές.
*Παρά τη σειρά μεταρρυθμίσεων που πραγματοποίησε η Ελλάδα, οι επιπτώσεις στην κοινωνία ήταν καταστροφικές: Απώλεια 25% του ΑΕΠ, κάτι που μόνο σε πόλεμο θα είχε συμβεί. Αύξηση της ανεργίας από το 7% στο 27%.
*Η ανάκαμψη στην Ευρωζώνη παραμένει αδύναμη και ασύμμετρή. Η ανεργία παραμένει υψηλότερη απ’ ό,τι πριν την κρίση, ενώ η αποκλιμάκωση οφείλεται κυρίως στη μερική απασχόληση.
*Ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι παραπλανητικός διότι κρύβει τις μεγάλες ανισότητες: Στον Νότο σαφώς μεγαλύτερη ανεργία από τον μέσο όρο. Ένας στους πέντε στην Ευρώπη είναι άνεργος, οι μισοί από αυτούς είναι μακροχρόνια άνεργοι, και στον Νότο η ανεργία νέων κυμαίνεται μεταξύ 30% και 50%.
Οι πρώτοι ηγέτες που έσπευσαν να υποστηρίξουν την κριτική του Έλληνα πρωθυπουργού στο σχέδιο συμπερασμάτων ήταν, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ισπανός πρωθυπουργός Μαριάνο Ραχόι και ο Γάλλος Πρόεδρος Ολάντ.
Κατά τις ίδιες πηγές, αναγνωρίστηκε από όλους η ορθότητα της κριτικής, με αποτέλεσμα να συμπεριληφθεί στο σχέδιο δήλωσης της Προεδρίας (αφού κοινά συμπεράσματα μπλοκαρίστηκαν από την Πολωνία) διατύπωση σχετικά με την ανάγκη να εφαρμοστούν ειδικές δράσεις για τη μείωση της ανεργίας.
Σχετικά με την προοπτική του ελληνικού προγράμματος και της οικονομίας, ο κ.Τσίπρας ανέφερε:
“Τώρα που βρισκόμαστε κοντά στην ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος θα πρέπει μαζί με τα μέτρα και τις μεταρρυθμίσεις να συμφωνήσουμε και σε μέτρα αναπτυξιακής προοπτικής. Σε αυτά προφανώς περιλαμβάνονται η ένταξη στο QE και η εξειδίκευση των μεσοπρόθεσμων μέτρων για την ελάφρυνση του χρέους.
Περιλαμβάνεται, επίσης, και ο σχεδιασμός για την επανεκκίνηση της οικονομίας, με δραστικό περιορισμό της ανεργίας και αντιμετώπιση απαράδεκτων φαινομένων, όπως η παιδική φτώχεια.
Η αναπτυξιακή προοπτική είναι η μοναδική επιλογή για την βιωσιμότητα του προγράμματος, τη βιωσιμότητα του χρέους και την οριστική έξοδο από την κρίση.”
Επιπλέον ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο European Fund for Strategic Investments (EFSI) το οποίο αποτελεί σημαντικό εργαλείο ανάπτυξης και πως είναι αναγκαίο να επεκταθεί η δράση του.
Ωστόσο, οι μηχανισμοί του EFSI ως έχουν σήμερα δεν παρέχουν δυνατότητες παρέμβασης στην κατεύθυνση της ισόρροπης ανάπτυξης και της απομείωσης του επενδυτικού ρίσκου όπου αυτή είναι απαραίτητη για τη διάχυση επενδυτικών ροών σε όλη την ΕΕ. Σε αυτό το πλαίσιο πρότεινε:
*Να εξεταστούν προτάσεις και μηχανισμοί αντιμετώπισης των επενδυτικών κινδύνων και της αβεβαιότητας σε συγκεκριμένες αγορές.
*Να αναπτυχθούν κατευθυντήριες γραμμές πολιτικής και τεχνική βοήθεια μέσω των ικανοτήτων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων για την αύξηση επενδύσεων αλλά και της αποτελεσματικότητας τους.
