Ήταν ο φύλακας- άγγελος τους, για ολόκληρα 50 χρόνια. Ο Don Ritchie έβλεπε από το παράθυρο του τους απελπισμένους ανθρώπους λίγο πριν πέσουν στο κενό. Το σπίτι του, ήταν πολύ κοντά στον βράχο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, «διάσημο σημείο αυτοκτονίας». Ούτε μια φορά δεν αδιαφόρησε, αλλά πλησίαζε και ρωτούσε: «Γιατί δεν έρχεστε για […]
Ήταν ο φύλακας- άγγελος τους, για ολόκληρα 50 χρόνια. Ο Don Ritchie έβλεπε από το παράθυρο του τους απελπισμένους ανθρώπους λίγο πριν πέσουν στο κενό. Το σπίτι του, ήταν πολύ κοντά στον βράχο της Νέας Νότιας Ουαλίας στην Αυστραλία, «διάσημο σημείο αυτοκτονίας».
Ούτε μια φορά δεν αδιαφόρησε, αλλά πλησίαζε και ρωτούσε: «Γιατί δεν έρχεστε για ένα φλιτζάνι τσάι;».
Σε μια τόσο απλή ερώτηση πολλοί ήταν αυτοί που ένιωθαν το μυαλό να σταματά και τον ακολουθούσαν. Μάζευαν τα παπούτσια τους και πήγαιναν στο σπίτι του.
Ο «άγγελος της Αυστραλίας» δεχόταν συχνά δώρα, μια ανώνυμη ζωγραφιά, ένα ευχαριστήριο γράμμα ή ένα μπουκάλι σαμπάνια ως ευγνωμοσύνη.
Το 2006, του απονεμήθηκε το μετάλλιο του Τάγματος της Αυστραλίας για τη συνολική του προσφορά και το 2011 το μετάλλιο του τοπικού ήρωα.
Το 2012 έχασε τη μάχη με το θάνατο, ωστόσο έμεινε στην ιστορία καθώς 160 άνθρωποι σώθηκαν ύστερα από την πρόσκληση του για τσάι.
