Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος με υπερηφάνεια τονίζει: «Πρωτίστως οφείλουμε να μη λησμονούμε τη θυσία των τραγικών θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, επιτελώντας έτσι και εθνικό χρέος, το οποίο πηγάζει και από την ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων του 1998. Πριν από όλα, εμείς οι Έλληνες πρέπει να διατηρούμε άσβεστη στη συλλογική μας μνήμη τη συμβολή του Μικρασιατικού Ελληνισμού στη διατήρηση της εθνικής και πολιτισμικής συνείδησης. Διότι -και μέσα από τη διαχρονική δύναμη του Ελληνισμού να αντιμετωπίζει με ηρωισμό τις συμφορές και να μην τους επιτρέπει να ανακόψουν την ιστορική του πορεία- η Μικρασιατική Καταστροφή και η προσφυγιά που επακολούθησε ήταν το μπόλι που γονιμοποίησε, στο διηνεκές, το δέντρο της εθνικής και πνευματικής συνείδησης του Έθνους των Ελλήνων. Η Τουρκία οφείλει να συνειδητοποιήσει ότι ο πλήρης σεβασμός του Διεθνούς Δικαίου αποτελεί conditio sine qua non (απαραίτητη προϋπόθεση) για το αν και κατά πόσον ένα κράτος αξίζει να συγκαταλέγεται μεταξύ των δημοκρατικώς οργανωμένων μελών της Διεθνούς Κοινότητας. Και η Συνθήκη της Λωζάννης είναι αναπόσπαστο μέρος του Διεθνούς Δικαίου, η τήρηση της οποίας είναι υποχρεωτική, μεταξύ άλλων επειδή οιαδήποτε παράβασή της συνεπάγεται την επιβολή των προβλεπόμενων κατά το Διεθνές Δίκαιο κυρώσεων. Πολλώ μάλλον όταν η Συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει, εκτός από τα σύνορα της Ελλάδας, και τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δοθέντος ότι η χώρα μας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του Ευρωπαϊκού Οικοδομήματος. Όπως είναι λοιπόν διαχρονικώς αποδεδειγμένο, η Ελλάδα τείνει βεβαίως πάντα χείρα φιλίας και καλής γειτονίας προς την Τουρκία και τον τουρκικό λαό. Ταυτοχρόνως, όμως, δηλώνουμε ότι είμαστε αποφασισμένοι, στη βάση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου εν συνόλω, να υπερασπισθούμε στο ακέραιο τα σύνορά μας, την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική μας κυριαρχία, άρα τα σύνορα, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης».