από την Ηρώ Μητρούτσικου
Καθώς η Κυριακή των Βαΐων πάντα έκλεινε την χειμερινή θεατρική σεζόν, λέω «παρά τέσσερα» -κι όχι «παρά δυο»- γιατί κάποιες παραστάσεις θα παίζουν και Μεγάλη Δευτέρα και Μεγάλη Τρίτη. Ίσως κάποιες και Μεγάλη Τετάρτη. Βέβαια μέχρι να μπει για τα καλά το καλοκαίρι τα χειμερινά θέατρα εξακολουθούν να ανεβάζουν παραστάσεις, είτε οι χειμερινές που παίρνουν παράταση, είτε άλλες καινούργιες, συχνά πιο νεανικές, πιο πειραματικές, χωρίς τρανταχτά ονόματα (καθώς οι γνωστοί πρωταγωνιστές βρίσκονται πια σε πρόβες για καλοκαιρινές παραστάσεις και περιοδείες). Εξίσου, όμως, καλές. Ας δούμε, όμως, τώρα ποιές από αυτές που δεν θα έπρεπε να έχετε χάσει μέσα στη χρονιά τελειώνουν αυτό το Σαββατοκύριακο ή την Μεγάλη εβδομάδα.
- Τελευταίο Σαββατοκύριακο
α. Τα εξαιρετικά
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα για δύο»
Δύο νέοι ηθοποιοί αναλαμβάνουν να αναμετρηθούν με το γνωστό κείμενο του Σαίξπηρ, παίζοντας όλους τους ρόλους σε ένα τρελό παιχνίδι μεταμορφώσεων. Εξαιρετικό σωματικό θέατρο, με ζωντανή μουσική, το οποίο δεν πρέπει να χάσετε. Παίζεται για 4η χρονιά, οπότε δεν ξέρω για του χρόνου. (αναζητείστε κριτική μου). «Άλφα-Ιδέα».
«Σεξ λεξικόν-Η επιστήμη του έρωτα»
Στην Αθήνα του 1978 δύο έφηβοι επιχειρούν να κάνουν έρωτα για πρώτη φορά. Σε μια εποχή που αλλάζει προσπαθούν να ξεπεράσουν τη συστολή τους, τα οικογενειακά και τα κοινωνικά στερεότυπα. Ένα βιβλίο με τίτλο «Σεξ λεξικόν» αντί να τους βοηθήσει προκαλεί κωμικότατες καταστάσεις. Ενδιαφέρουσα και γρήγορη σκηνοθεσία και εξαιρετικές ερμηνείες από δυο νέους ηθοποιούς. (αναζητείστε κριτική μου). «104».
«Σοφία Λασκαρίδου, μια αγάπη μεγάλη»
Παράσταση βασισμένη στα ημερολόγια της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου, εμπνευσμένη από το μοιραίο έρωτά της με τον συγγραφέα Π. Γιαννόπουλο σε μια πανέμορφη και άκρως συγκινητική παράσταση από τους 4Frontal. «104».
«Αύγουστος»
Μια από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς, σε σκηνοθεσία Κ. Μαρκουλάκη, η οποία ευτυχώς θα επαναληφθεί και του χρόνου. Οι τρεις κόρες της οικογένειας Γουέστον συγκεντρώνονται στο σπίτι των γονιών τους στο Όσατζ της Οκλαχόμα, αναζητώντας μαζί με τους κοντινούς συγγενείς τον πατέρα τους, ο οποίος έχει να δώσει σημάδια ζωής για μέρες. «Δημήτρης Χορν».
«Δεσποινίς Τζούλια»
Μια εξαιρετική και πραγματικά βίαιη παράσταση, σε σύγχρονη εκδοχή του κλασσικού έργου του Στρίντμπεργκ. Ο σκηνοθέτης Β. Μπισμπίκης καταθέτει -εκτός από πρόταση- και μια πολύ δυνατή ερμηνεία. Η προαιώνια πάλη αρσενικού-θηλυκού αντιμετωπίζεται υπό το πρίσμα της αντιμαχίας των κοινωνικών τάξεων της εποχής (τέλη 19ου αι.), της ξεπεσμένης αριστοκρατίας και της ανερχόμενης λαϊκής τάξης. (αναζητείστε κριτική μου). «Cartel».
«12 ένορκοι»
Δώδεκα ένορκοι συνεδριάζουν για να εκδώσουν την απόφαση σε μια υπόθεση ανθρωποκτονίας με θύτη έναν 15χρονο αφροαμερικανό. Εξαιρετική παράσταση ήδη στην τρίτη της χρονιά με συνεχή sold out, η οποία που θα παιχτεί και του χρόνου. «Αλκμήνη».
«O Θεός της σφαγής»
Δύο ζευγάρια συναντιούνται για να λύσουν πολιτισμένα τον τσακωμό των παιδιών τους και τελικά εκτρέπονται σε πρωτόγονες συμπεριφορές. Εξαιρετικές ερμηνείες από 4 γνωστούς πρωταγωνιστές, σε σκηνοθεσία Κ. Μαρκουλάκη. «Αθηνών».
«Όνειρο καλοκαιρινής νυκτός»
Πέντε νέοι ηθοποιοί κάνουν όλους τους ρόλους σε μια εξαιρετική παράσταση του έργου του Σαίξπηρ. Ρυθμός, ζωντάνια, σωματικότητα, ζωντανή μουσική, γέλιο. (αναζητείστε κριτική μου). «Θησείον» (μόνο Κυριακή των Βαΐων στις 3.00).
«Πιάνω παπούτσι πάνω στο πιάνο»
Εξαιρετικό σωματικό θέατρο, για όλες τις ηλικίες, το οποίο παίζεται πάνω σε ένα πιάνο με ουρά. Ρυθμός, ζωντάνια, ζωντανή μουσική, γέλιο και μια ιδιαίτερη σκηνοθετική τεχνική. «Θησείον» (μόνο Κυριακή των Βαΐων στις 3.00)
β. Τα πολύ καλά
«Το κορίτσι του λύκου»
Η ιστορία ενός κοριτσιού από τότε που μεγαλώνει στο τσίρκο μέχρι την ενηλικίωσή της σήμερα, σε ένα έργο-ωδή στην ελευθερία που η ίδια η ηρωίδα κυνηγά. «Θέατρο του Νέου Κόσμου» (Δώμα).
«Λεωφορείο ο πόθος»
Ένα από τα καλυτέρα έργα του Τεννεσί Γουίλιαμς (βραβευμένο με Πούλιτζερ που ευτύχησε στον κινηματογράφο με τους Βίβιαν Λη και Μάρλον Μπράντο) σε μια πολύ καλή παράσταση σε σκηνοθεσία Ελ. Σκότη. Σίγουρα θα πάει και του χρόνου. Η ονειροπόλα και συμπλεγματική Μπλανς Ντιμπουά (εξαιρετική η Κόρα Καρβούνη), η αδερφή της και ο άξεστος άντρας της Στάνλεϊ Κοβάλσκι. «Σύγχρονο Θέατρο».
«Πνεύμονες – Lungs»
Μια ιστορία αγάπης, αμείλικτα ειλικρινής, αστεία κι επίκαιρη για τη «Γενιά της αβεβαιότητας», σε ένα πολύ απλό και υπέροχο ανέβασμα (Δημ. Λάλος) και ξεχωριστή ερμηνεία από την Βάσω Καβαλιεράτου. «Tempus Verum – Εν Αθήναις».
«Αμάραντα»
Ένα λοξό εθνικό μας πορτρέτο μέσα από την ιστορία ενός θιάσου ζώντων και νεκρών στην έσχατη παράστασή τους, σε κείμενα Παύλου Μάτεσι και Γλυκερίας Μπασδέκη που μιλούν για την γυναίκα. Εξαιρετικές ερμηνείες, θα επαναληφτεί για ελάχιστες παραστάσεις του χρόνου. «Faust».
«1984»
Μελλοντολογικό μυθιστόρημα-σταθμός για την πολιτική σκέψη του 20ού αιώνα, είναι εκείνο που μίλησε για τον «Μεγάλο Αδερφό» και την «αστυνομία της σκέψης». Εντυπωσιακό, σκληρό, καλοδουλεμένο, αλλά κάτι του λείπει. «Νέο Θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου».
«About Sex»
Ίσως η καλύτερη Ελληνίδα Stand uper σε μια τολμηρή και κυρίως αστεία εξομολόγηση. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να ασχοληθείς με το σεξ από ό,τι η κωμωδία. Απίστευτο γέλιο. Παίζεται χρόνια και σίγουρα θα επαναληφτεί. (αναζητείστε κριτική μου). «104».
«Δες το θετικό + Mωρό»
Ο πάντα εξαιρετικός Λ. Φισφής αναζητά μέσα από το Stand up Comedy τις θετικές στιγμές της ζωής, αυτοσαρκάζεται και καυτηριάζει ό,τι συνωμοτεί εναντίον της ευτυχίας μας. (αναζητείστε παλαιότερη κριτική μου). «Ακροπόλ».
«La Cocinera (Η Μαγείρισσα)»
Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, σε μια πολύ όμορφη παράσταση, γεμάτη χρώματα και μουσικές από την Κούβα, παρακολουθεί και την πολυκύμαντη ιστορία της χώρας. «Αγγέλων Βήμα».
«Jeronimo space: το κυνήγι των σούσι»
Κωμωδία επιστημονικής φαντασίας, για λάτρεις του είδους, με τεχνικές σωματικού θεάτρου, όπου εκτυλίσσεται μια παρανοϊκή διαστημική καταδίωξη. «Άβατον» (Μόνο Σάββατο).
«Αντεροβγάλτης»
Θεατρικό σίριαλ σε 4 επεισόδια σε κείμενο και σκηνοθεσία του εξαιρετικού Γιώργου Σίμωνα και της ομάδας Νοσταλγία. 1980: Η δράση ενός δολοφόνου μέσα σε διάστημα δεκαετίας, ο οποίος δανείζεται το όνομα του Τζακ Αντεροβγάλτη. Μια παράσταση που παίζεται σε διαφορές γωνιές του θεάτρου! «Rabbithole» (αναζητείστε κριτική μου).
«Το αμάρτημα της μητρός μου»
Θεατροποιημενο διήγημα του μεγάλου Γεωργίου Βιζυηνού σε σκηνοθεσία και ερμηνεία στον ομώνυμο ρολό του Ηλία Λογοθέτη. Πρόκειται για το αυτοβιογραφικό έργο του Γ. Βιζυηνού για την μητέρα του. Παλαιού τύπου παράσταση που παίζεται για 4η χρονιά νομίζω, σε νέο θέατρο όμως. «Έαρ-Βικτώρια».
- Τελευταίο Δευτερότριτο (Μεγάλης Εβδομάδας)
«Το Δέντρο του Οιδίποδα»
Μια σκηνική σύνθεση με θέμα τις τέσσερις τραγωδίες που αναφέρονται στην καταραμένη γενιά του Οιδίποδα. Εντυπωσιακό σωματικό θέατρο, με νεαρούς, αλλά εξαιρετικούς, ηθοποιούς, ζωντανή μουσική και ακροβατικά (αναζητείστε κριτική μου). «Άλφα-Ιδέα» (Μόνο Μ. Δευτέρα).
«Γκλουμ»
Τρελή παράσταση των θεότρελων C for Circus, βασισμένη στο «Ημερολόγιο ενός απατεώνα» του Αλεξάντρ Οστρόφσκι. Ένας νεαρός προσπαθεί να ανεβεί κοινωνικά και οικονομικά, όχι απαραίτητα με δόλιο τρόπο και επειδή θεωρεί ότι του αξίζει. «104» (Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη).
«Ακραιόφιλο»
Από το Scarface Ensemble. Στα ελληνικά και γαλλικά, με ελληνικούς υπέρτιτλους. Σύγχρονο λογοτεχνικό έργο που παραπέμπει στους μικροοργανισμούς που επιβιώνουν σε ακραίες συνθήκες, χωρίς οξυγόνο -εδώ, αντιπαραβάλλονται με τις ζωές των ανθρώπων σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης. «Κ.Ε.Τ.» (Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη).
«Enter Sandman»
Ιδιαίτερη θεατροεικαστική σύνθεση του σκηνοθέτη Θέμελη Γλυνάτση, για πολύ θεατρόφιλους. Βασίζεται στη νουβέλα του Χόφμαν «Ο Ζάντμαν», έργο του ύστερου γερμανικού ρομαντισμού, και είναι ένα από τα πρώτα δείγματα νουβέλας τρόμου που ισορροπεί ανάμεσα στο παραμύθι και την ψυχιατρική μελέτη. «Skrow» (Μ. Δευτέρα, Μ. Τρίτη).
Επισημαίνω ότι οι παραπάνω είναι παραστάσεις που τελειώνουν άμεσα (το Πορεία, το Μουσούρη, το Κυκλάδων, το Κεφαλληνίας και πολλά άλλα θέατρα συνεχίζουν).