Για πρώτη φορά δεκαετίες μετά, στα «Νέα» του Σαββάτου που είχαν κρεμαστεί στα περίπτερα, δεν υπήρχε το όνομα του Σταύρου Ψυχάρη στην ταυτότητα του εκδότη. Μετά τις δυσάρεστες εξελίξεις στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, ο ιστορικός κ. Ψυχάρης αποχαιρετά το κοινό του με ένα συγκινητικό άρθρο: Διαβάστε το ολόκληρο Στην πραγματική ζωή υπάρχουν στιγμές μικρών και […]
Για πρώτη φορά δεκαετίες μετά, στα «Νέα» του Σαββάτου που είχαν κρεμαστεί στα περίπτερα, δεν υπήρχε το όνομα του Σταύρου Ψυχάρη στην ταυτότητα του εκδότη.
Μετά τις δυσάρεστες εξελίξεις στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, ο ιστορικός κ. Ψυχάρης αποχαιρετά το κοινό του με ένα συγκινητικό άρθρο:
Διαβάστε το ολόκληρο
Στην πραγματική ζωή υπάρχουν στιγμές μικρών και μεγάλων αποχωρισμών. Ο σημερινός, ο δικός μου, είναι βαρύς και μέγας και εξ αυτού του λόγου δύσκολος έως ασήκωτος.
Υπηρετώ εδώ και 54 έτη τη δημοσιογραφία με το ίδιο πάθος και την ίδια αγάπη.
Την τίμησα και με τίμησε. Είχα την ευκαιρία, είχα την τύχη να ζήσω εκ του σύνεγγυς όλα τα μεγάλα γεγονότα της πατρίδας μας, τις καλές και δυστυχείς στιγμές της.
Και μαζί να συναντήσω, να συνομιλήσω, να συνεργαστώ και να συγκρουστώ ακόμη με ιστορικά πρόσωπα της πολιτικής, της οικονομίας, της τέχνης, του πολιτισμού και της διανόησης στα χρόνια της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Συνδέθηκα επίσης και φορές ηγήθηκα όλων των μεγάλων αλλαγών στον τομέα της ενημέρωσης. Εζησα την εποχή των διώξεων, βίωσα τη λογοκρισία, συμμετείχα στη μεγάλη άνοιξη των εφημερίδων στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, είδα την εισβολή της τηλεόρασης και, τελευταία, την επανάσταση του Internet. Και βεβαίως, τη μεγάλη οικονομική κρίση και την ακόμη μεγαλύτερη του Τύπου.
Πρωταγωνίστησα στην ανάδειξη πρώτα του «Βήματος» σε ναυαρχίδα της ενημέρωσης και αργότερα στην κατάκτηση της κορυφής από τον ΔΟΛ.
Συνεργάστηκα αρμονικά με τον ιστορικό εκδότη Χρήστο Λαμπράκη και αποδέχθηκα το βάρος της διαδοχής του σε μια κρίσιμη και δύσκολη περίοδο για τον Οργανισμό.
Ολα αυτά τα χρόνια της μεγάλης κρίσης του Τύπου αντιμετώπισα ανυπέρβλητα εμπόδια και ταυτόχρονα δέχθηκα πρωτοφανή και μοναδική στα χρονικά πολιτική πίεση. Ολοι οι μηχανισμοί προπαγάνδας και εξουσίας επιδίωξαν την εξόντωσή μου. Ωστόσο μπορώ να βεβαιώσω τους αναγνώστες ότι πάντα έδρασα με γνώμονα τις αρχές της έγκυρης και αξιόπιστης ενημέρωσης.
Δεν είναι παρά ταύτα ώρα απολογισμού και απόδοσης ευθυνών, αλλά αποχωρισμού και αποχαιρετισμού.
Διατηρώ τις καλύτερες αναμνήσεις απ’ «Το Βήμα», τον ΔΟΛ και συνολικά τη δημοσιογραφία.
Ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου τους συνεργάτες και τους εργαζομένους του Οργανισμού για την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν και για την καρτερικότητα που επέδειξαν στην πολύμηνη περίοδο της κρίσης.
Ευχαριστώ τους χιλιάδες αναγνώστες που επιμένουν να ενημερώνονται από «Το Βήμα» και τα υπόλοιπα μέσα του Οργανισμού.
Ο Οργανισμός έχει δυνάμεις, στηρίζεται σε ισχυρές βάσεις και είμαι βέβαιος ότι θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί. Στην πραγματική ζωή υπάρχουν επιτυχίες και αποτυχίες. Τούτη η προσωπική μάχη μπορεί υπό αντίξοες συνθήκες να χάθηκε, αλλά τίποτα δεν πάει χαμένο.
Εις το επανιδείν.
