Το πώς η κυβέρνηση προσπάθησε να εδραιώσει την εξουσία της αναλύει διατυπώντας τη γνώμη του σε άρθρο του στην εφημερίδα τα «Νέα» ο βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ, Κώστας Τασούλας σχολιάζοντας την «καταιγίδα» Εξεταστικών επιτροπών που έρχονται στο Κοινοβούλιο προς διερεύνηση.
Το άρθρο του έχει τίτλο «Το άχτι, το παραμύθι και το άλμα προς τα εμπρός!».
Γράφει αναλυτικά:
Οι ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ ανέλαβαν τη διακυβέρνηση της χώρας χάρη σ’ ένα άχτι και σ’ ένα παραμύθι. Το άχτι ήταν του λαού, και εστρέφετο εναντίον μας για την κακουχία που υπέστη μετά το 2010. Το παραμύθι ήταν του κ. Τσίπρα, που ουσιαστικά, έταξε παροχές 12 δισ. ευρώ και αστραπιαίες καταργήσεις Μνημονίων και άλλων δεινών!
Το άχτι και το παραμύθι απέδωσαν πολιτικά. Την ώρα που οι θυσίες των Ελλήνων και οι μεταρρυθμίσεις της Κυβερνήσεως Σαμαρά απέδιδαν οικονομικά έχοντας φέρει τη χώρα στο κατώφλι της εξόδου από την κρίση.
Σήμερα 27 μήνες μετά την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το άχτι όχι μόνο έχει ξεθυμάνει, αλλά στρέφεται ευλόγως εναντίον των “καλλιεργητών” του, το δε παραμύθι διαψεύδεται παταγωδώς και οδυνηρά.
Για το λόγο αυτό και ξεκίνησε, τελευταία, μια προσπάθεια αναστύλωσης των λόγων που έφεραν το ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Μια προσπάθεια να ξαναστηθεί ένα νέο άχτι και ένα νέο παραμύθι. Διαβάζουμε στην πολιτική απόφαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά το Eurogroup της Μάλτας: “Με δεδομένο ότι η εφαρμογή των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί θα ξεκινήσει από το 2019, μας παρέχεται ο χρόνος για να ξεκινήσουμε μεγάλες θεσμικές τομές και να ξεδιπλώσουμε το πρόγραμμά μας στους εξής άξονες: αύξηση επενδύσεων, επιτάχυνση και ολοκλήρωση των μεγάλων θεσμικών τομών (Συνταγματική αναθεώρηση), ισχυρό δημοκρατικό αποτύπωμα και εμβάθυνση του αγώνα κατά της διαπλοκής και διαφθοράς, της φοροδιαφυγής και ταυτόχρονη ανάδειξη των ευθυνών του παλαιού πολιτικού συστήματος, αλλά και του πολιτικού προσωπικού του”
Το άχτι και το παραμύθι αποκτούν πλέον θεσμική ενδυμασία. Το άχτι γίνεται Εξεταστική, ή Προανακριτική Επιτροπή, το δε παραμύθι γίνεται Συνταγματική Αναθεώρηση.
Εκεί που έπρεπε να συνεχιστεί και να επιταχυνθεί από τη νέα Κυβέρνηση η πορεία εξόδου από τα Μνημόνια, εκεί σημειώθηκε δραματική οπισθοχώρηση, χαραμίστηκαν θυσίες και προσπάθειες του λαού και της προηγούμενης Κυβέρνησης και το μόνο επιχείρημα που τους μένει είναι να ελέγξουν τη διαχείριση του παρελθόντος σε κρίσιμους τομείς, όχι όμως με αντικειμενικότητα, αλλά για να επανατροφοδοτήσουν το ξεθυμασμένο από την αποτυχία τους άχτι του λαού κατά των αντιπάλων τους.
Την ίδια στιγμή το εκπεσόν πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αντικαθίσταται από τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ώστε το νέο παραμύθι να φορέσει το ανώτατο δυνατό θεσμικό ένδυμα μήπως και πιστέψουν κάποιοι πως, αν κηρύξουμε τις κακουχίες και τα λάθη μας ως αντισυνταγματικά θα προικίσουμε τους εαυτούς μας με νέα δικαιώματα που η απόλαυσή τους δεν προϋποθέτει κόπο, ρίσκο, κανονικότητα, αλλά μόνο να συμπεριληφθούν σε κάποιες Συνταγματικές διατάξεις! Ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιβάλλει την ευημερία συνταγματικώς! Και όσοι τον πιστέψουν τον πίστεψαν!
Στον αντίποδα αυτής της προσπάθειας να ανακυκλωθούν το άχτι και το παραμύθι η ΝΔ “το στράτευμά της συναθροίζει και το ασκεί”. Κυριολεκτικά στον αντίποδα! Όπου άχτι και παραμύθι αυτοί, ενωτικά και αληθινά εμείς! Προτάσεις μετρημένες και ζυγισμένες που ξεδιπλώνονται ανά τακτά διαστήματα επάνω σε κρίσιμα θέματα όπως η οικονομία, τα κόκκινα δάνεια, η ενέργεια, το νέο Σύνταγμα, η οδική ασφάλεια, η δημόσια υγεία, η δημόσια τάξη κ.α. Χωρίς να αρνούμαστε όσες ευθύνες μας αναλογούν για το παρελθόν, τις αντικρίζουμε όχι ως αφορμή διαρκούς μνημοσύνου, αλλά ως κέντρισμα μεγαλύτερης υπευθυνότητας σήμερα που η χώρα βολοδέρνει.
Μιλώντας για το άχτι και το παραμύθι στην απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, λησμόνησα ότι μιλάνε και για αύξηση των επενδύσεων. Όμως μόλις δέκα μέρες μετά την απόφαση αυτή πληροφορούμεθα πως η επένδυση στο Ελληνικό σέρνεται όχι μόνο λόγω…αρχαιοτήτων, αλλά και κάποιων “τεχνητών καλλωπιστικών συστάδων”!
Το Άρθρο 112 του Συντάγματος του 1952 προέβλεπε ότι “Νόμος εφ’άπαξ εκδιδόμενος θέλει ρυθμίσει την προστασίαν των εκ της αλλοδαπής εισαγομένων προς τοποθέτησιν εις την χώραν κεφαλαίων”. Αμέσως μετά είχαμε το Ν.Δ. 2687/1953 που προβλέπει το απαραβίαστο των κεφαλαίων του εξωτερικού και από το 1955 έως το 1963, και από το 1974 έως το 1980 συντελέσθηκε ένα απαράμιλλο άλμα προς τα εμπρός το οποίο κυριολεκτικά ενέπνευσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Ένα μόνο αριθμό επικαλούμαι: Την περίοδο εκείνη το κατά κεφαλήν εισόδημα ανήλθε από τα 305 δολάρια στα 4,300, και πότε, όταν αυτή η τιτάνια προσπάθεια ξεκίνησε σε ένα έδαφος ερειπίων της δεκαετίας 1940-49 και της συνακόλουθης έλλειψης εμπιστοσύνης ακόμη και στο εθνικό νόμισμα!
Το άλμα προς τα εμπρός μπορεί να επαναληφθεί. Αυτό το έργο και το καθήκον το έχει αναλάβει η ΝΔ και ο Πρόεδρός της κ. Κ. Μητσοτάκης. Και ως πρώτο αποφασιστικό βήμα είναι να ξεμπερδεύουμε οριστικά με το άχτι και με τα παραμύθια, ακόμη και όταν έχουν συνταγματική περιβολή!