από τον Μίμη Νάτσιο Ο Αφροαμερικανός Κρις (Daniel Kaluuya) πηγαίνει με τη λευκή κοπέλα του Ρόουζ (Allison Williams) στο πατρικό της σπίτι, το οποίο βρίσκεται σε ακριβό προάστιο αμερικανικής μεγαλούπολης, προκειμένου να τον γνωρίσουν οι γονείς της. Εκεί θα γνωρίσει τον ιδιαίτερα cool πατέρα της, ο οποίος ψήφισε 2 φορές Ομπάμα και θα ψήφιζε και […]
ΘΡΙΛΕΡ, 113’/ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ/ΣΕΝΑΡΙΟ: JORDAN PEELE / ΠΑΙΖΟΥΝ: DANIEL KALUUYA, ALLISON WILLIAMS, BREADLEY WHITFORD / ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ: ΗΠΑ
από τον Μίμη Νάτσιο
Ο Αφροαμερικανός Κρις (Daniel Kaluuya) πηγαίνει με τη λευκή κοπέλα του Ρόουζ (Allison Williams) στο πατρικό της σπίτι, το οποίο βρίσκεται σε ακριβό προάστιο αμερικανικής μεγαλούπολης, προκειμένου να τον γνωρίσουν οι γονείς της. Εκεί θα γνωρίσει τον ιδιαίτερα cool πατέρα της, ο οποίος ψήφισε 2 φορές Ομπάμα και θα ψήφιζε και 3η φορά αν μπορούσε, την ψυχίατρο μητέρα της, τον «weirdo» αδελφό της και τους δύο μυστηριώδεις Αφροαμερικανούς υπηρέτες, με το μειλίχιο ύφος και το περίεργο βλέμμα. Το ταξίδι αναψυχής γρήγορα αρχίζει να μετατρέπεται σε εφιάλτη, καθώς σύντομα καταφθάνουν οι «λευκότατοι» οικογενειακοί φίλοι, ενώ ο άνθρωπος-κλειδί για την ισορροπία και την εξέλιξη της ταινίας, αποδεικνύεται ο κολλητός του Κρις, ο Ροντ (Lil Rel Howery).
Η ταινία
Το μοτίβο της κόρης που φέρνει στο σπίτι τον αγαπημένο της για να τον γνωρίσουν οι δικοί της, είναι πιο παλιό και από το έπος του Γκιλγκαμές. Το μοτίβο αυτός να είναι μαύρος και εκείνη λευκή ήταν καινούργιο μισό αιώνα πριν, όταν ο Στάνλει Κράμερ γύριζε το «Μάντεψε ποιός θα έρθει το βράδυ». Το πώς, λοιπόν, καταλήγεις βγαίνοντας από την αίθουσα να έχεις δει μια πρωτότυπη ταινία με χορταστική δράση και ταυτόχρονα να βγαίνεις προβληματισμένος, είναι ένα καλό ερώτημα.
Αυτό συμβαίνει γιατί το «Τρέξε» έχει ταυτόχρονα στοιχεία αντιρατσιστικής, πολιτικής ταινίας, στοιχεία θρίλερ, αλλά και χιούμορ. Ο κωμικός Jordan Peele στην πρώτη του ταινία που υπογράφει ως σκηνοθέτης, αποδεικνύεται μάστορας του θρίλερ, καθώς, ενώ παίζει με τους κανόνες του, κατορθώνει να τους «τροποποιήσει» αρκετά και να δώσει τον πολιτικό τόνο που επιθυμεί. Η δοσολογία έχει αρκετό χιούμορ, το οποίο διευκολύνει την αφήγηση, αν και φλερτάρει συχνά με την υπερβολή και την παρωδία. Ο Βρετανός πρωταγωνιστής Daniel Kaluuya, δείχνει να ισορροπεί πολύ καλά και έτσι ο θεατής δεν χάνει σε κανένα σημείο το ενδιαφέρον του. Είναι όλα άψογα σε αυτή την ταινία; Όχι, ίσως η παρωδία από ένα σημείο και μετά να νικά το θρίλερ, ίσως, τελικά, η ταινία να καταλήγει λίγο ρατσιστική έναντι των λευκών.
Σίγουρα, είναι ένα πρωτότυπο φιλμ που γνωρίζει απρόσμενη εμπορική επιτυχία στις ΗΠΑ. Ίσως γιατί η Αμερική του Τραμπ είναι λίγο από όλα: ένα θρίλερ που κρατά τον πολίτη-θεατή τρομαγμένο και παγωμένο στη θέση του, ο οποίος πότε υπνωτίζεται από την τροπή των πραγμάτων, ποτέ γελά βιώνοντας την πολιτική ως παρωδία και πότε προσπαθεί να περιγράψει απίστευτα πράγματα χωρίς, όμως, να γίνεται πιστευτός. Το ζήτημα είναι ότι ο πολίτης -όταν λυθεί από τα δεσμά του- αρχίζει να αντιστέκεται διεκδικώντας την επιβίωση, χωρίς, όμως, να γίνει ίδιος με τους διώκτες του. Αρκεί να κρατά φορτισμένο το κινητό του.
Αν περιμένεις να δεις μια ταινία με επιβλητική μουσική και σκηνοθεσία, μπορείς να δεις το «Moonlight» ή το «Μια πόλη δίπλα στη θάλασσα». Αν πάλι έχεις βαρεθεί εφέτος τις πολύ προσεγμένες ταινίες, κατά τη διάρκεια των οποίων δεν συμβαίνει τίποτε αξιοσημείωτο και αναζητάς κάτι διαφορετικό, το «Τρέξε» είναι η ταινία σου. Τρέξε λοιπόν να τη δεις!
