Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είναι σαφής: «Η προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης ήταν να κλείσουμε την αξιολόγηση χωρίς περαιτέρω επιβαρύνσεις και να οδηγήσουμε την ελληνική οικονομία σε μια πορεία ανάκαμψης. Και νομίζω ότι μέχρι στιγμής το σχέδιο της κυβέρνησης υλοποιείται κανονικά. Και είναι ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο που, εδώ και καιρό, τουλάχιστον οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων τοποθετούνται υπέρ της ελληνικής πλευράς. Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή με δημόσια δήλωση του ίδιου του εκπροσώπου της, του κυρίου Σχοινά, είχε πει ότι για τις καθυστερήσεις στην αξιολόγηση δεν ευθύνεται φυσικά η ελληνική κυβέρνηση, αλλά οι παράλογες απαιτήσεις που βρίσκονται στο τραπέζι από τη μεριά του ΔΝΤ. Επομένως, δεν έρχεται σαν μία έκπληξη το γεγονός ότι το σύνολο των ευρωπαίων αξιωματούχων θεωρούν ότι η αξιολόγηση θα ολοκληρωθεί εντός των επόμενων εβδομάδων και μάλιστα πριν από το τέλος της 22ας Μαΐου. Δεν νομίζω ότι πρόκειται για αγάπη, αλλά για μια αποτύπωση της πραγματικής κατάστασης στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Είπαμε πως θα εφαρμόσουμε τη συμφωνία, θα προσπαθήσουμε να διαπραγματευτούμε, έτσι ώστε η συμφωνία να εφαρμοστεί με τον καλύτερο και τον κοινωνικά πλέον βιώσιμο τρόπο και αυτό προσπαθούμε να κάνουμε. Και έχουμε αποδείξει και στους ευρωπαίους αξιωματούχους, αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, ότι όταν χρειάζεται να συγκρουστούμε για τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, αυτό θα το κάνουμε και αυτό το κάνουμε. Αλλά, από εκεί και πέρα, δεν νομίζω ότι έχει κανένα νόημα να διατηρούμε μια πολεμική κατάσταση, εφόσον τα πράγματα πλέον φαίνεται ότι μπαίνουν σε μία σειρά και η χώρα μπορεί να οδεύσει με ασφάλεια στην έξοδο από την κρίση και την επιτροπεία. Από τη στιγμή που υπάρχει ένας πολιτικός συμβιβασμός, αυτός συντελείται στο κοινό έδαφος μεταξύ των δύο. Και εμείς κάναμε υποχωρήσεις και οι Ευρωπαίοι έκαναν υποχωρήσεις και το ΔΝΤ έκανε υποχωρήσεις. Θυμάστε ότι πριν από λίγο καιρό το ΔΝΤ ζητούσε 4,5 δις επιπλέον μέτρα και αυτό στο οποίο καταλήγουμε είναι μια συμφωνία, η οποία βεβαίως έχει αλλαγή του δημοσιονομικού μίγματος, βεβαίως έχει υποχώρηση από την ελληνική πλευρά, αλλά την ίδια στιγμή έχει και υποχώρηση από το ΔΝΤ. Δηλαδή, την αποδοχή του γεγονότος ότι μαζί με τα αρνητικά μέτρα θα υπάρξουν και θετικά μέτρα. Επομένως, σε μία διαπραγμάτευση ξέρετε ότι πάντοτε η λύση βρίσκεται στο μέσο μεταξύ της απόστασης που χωρίζει τις εμπλεκόμενες πλευρές. Νομίζω ότι αυτό συμβαίνει. Ούτε η σημερινή κυβέρνηση έχει αποδεχτεί το δόγμα της λιτότητας, το οποίο προωθείται, εν πάση περιπτώσει, από τις συντηρητικές δυνάμεις στην Ευρώπη ούτε οι συντηρητικές δυνάμεις της Ευρώπης έχουν αποδεχτεί τη δική μας πολιτική ατζέντα ή το δικό μας πολιτικό σχέδιο. Αυτό το οποίο προσπαθούμε να κάνουμε, είναι να βρίσκουμε κάθε φορά μία χρυσή τομή, να βρίσκουμε ένα κοινό έδαφος και μέσα από συμβιβασμούς να προσπαθήσουμε να επιτύχουμε στον τελικό μας στόχο. Ποιος είναι αυτός ο στόχος; Να μπορέσουμε να οδηγήσουμε τη χώρα έξω από την επιτροπεία και να μπορέσουμε να ανακτήσουμε την οικονομική μας κυριαρχία. Από εκεί και πέρα, η πολιτική σύγκρουση, η πολιτική αντιπαράθεση θα επανέλθει σε μία κανονικότητα και θα φανεί ποια είναι τα διαφορετικά πολιτικά σχέδια μεταξύ αριστεράς και δεξιάς. Αν και θεωρώ ότι ακόμη και σήμερα αυτό μπορεί να γίνει σαφές, διότι δεν είναι ίδιο το μίγμα της πολιτικής το οποίο ασκείται από τη σημερινή κυβέρνηση με την πολιτική που ασκούσε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, για παράδειγμα».