Οι έντονες αντιδράσεις πανεπιστημιακών και στελεχών της εκπαίδευσης στις αλλαγές που έγιναν στα βιβλία Ιστορίας της Δ’ και Ε’ Δημοτικού οδήγησαν το Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής στο να… γράφει και να σβήνει ώστε να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Αποκορύφωμα, ήταν η προσθήκη οικογενειακής και τοπικής ιστορίας στη Δ’ Δημοτικού και η υπερφόρτωση της Ε’ με τεράστιο όγκο […]
Οι έντονες αντιδράσεις πανεπιστημιακών και στελεχών της εκπαίδευσης στις αλλαγές που έγιναν στα βιβλία Ιστορίας της Δ’ και Ε’ Δημοτικού οδήγησαν το Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής στο να… γράφει και να σβήνει ώστε να ηρεμήσουν τα πνεύματα.
Αποκορύφωμα, ήταν η προσθήκη οικογενειακής και τοπικής ιστορίας στη Δ’ Δημοτικού και η υπερφόρτωση της Ε’ με τεράστιο όγκο ύλης.
Όπως αναφέρει ο «Ελεύθερος Τύπος», μέχρι σήμερα οι μαθητές διδάσκονταν στη Δ’ Δημοτικού την Αρχαία Ελληνική Ιστορία από τη γεωμετρική εποχή έως και την άνοδο της Ρώμης. Το ΙΕΠ προτείνει την αντικατάσταση με οικογενειακή και τοπική Ιστορία, με αποτέλεσμα να συμπτυχθούν τα παραπάνω στην ύλη της Ε’ Δημοτικού, που φτάνει μέχρι την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, πράγμα που δημιουργεί τον τεράστιο όγκο της ύλης. Σε συναντήσεις που είχε το ΙΕΠ, μετά τις αντιδράσεις, υπήρξε η ιδέα να γίνουν αλλαγές στο συγκεκριμένο κομμάτι- την Άλωση, ώστε να αποσυμφορηθεί η ύλη της Ε’ Δημοτικού.
Ο υπεύθυνος της δεκαμελούς επιτροπής που ορίστηκε από το ΙΕΠ, καθηγητής Ιστορίας κ. Πολυμέρης Βόγλης δήλωσε πως αναζητείται λύση, ενώ διαψεύδει κάθε πρόθεση για διδασκαλία της Ιστορίας με ιδεολογική χροιά. Κεντρική θέση των νέων προγραμμάτων σπουδών, όπως σημειώνει, είναι η αλλαγή σε μια διδασκαλία με επίκεντρο την κοινωνική, οικονομική και πολιτιστική οπτική και αυτό, δεν αφήνει περιθώρια για οπισθοχώρηση.
Σχετικά με τη Β’ και τη Γ’ Λυκείου, είπε: «Για τη Β’ Λυκείου υπάρχει η σκέψη για διδασκαλία βιωματικής ιστορίας με θεματικές όπως π.χ. η πόλη ανά τους αιώνες. Για τη Γ’ Λυκείου συζητάμε ένα εξειδικευμένο πλαίσιο που θα αφορά τη διδασκαλία των μεγάλων γεγονότων που στιγμάτισαν τον 20ό αιώνα».
ΠΕΦ: Οι αντιδράσεις
1. Για την αποδυνάμωση του σχολικού βιβλίου: «Η πολυδιάσπαση της γνώσης και η επιλεκτική προβολή θεμάτων υπονομεύουν την ίδια τη γνώση».
2. Για ιστορική οπτική: «Η ιστορική ερμηνεία πρέπει να γίνεται με τα δεδομένα της εκάστοτε εξεταζόμενης εποχής ώστε να αποφεύγονται ιστορικοί αναχρονισμοί και εσφαλμένες ερμηνείες».
3. Για το περιεχόμενο των θεματικών φακέλων που προτείνει το ΙΕΠ: «Ο τρόπος που προτείνεται να χρησιμοποιηθούν ακυρώνει την παροχή ενιαίας ιστορικής γνώσης προς όλους τους μαθητές του ελληνικού σχολείου».
4. Για το Δημοτικό: «Οι προτάσεις της Επιτροπής, εκτός από την αδόκιμη χρήση ιστορικών όρων, δημιουργούν παιδαγωγικά ζητήματα, εφόσον υπονομεύουν τη διδασκαλία της ελληνικής Ιστορίας, το ενδιαφέρον εστιάζεται κυρίως στην ίδρυση του ελληνικού κράτους και στους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, ενώ θεωρείται ήσσονος σημασίας η Τουρκοκρατία και η Ελληνική Επανάσταση».
Οι επικριτές, ανάμεσα τους και η Πανελλήνια Ένωση Φιλολόγων, σημειώνουν πως η νέα προσέγγιση αφήνει περιθώρια για υποκειμενική ανάγνωση της Ιστορίας και δηλώνουν αποφασισμένοι να μην κάνουν ούτε ένα βήμα πίσω.
