Από την Ευτυχία Παπούλια
Δημοκρατία είναι η τέχνη να διοικείς
το τσίρκο μέσα από το κλουβί με τις μαϊμούδες.
H.L. Mencken, Αμερικανός Αρθρογράφος
Το πικρόχολο αστείο του Δένδια στον Τσακαλώτο, εις βάρος της μνήμης της ανεπανάληπτης κωμικού μας όταν του είπε «με σας κ. υπουργέ, ούτε η Βασιλειάδου δεν θα έβγαινε», δεν πήρε τις διαστάσεις που έπρεπε.
Ίσως γιατί δεν ήταν «γροθιά», αλλά απλώς ένα ανόητο, άκρως ρατσιστικό και προσβλητικό «αστείο» που όμως δεν θέτει σε κίνδυνο την σωματική ακεραιότητα κάποιου, ούτε όμως και της περιβόητης δημοκρατίας που επικαλούμαστε σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η κίνηση όμως του Κασιδιάρη που παρεπιπτόντως δεν φάνηκε, αλλά την δεχόμαστε γιατί ο ίδιος δεν την διέψευσε, προκάλεσε ολόκληρο «σεισμό» στην χώρα. Πράγματι, πέσαμε όλοι από τα σύννεφα όταν ακούσαμε πως βουλευτή της Χρυσής Αυγής μπορεί να χειροδίκησε! Μα πώς βγήκαν αυτά τα ήρεμα αγόρια εκτός εαυτού, θα αναρωτιόταν κάθε πολίτης στην χώρα, την ώρα που άλλοι σκηνοθετούσαν τον τρόπο που θα αποπροσανατολιστούμε την επόμενη μέρα.
Μήπως να δούμε την πραγματικότητα επιτέλους;
Η συμπεριφορά και οι αντιδράσεις του Κασιδιάρη, του Λαγού και μερικών ακόμη οξύθυμων της Χρυσής Αυγής είναι δεδομένη- αυτό είναι άλλωστε το βασικό ουσιαστικό του χαρακτήρα τους. Χαρακτηριστικό που τους άνοιξε την πόρτα για την Βουλή, αφού ο ελληνικός λαός ζητούσε απεγνωσμένα κάποιον να φέρεται εξευτελιστικά στο σύνολο των πολιτικών, επειδή δεν μπορούσε να το κάνει ο ίδιος.
Είναι δηλαδή ένα κοινό στοιχείο με τους ψηφοφόρους όχι μόνο της Χ.Α. αλλά και αυτών όλων των υπολοίπων κομμάτων, που βιώνουν στο πετσί τους την αμετροέπεια των πολιτικών γενικότερα.
Τον τρόπο με τον οποίο μιλούν οι πολίτες για τους πολιτικούς, τον ξέρουμε καλά. Τον ακούμε καθημερινά στα καφενεία, στο μετρό, διαβάζουμε αισχρά σχόλια από μορφωμένους ανθρώπους στο διαδίκτυο.
Το ίδιο όμως ακριβώς, συμβαίνει και στη Βουλή, κι αν κάποτε ο χαρακτηρισμός «ψεύτης» γινόταν πρώτο θέμα στις ειδήσεις, τώρα βαριόμαστε θανάσιμα αν τύχει να πέσουμε σε ήρεμο διάλογο.
Είναι δηλαδή πιο πολιτισμένος από τον Κασιδιάρη ο Γεωργιάδης, όταν αποκαλεί ”γαιδούρι” τον Πολάκη ή ο Πολάκης, όταν απειλεί να χώσει κάποιους τρία μέτρα κάτω απ΄ τη γη; ΄Οταν ο ένας εκεί μέσα αποκαλεί τον άλλον ”πολιτικό” απατεώνα, ”πολιτικό” ψεύτη, ο επιθετικός αυτός προσδιορισμός εξαγνίζει την ύβρη που υπονοεί;
Όσο κι αν κάποιοι από μας στην καθημερινότητά μας προσπαθούμε να συγκαλύψουμε την οργή μας, η γλώσσα του σώματος είναι αμείλικτη!
Προδίδει τα πραγματικά συναισθήματα της στιγμής, προκαλεί με συχνά απρόβλεπτες προεκτάσεις.
Αν μιλούσε ο Κυριάκος κ. Δένδια θα περνούσατε από μπροστά του έτσι διακόπτοντας την οπτική επικοινωνία με την κάμερα;
Θα τον κοιτάζατε ποτέ λοξά έτσι μ΄αυτό το μάγκικο ύφος που κοιτάζατε τον Κασιδιάρη;
Κι αυτό, δεν έχει να κάνει με την υποστήριξη της ενέργειας, που αν ερευνήσει κανείς θα δει πως η πλειοψηφία των Ελλήνων την καταχειροκρότησε, αλλά με την κατάκριση της άθλιας συμπεριφοράς εντός Κοινοβουλίου.
Αλλά πώς να το κάνουμε; Η Χρυσή Αυγή εκφράζει τα συναισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς γενικά για τον εμπαιγμό που υφίσταται χρόνια τώρα.
Εμπαιγμός που κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος, όταν την ώρα των απάνθρωπων υπογραφών πάνω στο τραπέζι, μιλούν για δημοκρατία που θίχτηκε δήθεν από τον κάθε Τζήμερο, τον κάθε Κασιδιάρη και ζητούν την αποβολή, την φυλάκιση, τον κοινωνικό «θάνατο».
Μα δεν καταλαβαίνουν ότι η οργή του λαού είναι τόση, που θα αγκαλιάσει οτιδήποτε το σύστημα μισεί.
Χρυσή Αυγή λέγεται ο εχθρός της πολιτικής κλίκας που πούλησε την χώρα με το «σεις και με το σας»;
Ε, έτυχε να είναι λίγο νευρικοί αλλά δεν παύει να είναι άσσος στο μανίκι του ψηφοφόρου.