Από την Ευτυχία Παπούλια «Όλη η πολεμική προπαγάνδα, οι κραυγές και τα ψέματα και το μίσος, έρχονται, όλα ανεξαιρέτως, από ανθρώπους που δεν πολεμούν» George Orwell Με την τρομοκρατία να είναι πλέον καθημερινότητα και οι στόχοι να χαρακτηρίζονται από πολλούς ως υπεύθυνοι για δεινά που συμβαίνουν στην ανθρωπότητα, αναρωτιέται κανείς πόσο μακριά είναι όλα αυτά […]
Από την Ευτυχία Παπούλια
«Όλη η πολεμική προπαγάνδα, οι κραυγές και τα ψέματα και το μίσος, έρχονται, όλα ανεξαιρέτως, από ανθρώπους που δεν πολεμούν»
George Orwell
Με την τρομοκρατία να είναι πλέον καθημερινότητα και οι στόχοι να χαρακτηρίζονται από πολλούς ως υπεύθυνοι για δεινά που συμβαίνουν στην ανθρωπότητα, αναρωτιέται κανείς πόσο μακριά είναι όλα αυτά από την Ελλάδα.
Ο εν δυνάμει τρομοκράτης, που πρόσφατα δήλωσε πως δεν θα είχε πρόβλημα κι αν έσκαγε μία βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα, ίσως να έκανε αυτή την αποκρουστική ανάρτηση μόνο και μόνο για κανα δύο εικοσιτετράωρα δημοσιότητας.
Όμως εμείς οι νεότεροι που ενδεχομένως ακόμη αναζητούμε την πολιτικοκοινωνική μας ταυτότητα αναρωτιόμαστε με ποιους τέλος πάντων να πάμε, ποιοι είναι οι δημοκράτες, ποιοι οι φασίστες, ποιοι οι αντικειμενικοί δημοσιογράφοι και ποιοι οι εξαγορασμένοι.
Αυτός ο αστυνομικός συντάκτης και γραμματέας της ΕΣΗΕΑ που έχει απόψεις σαν αυτές των τρομοκρατών, είναι ελεύθερος να τις υπερασπιστεί.
Και οφείλει να το κάνει με επιχειρήματα τόσο ισχυρά και τόσο πειστικά ώστε να καταλάβουμε και όσοι από μας καλόπιστα δεχόμαστε ακόμη και τις πιο αντικρουόμενες ιδεολογίες.
Και ενδεχομένως να αναθεωρήσουμε και εμείς κάποιες από τις δικές μας απόψεις και να συμπορευτούμε και μαζί του σε κάποιες από τις δικές του.
Γιατί δηλαδή φταίει ο Στουρνάρας και ο Παπαδήμος, που φτάσαμε έως εδώ και πιο πρόβλημα θα λυθεί αν σκάσει μία βόμβα στα πόδια του Στουρνάρα. Συγκεκριμένα και με ορθότητα.
Έχει γνώσεις οικονομικών ο κ. Φιλιππάκης; Γιατί θα γνώριζε πως το χρήμα δεν έχει συναίσθημα και πως η φιλελεύθερη οικονομία λειτουργεί με βάση την ψυχρή λογική των ορισμών. Πως αν δανειστείς επιστρέφεις τα χρήματα αλλιώς χρεοκοπείς, στην καλύτερη των περιπτώσεων.
Οι διάφοροι Φιλιππάκηδες, θα μπορούσαν αντί να ταυτίζονται με τους τρομοκράτες, και να ξορκίζουν το κακό στο πρόσωπο καταξιωμένων επιστημόνων με διεθνή αναγνώριση, να προβάλλουν τις δικές τους θεωρίες και εναλλακτικές προτάσεις την κατάλληλη στιγμή.
Ίσως και να ήταν περισσότερο χρήσιμοι ή τουλάχιστον λιγότερο επικίνδυνοι για την κοινωνία.
Γιατί εμείς οι νεότεροι σε ηλικία πολίτες έχουμε ανοικτά τα αυτιά μας και τα μάτια μας σε όλες τις απόψεις, αρκεί να υπάρχουν επιχειρήματα όχι όμως και σε αφορισμούς.
Η φιλελεύθερη οικονομία έχει δικούς της αυστηρούς κανόνες.
Κανόνες που είχε ως πυξίδα και μας άφησε ως παρακαταθήκη ο μεγαλύτερος πολιτικός της μεταπολεμικής Ελλάδας, που με την απουσία του θα κάνει τους μικρούς σημερινούς πολιτικούς να φαντάζουν ακόμη πιο ασήμαντοι και μικροί.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε ως οδηγό ένα αξίωμα, που το είχε φυσικά και ο Στουρνάρας και ο Παπαδήμος. Δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα απ΄ όσα παράγουμε.
Κι αυτό δε χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος για να το ξέρει και να το εφαρμόσει, καθώς το γνωρίζουμε όλοι στη διαχείριση της προσωπικής μας οικονομίας.
Όταν ο Πάγκαλος είπε την ιστορική αλήθεια πως τα χρήματα του αλόγιστου δανεισμού ”όλοι μαζί τα φάγαμε”, όλοι έσπευσαν …να τον φάνε, γιατί έκανε ένα λάθος.
Δεν υπερασπίστηκε αυτή την αλήθεια όσο χρειαζόταν. Την άφησε ορφανή από επιχειρήματα και αποδείξεις και την εξέθεσε στη χλεύη των κρατικοδίαιτων, των βολεμένων του Δημοσίου αλλά και των απλών πολιτών που ζητούσαν όλο και περισσότερα για όλο και λιγότερη εργασία.
Εκείνο λοιπόν που θα πρέπει να γνωρίζουν οι διάφοροι ιδεολογικοί και πραγματικοί τρομοκράτες, αντί να στοχοποιούν άτομα, είναι να υπερασπιστούν με επιχειρήματα πειστικά τις όποιες, ακραίες έστω, απόψεις τους.
Ανατρεπτικές ιδέες και λαϊκισμοί ως προθάλαμοι για την είσοδο στη Βουλή και την κατάκτηση της εξουσίας είναι μάλλον ξεπερασμένες. Όπως και τα επιχειρήματα του τύπου «εξαιτίας του τάδε πολιτικού, αυτοκτόνησαν 7.000 άνθρωποι».
Αλήθεια κύριε Φιλιππάκη, αν δεν υπήρχε ο Παπαδήμος και ο Στουρνάρας, αυτοί οι άνθρωποι θα ήταν τώρα στη ζωή;
