Ο γάμος της πριγκίπισσας Νταϊάνα με τον Κάρολο, ήταν στην πραγματικότητα μία από τις μεγαλύτερες υποκρισίες της εποχής και παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, κανείς δεν έχει ξεχάσει την αδικοχαμένη πριγκίπισσα. Τότε, το 1991, κανείς σχεδόν δεν γνώριζε ότι ο Κάρολος έχει βλέψεις για την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς και την Νταϊάνα δεν ήθελε να […]
Ο γάμος της πριγκίπισσας Νταϊάνα με τον Κάρολο, ήταν στην πραγματικότητα μία από τις μεγαλύτερες υποκρισίες της εποχής και παρά τα χρόνια που έχουν περάσει, κανείς δεν έχει ξεχάσει την αδικοχαμένη πριγκίπισσα.
Τότε, το 1991, κανείς σχεδόν δεν γνώριζε ότι ο Κάρολος έχει βλέψεις για την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς και την Νταϊάνα δεν ήθελε να την βλέπει, ούτε όμως κι εκείνη αυτόν…
Όταν κάποια στιγμή όμως η «θλιμμένη πριγκίπισσα» έσπασε, ηχογράφησε τις εξομολογήσεις της σε κασέτες τις οποίες έστειλε μέσω ενός μεσάζοντα στον συγγραφέα Άντριου Μόρτον.
Ο όρος ήταν η συμμετοχή της στη συγγραφή της αποκαλυπτικής βιογραφίας να παραμείνει αυστηρά μυστική. Το αποτέλεσμα ήταν ένα βιβλίο που ξεπούλησε αμέσως, με τίτλο «Νταϊάνα, η αληθινή της ιστορία».
Τώρα, 20 χρόνια μετά τον θάνατό της Νταϊάνα, το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί ξανά σε νέα έκδοση, η οποία όμως περιλαμβάνει αυτούσια τα απομαγνητοφωνημένα κείμενα από τις ηχογραφημένες εξομολογήσεις της πριγκίπισσας που αγαπήθηκε όσο καμία άλλη από το βρετανικό λαό.
Σε αυτές, η Νταϊάνα μιλά για την γνωριμία της με τον 28χρονο Κάρολο, όταν εκείνη ήταν μόλις 16 και εκείνος είχε σχέση με την 22χρονη αδερφή της, τη σχέση τους, τον αποτυχημένο γάμο τους και τον αιώνιο έρωτά του με την Καμίλα.
Διαβάστε παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο, όπως τα δημοσιεύει σήμερα η Daily Mail.
Η γνωριμία της με τον Κάρολο
«Ο Κάρολος είχε έρθει στο σπίτι μας στο Άλθροπ για επίσκεψη και η πρώτη μου εντύπωση ήταν: «Θεέ μου, τι θλιμμένος άνθρωπος». Είχε φτάσει με το λαμπραντόρ του. Η αδερφή μου η Σάρα του είχε γίνει κολλιτσίδα και σκεφτόμουν ότι πρέπει να νιώθει πολύ ενοχλημένος από τη συμπεριφορά της. Εγώ γενικά δεν μπλεκόμουν στα πόδια τους. Θυμάμαι τον εαυτό μου σαν ένα παχουλό κορίτσι, χωρίς μέικ απ και κομψά ρούχα. Ήμουν όμως φασαριόζα και αυτό φαινόταν να του αρέσει. Με προσέγγισε μετά το δείπνο και μου ζήτησε να του δείξω τους πίνακες των γονιών μου. Ετοιμαζόμουν να τον συνοδεύσω αλλά ήρθε η αδερφή μου και μου είπε να την κοπανήσω. Του είπα δυο τρεις οδηγίες για το πού θα μπορούσε να βρει τους πίνακες και εξαφανίστηκα. Τις επόμενες μέρες μου φερόταν πολύ γλυκά και θυμάμαι ότι είχα εκπλαγεί. «Γιατί κάποιος σαν αυτό να ενδιαφέρεται για κάποια σαν εμένα» σκεφτόμουν τότε. Γιατί έδειχνε πράγματι ενδιαφέρον…
Για τα επόμενα δύο χρόνια τον έβλεπα σποραδικά, παρά το γεγονός ότι η σχέση του με την αδερφή μου έληξε μετά από εννέα μήνες. Στον χορό για τα 30 του γενέθλια στο Ανάκτορο του Μπάκιγχαμ ήμουν κι εγώ προσκεκλημένη… Εκείνη τη βραδιά, με κάλεσε ένα φιλικό του ζευγάρι να επισκεφτώ το αρχοντικό τους στο Πέτγουορθ για μερικές ημέρες, το διάστημα που θα ήταν εκεί ο Κάρολος. Εγώ δέχτηκα. Με το που έφτασε στο σπίτι των Πας, εκείνος άρχισε να με φλερτάρει έντονα, πράγμα που βρήκα παράξενο. Νόμιζα ότι οι άνδρες έπρεπε να είναι πιο διακριτικοί και μου φάνηκε περίεργη η συμπεριφορά του. Το ίδιο βράδυ, κι ενώ μιλούσαμε μόνοι μας στην αυλή, του είπα μου έκανε εντύπωση το πόσο θλιμμένος φαίνεται και εκείνος μου «χίμηξε» να με φιλήσει. Ένιωσα αμηχανία, δεν ήξερα πως να αντιδράσω. Δεν ήταν ότι ήμουν αδιάφορη απέναντί του απλά είχα μείνει άφωνη. Τότε ξεκίνησε η σχέση μας».
Το εξοχικό σπίτι του ζευγαριού… κοντά στο σπίτι της Καμίλα
«Ο Κάρολος αγόρασε ένα εξοχικό που βρισκόταν σε απόσταση κάτω των 20 χλμ από το σπίτι της Καμίλια. Εκείνος επέλεξε την τοποθεσία και μου το έδειξε αργότερα. Όταν πήγα να το δω, αμέσως μετά την αγορά, είδα ότι είχε βάψει όλους τους τοίχους κατάλευκους. Ήθελε να διακοσμήσω το σπίτι, πράγμα που βρήκα ανάρμοστο αφού δεν είχαμε καν αρραβωνιαστεί, όμως εκείνος επέμενε ότι εμπιστευόταν το γούστο μου».
Η πρόταση γάμου, ο αρραβώνας και οι αμφιβολίες για τον γάμο
«Εκείνη την ημέρα είχα πάει στο Γουίδσορ και έφτασα περίπου στις 5 το απόγευμα. Με πλησίασε, με έβαλε να καθίσω και μου είπε: «Μου έλειψες τρομερά». Γενικά δεν συνήθιζε να με αγγίζει εκτός από τις προσωπικές μας στιγμές. Ήταν περίεργο αλλά δεν είχα εμπειρία από προηγούμενες σχέσεις ώστε να μπορώ να καταλάβω τι σημαίνει. Γενικά έμενα μακριά από τους άνδρες, τους θεωρούσα μπελάδες, κάτι που δεν μπορούσα να χειριστώ συναισθηματικά.
Τέλος πάντων, εκείνος μου είπε: «Θα με παντρευτείς;» και εγώ έβαλα τα γέλια. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν ότι αστειευόταν και είπα «Ναι, ΟΚ» γελώντας. Εκείνος όμως σοβαρολογούσε: «Συνειδητοποιείς ότι μια μέρα θα γίνεις Βασίλισσα;» με ρώτησε. Μέσα μου μια φωνή απάντησε «Δεν θα γίνεις βασίλισσα αλλά ο ρόλος σου θα είναι δύσκολος». Του είπα «ΟΚ» και μετά είπα «Σε αγαπώ πάρα πολύ». Εκείνος μου είπε «ό,τι κι αν σημαίνει η λέξη αγάπη».
Μετά έτρεξε να τηλεφωνήσει στη μητέρα του για να της πει τα νέα. Εγώ ήμουν πανευτυχής. Μέσα στην ανωριμότητά μου, ήμουν πεπεισμένη ότι ήταν ερωτευμένος μαζί μου. Με κοιτούσε πάντα με βαθύ θαυμασμό, αλλά πλέον γνωρίζω ότι δεν ήταν αυθεντικός. Μάλλον αναρωτιόταν «ποιο είναι αυτό το κορίτσι που είναι τόσο διαφορετικό;» Δεν μπορούσε να με καταλάβει γιατί και ο ίδιος ήταν πολύ ανώριμος στις σχέσεις του με τις γυναίκες.»
Ο αρραβώνας, η απομόνωση στο Μπάκιγχαμ και η σχέση με την Καμίλα
«Μετά τον αρραβώνα μας και πριν τον γάμο, μετακόμισα στο Μπάκιγχαμ. Ήταν ένα μέρος «νεκρής ενέργειας» στο οποίο ένιωθα μοναξιά. Δεν μπορούσα να πιστέψω πόσο ψυχροί ήταν όλοι. Πώς σκεφτόμουν τη μια στιγμή ένα πράγμα και την επόμενη διαπίστωνα ότι αυτό που συνέβαινε ήταν τελείως διαφορετικό. Τα ψέματα και η εξαπάτηση ήταν τρομερά!
Το πρώτο «καμπανάκι» ήταν όταν ο μέλλων άνδρας μου έστειλε στην Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς λουλούδια όταν είχε αρρωστήσει με μηνιγγίτιδα. “Στην Γκλάντις από τον Φρεντ” (τα τρυφερά παρατσούκλια που είχαν δώσει ο ένας στον άλλον) έγραφε το σημείωμα. Τότε απέφυγα να πω κάτι, απλά του επισήμανα ότι θέλω να είναι πάντα ειλικρινής μαζί μου…
Κάποια στιγμή ήμασταν μαζί στο γραφείο του και μιλούσαμε. Τότε ξαφνικά τηλεφώνησα η Καμίλα και σκέφτηκα ότι θα ήταν ευγενικό να τον αφήσω μόνο, για να τα πει με τη φίλη του κατ’ ιδίαν. Αργότερα όμως, ράγισε η καρδιά μου όταν, μπαίνοντας στο γραφείο του άκουσα να της λέει στο τηλέφωνο “ότι κι αν συμβεί, να θυμάμαι ότι θα σε αγαπώ για πάντα”. Όταν το έκλεισε, του είπα ότι τον άκουσα και είχαμε έναν άγριο καυγά.
Κάποιος στο παλάτι μου είχε πει ότι ο άνδρας μου παρήγγειλε ένα βραχιόλι για την Καμίλα, το οποίο εκείνη φορά μέχρι και σήμερα. Ήταν μια χρυσή αλυσίδα με μια μπλε πολύτιμη πέτρα, πάνω στην οποία είναι σκαλισμένα τα γράμματα G και F (από το Γκλάντις και Φρεντ). Κάποια στιγμή είχα πάει στο γραφείο του και είδα το πακέτο από το κοσμηματοπωλείο. Αν και ο βοηθός του προσπάθησε να με σταματήσει άνοιξα το πακέτο και το είδα. Ήμουν καταρρακωμένη. Αυτό συνέβη δύο εβδομάδες προτού παντρευτούμε. Όταν αντιμετώπισα εξοργισμένη τον Κάρολο, εκείνος απλά “πάγωσε” απέναντί μου. Ήταν σαν να αποφάσισε μόνος του ότι η σχέση μας αποκλείεται να λειτουργήσει και ξαφνικά αποφάσισε να με αποξενώσει. Είχε βρει την “παρθένα” τον αμνό που θα “θυσίαζε” και υπό αυτήν την έννοια είχε εμμονή μαζί μου. Όμως ήταν σαν σκωτσέζικο ντους, πότε κρύο πότε ζέστη. Δεν ήξερες ποτέ πώς θα σου φερόταν, ποια θα ήταν η διάθεσή του.»
Το ξεκίνημα της βουλιμίας και η ατάκα του Καρόλου
«Η βουλιμία ξεκίνησε την εβδομάδα μετά τον αρραβώνα μας και κράτησε για ολόκληρη την επόμενη δεκαετία. Κάποια στιγμή, ο Κάρολος έβαλε το χέρι του στη μέση μου και είπε: «Είμαστε λιγάκι παχουλοί, έτσι δεν είναι;». Ήταν σαν να πατήθηκε μια σκανδάλη μέσα μου, σε συνδυασμό με όσα είχαν γίνει με την Καμίλα.
Ένιωθα απελπισία, βαθιά απόγνωση. Θυμάμαι την πρώτη φορά που προκάλεσα εμετό στον εαυτό μου ενθουσιάστηκα, επειδή ένιωθα να εκτονώνεται μια ένταση που είχα μέσα μου. Στη πρώτη πρόβα για το νυφικό μου, η μέση μου ήταν 29 ίντσες. Τη μέρα που παντρεύτηκα, είχε μείνει 23 ίντσες. Είχα συρρικνωθεί μέσα σε πέντε μήνες».
