Ο Νίκος Παππάς έδωσε συνέντευξή στο Documento, τονίζοντας πως ο καλύτερος προπονητής που έχει γνωρίσει είναι ο Σφαιρόπουλος.
Για τον Κατσικάρη τόνισε: “Από μακριά κι αγαπημένοι”. Τα καλύτερα είπε και για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Απόσπασμα όσων δήλωσε στο «Documento»
Για το… κουμπί του: «Μαζί μου χρειάζεται λίγη υπομονή. Στις κακές μου στιγμές, στα κυκλοθυμικά που με πιάνουν. Ξέρω ότι σε μια ομάδα είναι πολυτέλεια η ξεχωριστή μεταχείριση και το έχω πληρώσει. Εξωτερικεύω περίεργα τα συναισθήματά μου και δύσκολα κάνω πίσω όταν με πνίγει το δίκιο».
Για τον καλύτερο προπονητή που γνώρισε: «Χωρίς να θέλω να αδικήσω κάποιον, επιλέγω τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Με είχε τρία χρόνια, οπότε έμαθε τις ιδιοτροπίες και τις αδυναμίες μου. Με τον Πεδουλάκη δεν πήγαμε καλά την πρώτη φορά, αλλά μετά συνεργαστήκαμε άψογα. Ήταν λάθος μου που έβαλα μπροστά τον εγωισμό μου αντί να τον πλησιάσω. Ο άνθρωπος με έβαλε 23 ετών να παίζω 25 λεπτά στην Euroleague».
Για το αν είναι παράξενος άνθρωπος: «Όσο κι αν ακούγεται αλαζονικό νιώθω υπερήφανος για τον εαυτό μου και για ό,τι έχω καταφέρει. Εφόσον πετυχαίνω αυτά που θέλω, θα πορευτώ με τον ίδιο τρόπο. Δηλώνω αυθόρμητος και ειλικρινής. Είναι τεράστιο επίτευγμα στην εποχή μας να είναι κάποιος αυθεντικός».
Για το γεγονός πως στα μισά της σεζόν βρέθηκε στην… εξέδρα: «Ο παραγκωνισμός μου οφειλόταν σε αγωνιστικά κριτήρια. Το παραδέχθηκε ο προπονητής στα αποδυτήρια. Η διαφορά ήταν ότι έμεινα ετοιμοπόλεμος. Άλλες φορές με έπαιρνε από κάτω και πάρκαρα για τα καλά στον πάγκο. Πάρκινγκ μακράς διαρκείας».
Για το αν σκέφτηκε να μην μπει στο πούλμαν: «Ήμουν υπό την επήρεια της ταπείνωσης από τη Φενέρ και κυκλοφορούσα με απλανές βλέμμα. Το είδα λίγο ως αυτοτιμωρία. Ευτυχώς, δηλαδή, διότι με πιάνουν τα επαναστατικά μου με κάτι τέτοια…».
Για τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο: «Θα μιλούσα θετικά ακόμη κι αν ήταν πρόεδρος άλλης ομάδας. Μου κάνει που είναι παρορμητικός και διαχυτικός. Μοιάζει η ιδιοσυγκρασία μου με τη δική του, τον έχω δει να κλαίει για την ομάδα αλλά και να ζητάει συγγνώμη. Δεν θέλω κάποιον προϊστάμενο μόνο για τα ΑΤΜ και τις πληρωμές. Τέσσερα χρόνια τώρα έχει προτάξει τα στήθη του για μένα. Τον θεωρώ ιδανικό πρόεδρο για τα δικά μου χνώτα».
Για τη φυγή του από το Καρπενήσι το 2013 στην προετοιμασία της Εθνικής: «Με είχαν φωνάξει για να κοπώ. Ένιωθα σαν μαύρο πρόβατο, σαν να μου έκαναν την χάρη που με καλούσαν. Έφευγε η ομάδα για φιλικά και ο Τρινκιέρι με άφηνε πίσω για προπονήσεις. Δεν μου άξιζε αυτή η ισοπέδωση, να με έχουν 16ο παίκτη. Ήμουν πρώτος σκόρερ στην Α1, με μεταγραφή στον Παναθηναϊκό και βλέψεις πρωταθλητισμού. Δεν είχα πάει εργάτης, ούτε για να βοηθάω τον Σπανούλη και τον Ζήση να βελτιωθούν. Ευχαρίστησα πολύ και έφυγα, δίχως να τσακωθώ».
Για τη μη κλήση του από τον Κατσικάρη: «Πέρυσι ένιωθα ετοιμοπόλεμος και θα πήγαινα κανονικά. Το 2014 δεν ήμουν σε καλή κατάσταση, ενώ το 2015 είχα σοβαρό τραυματισμό. Ίσως να μην με γουστάρει αυτός ο άνθρωπος, από την εποχή του Μπιλμπάο κιόλας, όταν με έκοψε και με άφησε να βολοδέρνω δέκα μήνες στην Αθήνα. Δεν μπορώ να εκφραστώ θετικά για αυτόν. Τα αισθήματα είναι αμοιβαία. Από μακριά και αγαπημένοι».
Για το αν περιμένει πρόσκληση από την Εθνική ομάδα: «Νομίζω ότι μου ταιριάζει το νέο περιβάλλον, άσχετα με το πρόσωπο του προπονητή. Με τα περισσότερα παιδιά έχουμε ανδρωθεί μαζί. Το θέλω αυτό το παράσημο. Δεν είναι να πεις ότι βαριέμαι, έτσι κι αλλιώς όλο το καλοκαίρι παίζω μπάσκετ και ιδρώνω. Θα τα δώσω όλα αν με καλέσουν. Νιώθω ότι σε αυτή την ομάδα μπορώ να παίξω. Ας μιμηθούμε τους Ισπανούς, που ανακοινώνουν εξαρχής τη δωδεκάδα και καλούν τρεις τέσσερις παίκτες χαμηλότερου επιπέδου που ξέρουν ότι θα κοπούν. Στρογγύλεψε σε παρακαλώ λίγο τις γωνίες σε αυτά που είπα, διότι θέλω πολύ να παίξω στην Εθνική…».