Ακόμη και τώρα, που η απογοήτευση είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των Ελλήνων και οι άδειες τσέπες προκαλούν οργή και απόγνωση, ο Σαββόπουλος θα μπορεί το αδύνατο. Να φέρει τον κόσμο κοντά, να τον συσπειρώσει και να τον κάνει να ταξιδέψει σε μια άλλη, πιο όμορφη εποχή.
Χιλιάδες άνθρωποι βρέθηκαν στο Καλλιμάρμαρο στη συναυλία του ΣΚΑΙ, για να δείξουν πως τελικά «όλοι μαζί μπορούμε». Αρκεί μόνο αυτό, να είμαστε μαζί.
Μέσα από τα αριστουργήματα του, πέρασε μηνύματα αισιοδοξίας, χωρίς όμως να στέκεται αδιάφορος στα προβλήματα.
Τα χρόνια περνούν και δεν βελτιώνονται τα πράγματα, είπε. Τα τραγούδια του μίλησαν για την «Ελλάδα που στα γήπεδα αναστενάζει».
«Συννεφούλα, συννεφούλα να γυρίσεις σου ζητώ κι ας πηγαίνεις μ’ όσους θέλεις κάθε βράδυ», ήταν αυτό που έπρεπε να ακούσει το κοινό για να απογειωθεί.
Από την μαγική σκηνή παρήλασαν όλοι, από την Μαρία Φαραντούρη ως και τους Μουζουράκη – Μαραβέγια.
Εκεί όμως που το χειροκρότημα δεν είχε προηγούμενο, ήταν όταν εμφανίστηκε ο «Δεν είναι άνθρωπος δεν είναι μουσικός είναι κίνημα είναι ο Γιάννης Χαρούλης».
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Βασιλική Καρακώστα, λυράρηδες της Κρήτης. Η μαγική στιγμή που ο Φοίβος Δεληβοριάς αφιέρωσε μαζί με τον Σαββόπουλο στον κόσμο μελωδίες του αξέχαστου Λουκιανού Κηλαηδόνη ερμηνεύοντας τραγούδια του μαζί με τον κόσμο «Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μες τα θερινά τα σινεμά»… Από τα καλύτερα της βραδιάς.
Η Δήμητρα Γαλάνη ανέβηκε στην σκηνή και έμπλεξε τη βελούδινη φωνή της με εκείνη του Νόνιου…
Κι όλοι στο τέλος, αναρωτήθηκαν πού είναι αυτή η εποχή, που αγαπήσαμε τη «Συννεφούλα» και το μόνο που μας ένοιαζε τόσο είναι πώς θα τη φέρουμε πίσω;