«Δεν θυμάμαι, είχα θολώσει, τρελάθηκα», είπε στην απολογία της η 27χρονη Νικολέτα Παπαϊωάννου, γνωστή ως φόνισσα του Κορωπίου, που τον Αύγουστο του 2016 δολοφόνησε τη γυναίκα του εραστή της μπροστά στα παιδιά της! Μάλιστα υπέδειξε την πέτρα του σκανδάλου ως ηθικό αυτουργό, υποστηρίζοντας πως έλεγε ψέματα και διέλυσε τις δύο αυτές γυναίκες. Η 27χρονη άφησε πολλά αναπάντητα […]
«Δεν θυμάμαι, είχα θολώσει, τρελάθηκα», είπε στην απολογία της η 27χρονη Νικολέτα Παπαϊωάννου, γνωστή ως φόνισσα του Κορωπίου, που τον Αύγουστο του 2016 δολοφόνησε τη γυναίκα του εραστή της μπροστά στα παιδιά της!
Μάλιστα υπέδειξε την πέτρα του σκανδάλου ως ηθικό αυτουργό, υποστηρίζοντας πως έλεγε ψέματα και διέλυσε τις δύο αυτές γυναίκες. Η 27χρονη άφησε πολλά αναπάντητα ερωτήματα και παρουσίασε τα πράγματα τελείως διαφορετικά από τότε στο κατηγορητήριο.
Όπως ισχυρίστηκε τη μοιραία νύχτα ο καυγάς ξεκίνησε έξω από το σπίτι του θύματος και η 35χρονη ήταν εκείνη που την σταμάτησε την ώρα που περνούσε έξω από το σπίτι της με το αυτοκίνητό της, μέσα στο οποίο ήταν και το ανήλικό παιδί της.
Κάθε φορά όμως που η έδρα ρωτούσε να πει λεπτομέρειες για τις αλλεπάλληλες μαχαιριές που κατάφερε στην άτυχη γυναίκα, η κατηγορούμενη το μόνο που απαντούσε ήταν ότι δε θυμάται.
Κάποια στιγμή, γύρισε να κοιτάξει τον εραστή της και άρχισε να του επιτίθεται.
Τότε παρενέβη ο πατέρας της:«Γιατί δεν μου μιλούσες κορίτσι μου; Γιατί δεν με άκουγες; Γιατί δεν τον έδιωξες; Μας κατέστρεψε ο αλήτης».
«Δεν ξέρω πώς να αποκαλέσω αυτό τον άνθρωπο. Όσο ήμουν με αυτόν δεν έβλεπα τίποτα. Έφυγε από τη ζωή μια γυναίκα. Λυπάμαι πολύ γι’ αυτό, μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω, έμειναν ορφανά δυο παιδιά. Κατάλαβα μέσα στη φυλακή τι έγινε. Πόσο ζώον ήμουν…», είπε στην απολογία της η 27χρονη.
Περιγράφοντας μάλιστα όλα όσα έγιναν τη νύχτα της 3ης Αυγούστου 2016 είπε:
«Δεν είχα πάει στο σπίτι της. Είχα πάρει τηλέφωνο τον Γιάννη και μου είπε ότι δεν ήταν καλά, πως δεν είχε πληρωθεί. Για κακή μου τύχη πέρασα από το σπίτι της… Είχε βγει έξω από το σπίτι η θανούσα, γι’ αυτό με σταμάτησε. Με έβριζε, με έλεγε π… ότι είναι μαζί με τον Γιάννη, ότι κοιμούνται μαζί. Είπαμε κάποια λόγια, δεν τα θυμάμαι καλά. Μου λέει: “Έχεις και το παιδί μαζί σου; Το φέρνεις εδώ να το δουν και τα δικά μου παιδιά;”. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος ήταν ο λόγος που μου μιλούσε έτσι… Και π…. να ήμουν, δεν καταλαβαίνω γιατί αυτή η γυναίκα δεν ήθελε να δει ότι υπήρχαν δυο άλλα παιδιά».
Στη συνέχεια υποστήριξε:
«Βγήκα έξω από το αυτοκίνητό μου τρέχοντας. Η θανούσα είχε ανοίξει τη πόρτα του παιδιού, ήθελε να το χτυπήσει. Το τράβηξα από τα χέρια, με απειλούσε, μου έλεγε θα το σκοτώσει. Για κακή μου τύχη είχα μαζί μου το μαχαίρι, μαζί με άλλα ψώνια που είχα κάνει από το σούπερ μάρκετ. Δεν ξέρω πώς αντέδρασε το μυαλό μου εκείνη την ώρα. Το φόρεμα που φορούσα ήταν σκισμένο. Με τράβαγε και εκείνη την ώρα σκέφτηκα το μαχαίρι. Την έσπρωξα και της πήρα το παιδί και το έβαλα στο αυτοκίνητο. Μου τράβαγε τη μπλούζα. Τρελάθηκα, πήρα το μαχαίρι. Με τράβαγε από τη μπλούζα για να βγω. Εγώ είχα βάλει το παιδί μέσα… Πήρα το μαχαίρι, ήταν μπροστά από το κάθισμα του συνοδηγού, κάτω από το κάθισμα».
Σε ερώτηση για το μαχαίρι, η κατηγορούμενη είπε ότι το είχε αγοράσει την προηγούμενη μέρα του φόνου και είχε πάρει αυτό το μαχαίρι ξεκοκαλίσματος γιατί αγόραζε κρέας για τα παιδιά που το ξεκοκάλιζε η ίδια.
Όμως δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις για το πώς βρέθηκαν τα ψώνια και την επόμενη μέρα μέσα στο αυτοκίνητο.
Ο διάλογός της με τον πρόεδρο της έδρας:
Πρόεδρος: Αφήσατε τα τρόφιμα στο αυτοκίνητο;
Κατηγορουμένη: Δεν τα έβγαλα….
Πρόεδρος: Δηλαδή, από την προηγούμενη ημέρα δεν είχατε βγάλει τα τρόφιμα;
Κατηγορουμένη: Όχι. Πήγα σπίτι μου, είδα τη μάνα μου, δεν θυμάμαι…
Πρόεδρος: Πού είχατε βάλει τα ψώνια;
Κατηγορουμένη: Στο πορτ μπαγκάζ…
Πρόεδρος: Και γιατί το μαχαίρι το είχατε βάλει μπροστά;
Κατηγορουμένη: Γιατί ήταν ένα πράγμα, ένα αντικείμενο και το έβαλα μπροστά…
Πρόεδρος: Την επόμενη μέρα τι κάνατε; Δεν βγήκατε να πάρετε τα ψώνια από το αυτοκίνητό σας;
Κατηγορουμένη: Όχι. Βγήκα την επόμενη και πήγα πάλι σούπερ μάρκετ ….
Πρόεδρος: Ενώ είχατε τα ψώνια ακόμη στο αυτοκίνητο, πήγατε πάλι σούπερ μάρκετ;
Κατηγορουμένη: Ναι, πήρα μερικά πράγματα που ήθελε ο κύριος. Μετά ξεκίνησα να πάω στο μαγαζί του…
Πρόεδρος: Φτάνετε λοιπόν στο σπίτι της θανούσης… Όταν σας τράβαγε, όπως λέτε, από την μπλούζα, τι κάνατε;
Κατηγορουμένη: Φώναζα, δεν ξέρω, είχα τρελαθεί… Παλεύαμε, είδε το μαχαίρι, προσπαθούσε να το αρπάξει…
Πρόεδρος: Μα, το μαχαίρι ήταν στη συσκευασία του; Πώς την ανοίξατε; Ήταν συσκευασία κλειστή…
1171246
Κατηγορουμένη: Προεξείχε η λαβή. Η θανούσα με τράβαγε….
Πρόεδρος: Πήρατε το μαχαίρι και τι κάνατε;
Κατηγορουμένη: Δεν θυμάμαι ….
Πρόεδρος: Τι θυμάστε τότε; Ποια είναι η κίνηση που κάνατε, όταν κρατούσατε το μαχαίρι απέναντι στη θανούσα;
Κατηγορουμένη: Δεν θυμάμαι …
Πρόεδρος: Το αίμα του θύματος βρίσκεται εντός της αυλής του σπιτιού της. Πώς φτάσατε μέχρι εκεί;
Κατηγορουμένη: Αρχίσαμε και παλεύαμε με το μαχαίρι. Η θανούσα φώναζε τα παιδιά της. Φτάσαμε στην αυλή, παλεύοντας και οι δυο μαζί.
Πρόεδρος: Σας τραβούσε η θανούσα;
Κατηγορουμλενη: Ναι…
Πρόεδρος: Τι έγινε εκεί;
Κατηγορούμενη: Την χτύπησα -πόσες φορές δεν ξέρω, δεν θυμάμαι. Ό,τι άκουσα, το άκουσα την επόμενη…
Πρόεδρος: Ήταν τα παιδιά της θανούσας στο σπίτι; Τα αντιληφθήκατε;
Κατηγορουμένη: (κλαίει). Ήρθαν προς το τέλος σε ό,τι γινόταν εκεί πέρα…
Πρόεδρος: Όταν χτυπούσατε τη θανούσα με το μαχαίρι είχε πέσει κάτω;
Κατηγορουμένη: Όχι, ήταν όρθια… Εγώ θυμάμαι τον Γιάννη που ήρθε και φώναζε και με τράβηξε μακριά της.
Πρόεδρος: Εσείς τι κάνατε μετά;
Κατηγορούμενη: Πήρα το αμάξι και έφυγα, πανικοβλήθηκα…
Πρόεδρος: Η θανούσα;
Κατηγορούμενη: Ήταν όρθια…
Η 27χρονη ισχυρίστηκε επίσης ότι το θύμα πολλές φορές την είχε εξυβρίσει και είχε απειλήσει ότι θα σκοτώσει τα παιδιά της.
Όπως είπε έμαθε ότι ο εραστής της ήταν παντρεμένος το 2014, παρ’ όλ’ αυτά συνέχισε να είναι μαζί του, λέγοντας ότι ήταν ερωτευμένη.
Κλείνοντας την απολογία της ξέσπασε σε κλάματα αναφερόμενη στα παιδιά του θύματος που ήταν μπροστά όταν η μητέρα τους έπεφτε νεκρή μέσα σε μια λίμνη αίματος.
«Στενοχωριέμαι πολύ γι’ αυτά τα παιδιά… Μακάρι να μπορούσα να έχω φέρει την μητέρα τους πίσω».
