Συγκλονίζουν οι αποκαλύψεις Ρέντσι για την κρίσιμη ευρωπαϊκή σύνοδο -διάρκειας 17 ωρών- τον Ιούλιο του 2015, στο τελευταίο βιβλίο του… Ο Ματέο Ρέντσι περιγράφει αναλυτικά πώς έζησε την δραματική εκείνη νύχτα. Αποκαλύπτει ότι ο Αλέξης Τσίπρας, εξουθενωμένος από την μαραθώνια πίεση του είπε «it’s enough» («αρκετά»). Από εκείνη τη στιγμή μαζί με τον Ολάντ ανέλαβαν το βάρος να υπερασπιστούν την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη έναντι δύο υπέρμαχων του Grexit «από το Βορρά», όπως λέει, αλλά δεν τους κατονομάζει. Δείτε τί γράφει: «Φτάνω στις Βρυξέλλες και χασμουριέμαι, όπως πάντα. Συνήθως οι συνεδριάσεις είναι ιδιαίτερα βαρετές. Αυτή την φορά υπάρχει, όμως, ένα διαφορετικό κλίμα. Η ένταση είναι αισθητή. Η κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα δέχεται σειρά επιπλήξεων από τους διεθνείς χρηματοοικονομικούς θεσμούς και η προσπάθεια του νέου Έλληνα πρωθυπουργού είναι να βρει έναν έντιμο συμβιβασμό ανάμεσα στις -συχνά τεράστιες- απαιτήσεις των δανειστών, και στην εκλογική του πλατφόρμα. Η Ελλάδα, εδώ και οκτώ μήνες, ταλαντεύεται ανάμεσα στην παραμονή και στην έξοδο από το ευρώ. Οι εφημερίδες, στην Γερμανία, ασχολούνται μόνον με αυτό. Ένα μέρος της γερμανικής κοινής γνώμης ασκεί σαφείς πιέσεις υπέρ της αποβολής της Ελλάδας από την Ένωση.
»Στην νύχτα αυτή της αλήθειας κάθομαι δίπλα στον Αλέξη. Είμαστε σχεδόν συνομήλικοι και έστω και αν οι Ιταλοί υποστηρικτές του με περιγράφουν σαν τον εχθρό που πρέπει να καταρριφθεί, γνωρισθήκαμε και υπάρχει αλληλοεκτίμηση. Μαζί με τον Ολάντ δημιουργούμε ένα κοινό μέτωπο κατά των επιθέσεων σε βάρος του Τσίπρα που εξαπολύει το μέτωπο όσων υποστηρίζουν την δημοσιονομική ακαμψία. Κατά τις τρεις την νύχτα, η τελευταία μορφή του κειμένου προβλέπει την δημιουργία ενός ταμείου πενήντα δισεκατομμυρίων ευρώ, που θα προκύψουν από τις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις, με έδρα όχι την Αθήνα, αλλά το Λουξεμβούργο. Αρχίζει η σύγκρουση. Ο Τσίπρας μου λέει με χαμηλή φωνή, στα αγγλικά: «Ιt’s enough», δεν μπορώ άλλο. Προσπαθώ να τον σταματήσω. Στην συνέχεια, όταν απομακρύνεται για να τηλεφωνήσει στην Αθήνα, παίρνω τον λόγο μαζί με τους Γάλλους για να υπερασπισθώ όσα είναι δυνατόν. Υψώνω την φωνή. Η συνεδρίαση διακόπτεται. Και έξω, στους διαδρόμους, αρχίζουμε να φωνάζουμε: “Σε τι σας χρησιμεύει το να ταπεινώνετε έναν λαό;”, ρωτώ τους δυο πιο φανατικούς υποστηρικτές της εξόδου της Ελλάδας, και οι δυο από τον Βορρά. Ξεκινά η πιο έντονη λεκτική διαμάχη που έχω ζήσει μέσα σε μια τριετία. Ο συμβιβασμός θα φτάσει μόνον στις οκτώ το πρωί, με τον Τσίπρα σωματικά κουρασμένο, αλλά εντός Ευρώπης».