Τι κάνουμε λάθος και τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευθούμε από τις κακές συνήθειες που βλάπτουν τα δόντια μας:
Καταναλώνουμε πολλά όξινα ροφήματα. Κάθε είδους ροφήματα με ανθρακικό και όξινα συστατικά, ακόμα και αν είναι σκέτο μεταλλικό νερό, ξίδι ή αλκοολούχα ποτά, μπορεί να διαβρώσουν την εξωτερική στοιβάδα των δοντιών, την αδαμαντίνη ουσία. Όταν πίνετε τέτοια ροφήματα, να ξεπλένετε στη συνέχεια καλά το στόμα σας με νερό.
Δεν τα βουρτσίζουμε σωστά. Σύμφωνα με έρευνα της Ελληνικής Οδοντιατρικής Ομοσπονδίας, σχεδόν έξι στους δέκα Έλληνες βουρτσίζουν τα δόντια τους μία φορά την ημέρα ή σπανιότερα, το 5% δεν τα βουρτσίζουν ποτέ και μόνο ένα ποσοστό γύρω στο 35% τα βουρτσίζουν τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα, όπως είναι το συνιστώμενο.
Τρίζουμε τα δόντια μας. Ο τριγμός των δοντιών είναι πιο συχνός σε περιόδους στρες και άγχους. Αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε πολλά προβλήματα, όπως λέπτυνση και φθορά των δοντιών, πόνο στη γνάθο και τους μυς, κεφαλαλγίες, δυσκολίες στη μάσηση, σπασμένα δόντια κ.ά.
Μασάμε παγάκια. Ειδικά το καλοκαίρι είναι μια πολύ δροσιστική συνήθεια που θεωρείται αθώα, αφού τα παγάκια δεν έχουν θερμίδες ή ζάχαρη. Ωστόσο μπορεί να ραγίσουν ή να σπάσουν τα δόντια, να προκαλέσουν βλάβη στην αδαμαντίνη ουσία, να δημιουργήσουν πρόβλημα στα σφραγίσματα και στις προσθετικές εργασίες και να προκαλέσουν πόνο στους μυς της γνάθου.
Χρησιμοποιούμε οδοντόπαστα χωρίς φθόριο. Είναι αποδεδειγμένο ότι το φθόριο έχει καθοριστική σημασία για τη μείωση της τερηδόνας και των άλλων φθορών που προκαλούν τα τρόφιμα στα δόντια, καθώς και για την αποκατάσταση των οδοντικών βλαβών κατά τα αρχικά στάδιά τους.
Καταναλώνουμε πολλή «κρυφή» ζάχαρη. Όλοι ξέρουν ότι πρέπει να προστατεύουν τα δόντια τους από τη ζάχαρη που προστίθεται π.χ. στον καφέ ή που υπάρχει στα γλυκά. Ωστόσο πιο επικίνδυνη είναι η «κρυφή» ζάχαρη που υπάρχει στα πιο απίθανα είδη, ακόμα και σε ορισμένα φάρμακα, δημητριακά πρωινού, ισοτονικά ροφήματα, φρουτοποτά κ.λπ.
Καπνίζουμε. Τα τσιγάρα και γενικώς όλα τα προϊόντα καπνού, περιέχουν ουσίες που ανοίγουν το δρόμο στην ανάπτυξη ουλίτιδας αλλά και στην επιδείνωσή της, με κατάληξη την περιοδοντίτιδα.