«Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αισθάνεται τυχερός» αναφέρει η FAZ στις οικονομικές τις σελίδες αναφορικά με την επιστροφή της Ελλάδας στις χρηματαγορές. «Η χώρα μετά από τρία χρόνια αποχής στις αρχές της εβδομάδας εξέδωσε και πάλι ομόλογο. Η ζήτηση ανήλθε στα 6,5 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας σημαντικά τον όγκο των αρχικών τίτλων ύψους 3 δισ. ευρώ. Αυτό […]
«Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να αισθάνεται τυχερός» αναφέρει η FAZ στις οικονομικές τις σελίδες αναφορικά με την επιστροφή της Ελλάδας στις χρηματαγορές.
«Η χώρα μετά από τρία χρόνια αποχής στις αρχές της εβδομάδας εξέδωσε και πάλι ομόλογο. Η ζήτηση ανήλθε στα 6,5 δισ. ευρώ, ξεπερνώντας σημαντικά τον όγκο των αρχικών τίτλων ύψους 3 δισ. ευρώ. Αυτό που ο αριστερός λαϊκιστής Τσίπρας θεωρεί επιτυχία είναι η χαμηλή απόδοση του ομολόγου στο 4,625%. Τον Απρίλιο του 2014 η Ελλάδα έπρεπε να πληρώσει 4,95%. Η έκδοση εκείνου του ομολόγου είχε επιτευχθεί πριν ακόμη ο Τσίπρας ορκισθεί πρωθυπουργός» σημειώνει.
Ο νυν τίτλος αυτός έχει εκδοθεί με ευνοϊκούς όρους, με όρους έκπτωσης δηλαδή προς τους επενδυτές, σημειώνει η εφημερίδα συμπληρώνοντας: «Ενδιαφέρον προκαλεί η παραχώρηση που κάνει η αριστερή ελληνική κυβέρνηση στους διεθνείς επενδυτές. Ο Τσίπρας που στις ευρωκλογές του 2014 είχε διεκδικήσει την προεδρία της Κομισιόν ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, τώρα κάνει γονυκλισίες στις διεθνείς κεφαλαιαγορές».
«Το νέο ομόλογο έχει εκδοθεί βάσει του αγγλικού δικαίου και όχι βάσει του ελληνικού. Αυτό το στοιχείο μπορεί να έχει σημαντική επίδραση σε μια αναδιάρθρωση του χρέους, όπως π.χ. αυτή στην οποία προέβη μόνη της η Ελλάδα την άνοιξη του 2012. Αυτή αφορούσε όμως μόνο ομόλογα που είχαν εκδοθεί σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο.
Ο όγκος τους ξεπερνούσε τα 200 δις ευρώ. Οι πιστωτές τότε έχασαν πάνω από 50%. Από την άλλη διεθνή hedge fund όπως η Εlliot ή το Third Point τα πήγαν καλύτερα, γιατί μπορούσαν να μπλοκάρουν τη διαδικασία αναδιάρθρωσης στη βάση του διεθνούς δικαίου. Για την αλλαγή των όρων που διέπουν ένα τέτοιο ομόλογο έπρεπε να συμφωνήσουν τα δύο τρίτα ή σε άλλες περιπτώσεις τα τρία τέταρτα των πιστωτών. Επίσης στα ομόλογα ελληνικού δικαίου η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να εξαναγκάσει στην αναδιάρθρωση ακόμη και τους απρόθυμους πιστωτές».
«Από την άλλη, το ομόλογο του 2014, όπως και αυτό που μόλις εκδόθηκε, εμπίπτουν στο αγγλικό δίκαιο, γεγονός που επιφέρει την μεγάλη αποδοχή του από τους πιστωτές».
