Η Γερμανία βρίσκεται λίγο πριν τις εκλογές και οι υποψήφιοι τρέχουν για μια εκστρατεία που πιο βαρετή της δεν έχουμε δει στην Ευρώπη. Ο οικονομικός συντάκτης Τόμας Φρίκε, διευθυντής του οικονομικού πόρταλ wirtschaftswunder.de. βρήκε τη λύση για να αποκτήσει αυτός ο προεκλογικός αγώνας νότες ζωντάνιας.
«Αφήστε και τους Έλληνες να ψηφίσουν» είναι ο τίτλος άρθρου που φιλοξενείται στην ηλεκτρονική έκδοση του Spiegel και φέρει την υπογραφή του.
Ο Γερμανός δημοσιογράφος προχωρά σε μια τελείως ανορθόδοξη, όπως ομολογεί, πρόταση: να ψηφίσουν στις γερμανικές εκλογές και οι Έλληνες. Μέσα από αυτό, προσπαθεί να αναδείξει την πραγματική σχέση των γερμανικών εκλογών με την απεγνωσμένη Ελλάδα.
«Καταρχήν θα ήταν δίκαιο να αφήσουμε μια φορά τους Έλληνες να συναποφασίσουν. Εντέλει ο υπουργός μας επί των Οικονομικών μαζί με όλους τους Μπόσμπαχ που έχουμε συναποφάσισε επίσης πριν από δυο χρόνια εάν οι Έλληνες πρέπει να συνεχίσουν την πολιτική της λιτότητας με συνεχείς νέες περικοπές και φόρους για να πάρουν σε αντάλλαγμα φρέσκο χρήμα. Τον Ιούλιο του 2015 οι Έλληνες είπαν μεν σε δημοκρατική ψηφοφορία ότι δεν θέλουν πια, ωστόσο ο δικός μας υπουργός Οικονομικών και οι συνάδελφοί του είχαν άλλη άποψη. Οι κανόνες του Σόιμπλε. Μια τρόπον τινά δημοκρατική κοινοπραξία όπου την τελευταία κουβέντα έχουν οι Γερμανοί».
Ανέφικτος χωρίς τους Έλληνες ο ισοσκελισμένος προϋπολογισμός
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο θα έπρεπε να ψηφίσουν οι Έλληνες στη Γερμανία είναι ότι συνέβαλαν στη δημοτικότητα της ομάδας Μέρκελ και κυρίως στον εκπληκτικό απολογισμό του Β. Σόιμπλε, όπως αναφέρει: «Διότι σύμφωνα με διαγνώσεις που δεν φαίνεται να αμφισβητεί πλέον κανείς, οι συνεχείς κρίσεις της Ελλάδας οδήγησαν στο να επενδύεται όλο και περισσότερο χρήμα σε γερμανικά ομόλογα. Αυτό οδήγησε φυσικά στη μείωση των γερμανικών επιτοκίων. Σύμφωνα με το Ινστιτούτο IWH ο Β. Σόιμπλε εξοικονόμησε έτσι 100 δισ. ευρώ.Εκτός αυτού ο ταμίας μας πήρε και γερά επιτόκια για τα δάνεια στους Έλληνες. Και δεν πρόκειται για αστείο. Απλά μαθηματικά αρκούν για να συμπεράνει κανείς ότι χωρίς τους Έλληνες ο Σόιμπλε δεν θα πετύχαινε ποτέ ισοσκελισμένο προϋπολογισμό. Ποιος ξέρει εάν θα ήταν εδώ τόσο δημοφιλής και εάν επανεκλεγόταν η καγκελάριος;».
Ο τρίτος λόγος όμως είναι ο σημαντικότερος κατά τον συντάκτη. «Φυσικά και δώσαμε χρήματα στους Έλληνες. Θα μπορούσε να οδηγηθεί κανείς στο ελεεινό συμπέρασμα ότι έχουμε και το δικαίωμα να (συν-)αποφασίζουμε τι θα τα κάνουν». Στον αντίποδα όμως μπορεί να επιχειρηματολογήσει κανείς ότι και εκείνοι που βίωσαν την πολιτική αυτή θα πρέπει να μπορούν να συναποφασίζουν και να κρίνουν εάν η πολιτική αυτή ήταν εντέλει καλή και πρέπει να συνεχιστεί. «Να κληθούν δηλαδή να λογοδοτήσουν πολιτικά οι υπεύθυνοι. Έτσι όπως γίνεται στις ώριμες δημοκρατίες».
Όπως λέει, οι περικοπές και η συνεχόμενη αύξηση των φόρων, μάλλον κακό έκανε και όχι καλό. «Πρόσφατες εξελίξεις άφησαν να διαφανεί ότι υπάρχει και άλλος δρόμος. Εδώ και μερικούς μήνες πληθαίνουν οι θετικές ειδήσεις. Η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται και πάλι. Ο λόγος δεν είναι ότι η Ελλάδα υλοποίησε αίφνης εν μια νυκτί όλα τα συμφωνηθέντα. Ή επειδή εντέλει δεν είναι ένα failed state, όπως αρέσκονται να συμπεραίνουν εδώ στη Γερμανία. Ο λόγος είναι ότι έγιναν στοχευμένα περισσότερες δαπάνες και επενδύσεις και δεν συνεχίζονται οι περικοπές. Κάποια στιγμή η οικονομία πρέπει να ανασάνει. Το ερώτημα είναι εάν αυτό μπορούσε να έχει γίνει νωρίτερα», εάν δεν επέμενε τόσο στην πολιτική αυτή κυρίως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών.
Πάντως, όπως σημειώνεται, είναι κάπως παράλογο να εκθειάζεται ο Β. Σόιμπλε για τους σκληρούς του αγώνες κατά των χρεών, όταν ο ίδιος έχει έναν ιδανικό προϋπολογισμό μόνον επειδή οι άλλοι περνούν κρίση. Και ο οποίος έχει το ίματζ του σκληρού οικονόμου κυρίως επειδή αφήνει να υποφέρουν όχι οι δικοί τους ψηφοφόροι, αλλά άλλοι. Όπως οι Έλληνες».