«Αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει μία οικολογική καταστροφή», τόνισε ο Σταύρος Θεοδωράκης μιλώντας το μεσημέρι της Παρασκευής στη Βουλή.
«Κάτι βρωμάει στον Σαρωνικό και δεν είναι μόνο το χυμένο μαζούτ», ήταν η φράση του που προκάλεσε αίσθηση.
Αφού ζήτησε να ληφθούν υπόψη τα δραματικά στοιχεία που αποκαλύπτει η έκθεση της «Αρχιπέλαγος», τόνισε πως είναι ευθύνη όλων να μη γίνεται αρνητική διαφήμιση στη χώρα μας, προσθέτοντας «ότι ο Σαρωνικός και οι θάλασσές μας δεν είναι ιδιοκτησία μας, δεν μας ανήκουν. Είναι η περιουσία των επόμενων γενεών και αυτή η σκέψη θα πρέπει να μας οδηγεί».
Η ομιλία του Σταύρου Θεοδωράκη:
«Γιατί έγινε το ατύχημα; Γιατί βούλιαξε το πλοίο; Γιατί μαύρισαν οι ακτές μας και η ψυχή μας; Γιατί;
Πήγα στην Σαλαμίνα, στα Σελήνια και στην Κυνοσούρα λίγες μέρες μετά την καταστροφή και με ρωτούσαν οι κάτοικοι γιατί δεν ήρθαν οι υπουργοί να μας πουν πώς θα ζήσουμε με αυτές τις μαύρες παραλίες. Και ήρθε μια κυρία με το παιδί της αγκαλιά, με ένα συνεχές βουβό κλάμα να επαναλαμβάνει τη φράση: «αυτές οι παραλίες μπορεί να μην ήταν οι ομορφότερες του κόσμου, ήταν όμως οι δικές μας θάλασσες και τώρα καταστράφηκαν και μαζί τους καταστράφηκε και η ζωή μας».
Το ερώτημα παραμένει: γιατί έγινε το ατύχημα;
Διαβάζω: «Την ευθύνη την έχει μια κοινωνία ολόκληρη και μια παγκόσμια οικονομία εξαρτημένη από το πετρέλαιο και ένα σκληρό λόμπι που δεν επιτρέπει να έχουμε επενδύσεις τέτοιες που να προστατεύουμε τις ακτές μας». Αυτό δεν είναι έκθεση ιδεών. Δεν μιλά ένας φοιτητής σε επαναστατικό ξέσπασμα ή κάποιος νέος που συμμετέχει στη Βουλή των Εφήβων. Είναι ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Γιάννης Τσιρώνης .
Γι’ αυτό έγινε λοιπόν το ατύχημα; Την ευθύνη την έχει η κοινωνία; Ο ίδιος ο υπουργός δεν θεωρεί προφανώς πως φέρει κάποια ευθύνη, ούτε αυτός ούτε η κυβέρνηση στην οποία είναι μέλος. Αυταπάτες και δημαγωγία, εκεί όπου επιβάλλονταν υπευθυνότητα, σοβαρότητα και αυτοσυγκράτηση.
Είναι εύκολο το φταίξιμο να είναι στην “κακούργα κοινωνία”, στον καπιταλισμό , στις μεγάλες πετρελαϊκές εταιρείες και σε ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
Έχουμε μεγάλα προβλήματα στις θάλασσές μας.
Ξέρουμε ότι :
Τα μισά πλοία είναι ουσιαστικά υπερήλικα «σαράβαλα».
Η πιθανότητα ατυχήματος είναι υψηλή στο Αιγαίο καθώς δεν υπάρχουν καθορισμένες διαδρομές, με αποτέλεσμα οι ρότες να αποφασίζονται ad hoc σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό νησιών και βραχονησίδων που δημιουργούν πολυάριθμα στενά. Γι’ αυτό ακριβώς τα πολιτισμένα κράτη και, ιδίως, η Ευρωπαϊκή Ένωση παρήγαγαν νομοθεσία και τεχνολογία, που αποτρέπουν σε μεγάλο βαθμό τέτοιες καταστροφές.
Όμως, η εκπρόσωπος Τύπου του EMSA του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια στη Θάλασσα είπε πως το αίτημα της Ελλάδας προς τον Οργανισμό έφτασε με τρεις μέρες καθυστέρηση…στις 12 Σεπτεμβρίου αργά το βράδυ, θυμίζω ότι το πλοίο βούλιαξε 10 Σεπτεμβρίου, τονίζοντας παράλληλα πως υπάρχουν πάντοτε 16 πλοία standby.
Με αφορμή αυτό το περιστατικό θα πρέπει να σκεφτούμε περισσότερο τις θάλασσες μας και πρέπει να αποτρέψουμε οποιοδήποτε άλλο τέτοιο ατύχημα.
Διαρροές από δεξαμενόπλοια στη θάλασσα, κοντά σε παράκτιες πόλεις ή τουριστικές περιοχές, είναι γεγονότα που δεν μπορεί να συμβαίνουν. Και θα έπρεπε να υπάρχει σε συνεχή εγρήγορση ένας αποτελεσματικός μηχανισμός που θα εμποδίσει τη ρύπανση να απλωθεί. Αντιμετώπιση οργανωμένη και, προπαντός, ταχεία.
Με τα διεθνή στάνταρ, αυτό το ατύχημα που συνέβη στον Σαρωνικό ήταν ένα μικρής έκτασης ατύχημα και θα μπορούσε με σύμμαχο τον καλό καιρό εκείνες τις μέρες και εκείνες τις ώρες να είχαμε πολύ μικρές επιπτώσεις. Αν είχαμε, όμως, μια ταχεία επέμβαση.
Συνάντησα τους άντρες του λιμενικού, οι οποίοι πήγαν όντως στο σημείο του ατυχήματος μετά από λίγα λεπτά. Όμως το να στέλνει απλώς το λιμενικό ένα σκάφος, να βάζουμε ένα φράγμα και μετά να εκτιμάμε τι άλλο μπορούμε να κάνουμε ή αν πρέπει να στείλει και άλλα, δεν είναι η σωστή μέθοδος, αλλά ενέργειες αποσπασματικές.
Για να καταλάβουμε όμως την κατάσταση που επικρατεί στον Σαρωνικό αρκεί να πούμε ότι την Τρίτη έληξαν τα πιστοποιητικά αξιοπλοΐας και του πλοίου που μαζεύει τα καύσιμα από το ναυάγιο και έπρεπε να αποσυρθεί και αυτό το πλοίο.
Και επιπλέον ενδεικτικό της κατάστασης είναι το γεγονός ότι μετά από έλεγχο συνελήφθησαν για λαθρεμπόριο καυσίμων ο πλοίαρχος και ο πρώτος μηχανικός του πλοίου. Κάτι βρωμάει στο Σαρωνικό και δεν είναι μόνο το χαμένο μαζούτ. Είχαμε όμως μια ευκαιρία πολύ νωρίτερα μέσα από το περιφερειακό και επιχειρησιακό πρόγραμμα Αττικής να ετοιμαστούμε για να αντιμετωπίσουμε τέτοιου είδους ατυχήματα.
Σας θυμίζω, και όσοι δεν το ξέρετε μπορείτε να το ψάξετε γιατί είναι πολύ σημαντικό και δεν είχε τύχει τόσο μεγάλης δημοσιότητας, ότι το Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αττικής 2014-2020, προβλέπει ένα ποσό, όχι μικρό, 155.000.000 ευρώ για την προστασία του περιβάλλοντος. Θα μπορούσε λοιπόν στο συγκεκριμένο πρόγραμμα να ενταχθούν παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση περιστατικών θαλάσσιας ρύπανσης. Μοναδικός δικαιούχος του προγράμματος ήταν η Περιφέρεια Αττικής. Αν λοιπόν η Περιφέρεια είχε προχωρήσει στην αξιοποίηση του προγράμματος, θα είχαμε συστήματα καθαρισμού στις παράκτιες περιοχές και θα υπήρχε ένα σημαντικό σύστημα αντιμετώπισης.
Από τα “μαύρα” αποτελέσματα είναι προφανές ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, αυτό το ενιαίο κίνημα που μας κυβερνά, εξάγει την ανικανότητά του και προς την περιφέρεια, όχι μόνο προς το κεντρικό κράτος. Και πραγματικά είναι υποκριτικό, και κάνει καλά που μας το θυμίζει ο συνάδελφος κ. Αμυράς, ότι κόπτονται οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για δήθεν οικολογικά προβλήματα που μπορεί να προξενήσει ο κάθε επενδυτής, ενώ σιγοντάρει τα κινήματα κατά των ανεμογεννητριών και μιλάει κατά των φανταστικών κινδύνων τους. Αυτή η κυβέρνηση είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει μια οικολογική καταστροφή. Και εδώ υπάρχουν κάποια πρόσθετα ερωτήματα που θα πρέπει να μας απασχολήσουν.
Πόσο έτοιμοι είμαστε για εξόρυξη πετρελαίου στο Ιόνιο ή στη νότια Κρήτη, όταν δεν μπορούμε να ελέγξουμε ούτε αυτά που συμβαίνουν στην αυλή μας, στον Σαρωνικό; Στο ΦΕΚ του Αυγούστου περιγράφονται τα περίφημα οικόπεδα.
Πρόκειται για δύο περιοχές που βρίσκονται μία ανάσα από τις νοτιοδυτικές ακτές της Κρήτης της Κεφαλονιάς, της Κέρκυρας και της Λευκάδας. Υπάρχει κάποιο σχέδιο, υπάρχει κάποια προετοιμασία για όλα αυτά που θα μπορούν να συμβούν σε αυτές τις περιοχές, σε αυτές τις θάλασσες; Λοιπόν, η χώρα έχει ανάγκη από ένα δυνατό τιμόνι, χωρίς ερασιτεχνισμούς. Σοβαρότητα και σχέδιο εκεί που σήμερα έχουμε αυταπάτες και δημαγωγία.
Και ειδικά στον Σαρωνικό θα πρέπει να υπάρξει ένα συνολικός σχεδιασμός. Με την συμμετοχή κράτους, τοπικής αυτοδιοίκησης, ελεγκτικών μηχανισμών, ιδιωτών επενδυτών και οικολογικών οργανώσεων. Που είναι τι, ποιος είναι πού, ποιος κάνει τι.
Να σφραγίσουμε τις μπουκαπόρτες για να μην έχουμε ούτε ατυχήματα, ούτε αμέλεια, ούτε πρόθεση. Αυτό πρέπει να γίνει και στο Ιόνιο. Με αφορμή αυτό το ατύχημα, βγήκαν εκθέσεις από σοβαρές οργανώσεις που δρουν στις θάλασσές μας. Θα αναφέρω ενδεικτικά το “Αρχιπέλαγος”. Είναι δραματικά τα στοιχεία, ας μην κάνουμε κακή διαφήμιση στη χώρα μας αναφέροντας από το βήμα της Βουλής όλα αυτά που αποκαλύπτει το “Αρχιπέλαγος” στην έκθεσή του. Αλλά όλοι πρέπει να ρίξουμε μια ματιά σε αυτά τα δραματικά στοιχεία και πρέπει κάτι να γίνει. Νομίζω πως θα συμφωνήσετε ότι ο Σαρωνικός και οι θάλασσές μας δεν είναι ιδιοκτησία μας, δεν μας ανήκουν. Είναι η περιουσία των επόμενων γενεών και αυτή η σκέψη θα πρέπει να μας οδηγεί.