Ψηφοφορία 3-5 Οκτωβρίου για αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτόνομη πορεία προτάθηκε στα μέλη της Σοσιαλιστικής Τάσης κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Κώστας Χρυσόγονος. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διευκρίνισε επί της ουσίας ότι πρόκειται για «αποχώρηση της συλλογικότητας» και είπε πως «η παράδοση της έδρας είναι ανέφικτη. Αν εγώ παραιτηθώ, η έδρα πάει στον τρίτο επιλαχόντα που […]
Ψηφοφορία 3-5 Οκτωβρίου για αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτόνομη πορεία προτάθηκε στα μέλη της Σοσιαλιστικής Τάσης κατά τη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο Κώστας Χρυσόγονος.
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ διευκρίνισε επί της ουσίας ότι πρόκειται για «αποχώρηση της συλλογικότητας» και είπε πως «η παράδοση της έδρας είναι ανέφικτη. Αν εγώ παραιτηθώ, η έδρα πάει στον τρίτο επιλαχόντα που είχε προχωρήσει πρώτος από όλους», είπε, εννοώντας ότι ο τρίτος επιλαχών είναι ο Γιάννης Μηλιός.
Ο κ. Χρυσόγονος τόνισε ότι θα σεβαστεί την απόφαση της πλειοψηφίας αφήνοντας να εννοηθεί ότι αν είναι θετική, δεν θα ανεξαρτητοποιηθεί.
Για αναβλητικότητα, καθυστερήσεις και ατέλειες που οδηγούν σε περαιτέρω φτωχοποίηση της ελληνικής κοινωνίας έκανε λόγο η Σοσιαλιστική Τάση και χτυπώντας καμπανάκι τόνισε πως «ο ΣΥΡΙΖΑ αποστερείται από κάθε προοδευτική δύναμη για την κοινωνία».
Η δήλωση της Σοσιαλιστικής Τάσης
Η Σοσιαλιστική Τάση συμμετείχε, το καλοκαίρι του 2013, στην ίδρυση του ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίου κόμματος και συγκροτήθηκε ως εσωκομματική τάση. Βάση της συμμετοχής της Σοσιαλιστικής Τάσης ήταν η εξαγγελία της ιδρυτικής διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτός θα είναι ένα «πραγματικά νέο κόμμα, μαζικό και δημοκρατικό» και ειδικότερα «ένα νέο κόμμα σε ιδέες, λειτουργία και πολιτική πρακτική, στον αντίποδα των αρχηγικών, συγκεντρωτικών κομμάτων εξουσίας». Στην υλοποίηση αυτών των εξαγγελιών του κόμματος αποσκοπούσε η συμμετοχή μας σε αυτό. Στην πορεία αυτές οι διακηρύξεις όμως διαψεύσθηκαν.
Πολίτες από τον ευρύτερο προοδευτικό και δημοκρατικό χώρο που ψήφισαν τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012 και μετά και θέλησαν να εγγραφούν ως μέλη συμβάλλοντας στην υλοποίηση της πολιτικής θέσης που μιλούσε «για άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία», αντιμετωπίζονταν, αλλά και αντιμετωπίζονται, με σταθερή καχυποψία και συγκαλυμμένη ή απροκάλυπτη άρνηση από τις κομματικές οργανώσεις, που λειτουργούν ως σήμερα με λογικές κλειστής λέσχης.
Η υφιστάμενη στο ιδρυτικό συνέδριο του 2013 εσωτερική πολυφωνία και συλλογικότητα στη λήψη των αποφάσεων σταδιακά αναιρέθηκε. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει διαμορφωθεί σε ένα πιστό αντίγραφο των συγκεντρωτικών κομμάτων εξουσίας τα οποία καταγγέλλαμε το 2013. Οι συλλογικές διαδικασίες στο εσωτερικό του κόμματος έχουν καταντήσει να εξυπηρετούν απλά και μόνο την εκ των υστέρων περιβολή με δημοκρατικοφανή προσχήματα των ειλημμένων αποφάσεων ενός στενού και κλειστού κομματικού πυρήνα. Πρόκειται για αποφάσεις που λαμβάνονται χωρίς να στηρίζονται σε αρχές και κανόνες, με μόνο κριτήριο την εξυπηρέτηση των κομματικών ισορροπιών. Με αυτό τον τρόπο φτιάχτηκαν οι λίστες στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015, όπου τοποθετήθηκαν πρόσωπα σε εκλόγιμες θέσεις οι οποίοι δεν είχαν μπει καν στον κόπο να διεκδικήσουν την εκλογή τους με σταυρό προτίμησης τον Ιανουάριο του 2015. Ακόμα και η κορυφαία – θεωρητικά – διαδικασία του συνεδρίου τον Οκτώβριο του 2016 κατέληξε σε απλή ανάδειξη κεντρικής επιτροπής, χωρίς να ληφθεί καμία δεσμευτική απόφαση για τα κρίσιμα πολιτικά ζητήματα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση και το κόμμα.
Οι κομματικές παθογένειες έχουν δημιουργήσει πλήθος πολιτικών θεμάτων για τα οποία είμαστε υπόλογοι απέναντι στο λαό. Η αναβλητικότητα σε ότι αφορά τις επενδύσεις που τηρούν τις αρχές της νομιμότητας, τα σκληρά μέτρα που αφορούν το κόψιμο του ΕΚΑΣ, τις συντάξεις χηρείας και τα αναπηρικά επιδόματα (που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν ισορροπημένα με περιορισμό δημοσίων δαπανών και με την καλύτερη αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και όχι φυσικά με απολύσεις), οι βαρύτατες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις, που έχουν συνέπεια τον αφανισμό των ελεύθερων επαγγελματιών, η καθυστέρηση της διαμόρφωσης και φυσικά της υλοποίησης ενός εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης, οι καθυστερήσεις, αλλά και οι ατέλειες, σε ότι αφορά τη νομοθετική αντιμετώπιση των θεμάτων που έχουν να κάνουν με τα δάνεια και τις δημοσιονομικές οφειλές, και πολλά άλλα οδηγούν σε παραπέρα φτωχοποίηση την ελληνική κοινωνία.
Εάν η εκτελεστική εξουσία αδυνατεί να μετουσιώσει σε πολιτικό έργο τα προβλήματα της κοινωνίας και να δώσει λύσεις, είναι καταδικασμένη αργά ή γρήγορα να μεταλλαχθεί σε πελατειακή πυραμίδα με μόνη συγκολλητική ύλη τις κάθε είδους προσωπικές εξυπηρετήσεις. Είναι νομοτελειακό τότε να επιβεβαιωθεί η πρόβλεψη της ιδρυτικής διακήρυξης του κόμματος το 2013, ότι αν η διαφαινόμενη από τότε εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν συνοδευθεί από μαζική λαϊκή συμμετοχή στις διαδικασίες άσκησης εξουσίας, αλλά πάρει τη μορφή ανάθεσης εν λευκώ, τότε θα ακολουθήσουν τα χειρότερα: «Έχουμε πλέον μάθει ότι ‘αναθέσεις’ τέτοιου είδους οδηγούν αργά η γρήγορα στην στασιμότητα και στην οπισθοχώρηση, αν όχι στην καταστροφή: εκείνοι που ‘αναθέτουν’ μετατρέπονται σε παθητικούς δέκτες μιας πολιτικής που εναντιώνεται στα συμφέροντα και τις επιθυμίες τους, ενώ εκείνοι που αναλαμβάνουν την ευθύνη μίας τέτοιας ‘ανάθεσης’ μεταλλάσσονται και διαφθείρονται».
Κάτω από αυτές τις συνθήκες φοβούμαστε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σταδιακά αποστερείται από κάθε προοδευτική και ανανεωτική δυναμική για την ελληνική κοινωνία. Επιτρέποντας τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και οδηγώντας σε κατασχέσεις ακόμα και μικροποσών για φορολογικές οφειλές η αριστερά χάνει το κοινωνικό της πλεονέκτημα και δυστυχώς ανοίγει το δρόμο σε αυτούς που κατέστρεψαν την χώρα να εμφανίζονται ως δήθεν υπερασπιστές των κοινωνικών δικαιωμάτων. Δεν μπορεί μια κυβέρνηση της αριστεράς να εκτελεί στην ουσία όλες τις εντολές των ξένων δανειστών, αποδεχόμενη πλήρως ακόμα και τις πιο παράλογες απαιτήσεις που καταστρατηγούν θεμελιώδη δικαιώματα. Απαιτείται η υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης στα πλαίσια ενός ειλικρινούς διαλόγου με όλες τις παραγωγικές τάξεις, έτσι ώστε να ξεπεραστούν οι παθογένειες που σωρεύθηκαν στην Ελλάδα επί δεκαετίες εξαιτίας του γνωστού πελατειακού συστήματος και μας οδήγησε στη χρεοκοπία.
Τις παθογένειες αυτές τις έχουμε επισημάνει επανειλημμένα με δημόσιες παρεμβάσεις μας και έχουμε ζητήσει αλλαγή πορείας. Από την εκλογή της η νέα Γραμματεία της Σοσιαλιστικής Τάσης, τον περασμένο Ιούνιο, έθεσε το ζήτημα τόσο αφενός της δημοκρατίας στο κόμμα, αλλά και αφετέρου της δημιουργικής κυβερνητικής λειτουργίας έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν τα τεράστια προβλήματα της καθημερινότητας των ελλήνων πολιτών. Δεν υπήρξε όμως έκτοτε καμιά θετική ανταπόκριση από την πλευρά της κομματικής ηγεσίας και τούτο επιβεβαιώθηκε και στην πρόσφατη συνάντηση αντιπροσωπείας της Σοσιαλιστικής Τάσης με τον Γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ.
Από όλα αυτά αποδεικνύεται ότι οι αρχές και οι στόχοι πάνω στις οποίες στηρίχθηκε η δημιουργία της Σοσιαλιστικής Τάσης του ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε να συμβάλλει ενωτικά, δημιουργικά και αλληλέγγυα στον αγώνα που κάνει ο λαός μας για να ξεπεράσει τα αδιέξοδα που δημιούργησε το παλιό πολιτικό σύστημα, πρέπει να επαναξιολογηθούν.
Για τον λόγο αυτό προτείνουμε στα μέλη της Σοσιαλιστικής Τάσης να λάβουμε με άμεση και καθολική ψηφοφορία, που θα διεξαχθεί από τη Δευτέρα 2 έως και την Τετάρτη 4 Οκτωβρίου, την απόφαση για αποχώρηση (ή μη) από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετασχηματισμό μας σε αυτόνομη πολιτική κίνηση.
Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί ηλεκτρονικά, μέσω της ιστοσελίδας μας sosialistiki.gr και δικαίωμα συμμετοχής θα έχουν όσοι/όσες θα έχουν εγγραφεί ως μέλη έως ώρα 18.00 της Πέμπτης, 28.09.2017. Η πρόταση της Γραμματείας θα θεωρηθεί ότι εγκρίθηκε μόνο εφόσον συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών της Σοσιαλιστικής Τάσης.
