Του Πέτρου Καρσιώτη Τρεις μήνες τώρα είχαν στο «στόχαστρο» τα βασικά μέλη της συμμορίας των απαγωγέων του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας στην Κρήτη. Ενώ όμως είχαν μπει στα ίχνη και από τις συνομιλίες τους είχαν πεισθεί ότι έχουν σχέση με την μακρόχρονη, εξαντλητική απαγωγή του επιχειρηματία που κράτησε έξι μήνες, δεν γνώριζαν […]
Του Πέτρου Καρσιώτη
Τρεις μήνες τώρα είχαν στο «στόχαστρο» τα βασικά μέλη της συμμορίας των απαγωγέων του επιχειρηματία Μιχάλη Λεμπιδάκη, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας στην Κρήτη.
Ενώ όμως είχαν μπει στα ίχνη και από τις συνομιλίες τους είχαν πεισθεί ότι έχουν σχέση με την μακρόχρονη, εξαντλητική απαγωγή του επιχειρηματία που κράτησε έξι μήνες, δεν γνώριζαν πού ήταν το κρησφύγετο.
Το πληροφορήθηκαν μία ημέρα πριν από την επέμβαση που έφερε στην ελευθερία τον επιχειρηματία, σαφώς καταβεβλημένο, αδυνατισμένο, αλλά γενικά καλά στην υγεία του.
Το γεγονός που φαίνεται να έδωσε ώθηση στις έρευνες, ήταν ένας έλεγχος που έγινε σε τρεις επιβάτες αυτοκινήτου.
Οι αστυνομικοί παρατήρησαν ότι κανένας δεν είχε πάνω του κινητό τηλέφωνο και κατάλαβαν ότι τα είχαν πετάξει κάπου νωρίτερα.
Τους άφησαν να φύγουν αφού κράτησαν τα στοιχεία τους. Το γεγονός ότι δεν είχαν πάνω τους κινητό δεν σήμαινε ότι στερούνταν και παντελώς.
Κατάφεραν να μάθουν τα πραγματικά τους κινητά και άρχισε η παρακολούθηση που ξετύλιξε όλο το κουβάρι.
Αρχές Αυγούστου η Αστυνομία για να πιστοποιήσει ότι μπορεί οι απαγωγείς να έκρυβαν τον επιχειρηματία στο σπίτι του ενός σε ορεινή περιοχή των Σφακίων, ετοίμαζε μια παραπλανητικά επιχείρηση.
Πήγαν σε σπίτι διπλανό με την πρόφαση ότι ψάχνουν για «κάποιους λαθρομετανάστες που είχαν βγει στα Σφακιά».
Πιστοποίησαν όμως τότε ότι στο σπίτι του υπόπτου που τώρα είναι μεταξύ των συλληφθέντων δεν ήταν ο Λεμπιδάκης.
Οι απαγωγείς άλλαξαν τουλάχιστον πέντε σημεία όπου έκρυβαν τον επιχειρηματία αλυσοδεμένο από το χέρι.
Έτσι όταν μέσα από τις παρακολουθήσεις τον έφεραν στο Ρέθυμνο στην παλαιά επιχείρηση ανταλλακτικών, με θερμικές κάμερες και μικροκάμερες σάρωσαν τους χώρους, είδαν ότι ήταν μόνο δύο άτομα μέσα ένας σκοπιανός που τον χρησιμοποιούσαν ως φρουρό και ο ιδιοκτήτης της μάντρας και αποφάσισαν την επέμβαση σωτηρίας δίνοντας τέλος στην πιο πολύχρονη ομηρία στα αστυνομικά χρονικά της χώρας.