Ένα ισπανοαργεντίνικο θρίλερ σε σκηνοθεσία Ροδρίγο Γκράντε, με τους Λεονάρντο Σμπαράλια, Πάμπλο Ετσάρι και Κλάρα Λάγκο.
Στο Τέλος του Τούνελ (Al Final del Tunel)
από τον Μίμη Νάτσιο
Ο Χοακίν (Λεονάρντο Σμπαράλια) έχει μείνει ανάπηρος μετά από αυτοκινητιστικό ατύχημα και κινείται με αμαξίδιο. Αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα και για αυτό αποφασίζει να νοικιάσει τη σοφίτα του, παρότι δεν θέλει συναναστροφή με κανέναν εκτός από τον γέρο σκύλο του. Ως ενοικιαστές εμφανίζονται μια όμορφη χορεύτρια (Κλάρα Λάγκο) και η αμίλητη κόρη της. Κάποια στιγμή ακούει θορύβους στο διπλανό υπόγειο και δεν αργεί να καταλάβει ότι μια συμμορία ετοιμάζεται να ληστέψει την τράπεζα της γειτονιάς.
Άλλη μια ισπανόφωνη ταινία που προβάλλεται στις αθηναϊκές αίθουσες αυτή την περίοδο χωρίς μεγάλες προσδοκίες. Κι όμως ο σεναριογράφος και σκηνοθέτης Ροντρίγκο Γκράντε κατορθώνει να μας παρουσιάσει μια τίμια και ενδιαφέρουσα ταινία, με πολύ καλά στοιχεία. Πρώτο από αυτά το εξαιρετικό κάστινγκ, καθώς άπαντες οι ηθοποιοί έχουν πολύ κινηματογραφικά πρόσωπα, με κορυφαίο τον Λεονάρντο Σμπαράλια, που μεταμορφώνεται από καταθλιπτικός σε σούπερ ήρωα. Το δεύτερο είναι ο εξαιρετικός ρυθμός που σε κρατά σε ένταση και δεν σε αφήνει να πλήξεις.
Στα αρνητικά η έλλειψη πρωτοτυπίας στις σκηνές προσέγγισης ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό ζεύγος και το γεγονός ότι ο Γκραντε, που στο παρελθόν είχε γυρίσει κωμωδίες, το παρακάνει στο τέλος με τις ανατροπές. Δεν είπε κανείς ότι είναι αριστούργημα και δεν ενδείκνυται για κλειστοφοβικούς θεατές, αλλά υπάρχει φως στην άκρη του τούνελ.