Έναν παραλληλισμό της Καταλονίας σήμερα με την περίπτωση της Ελλάδας το 2015 επιχειρεί η TAZ. Η σοβαρή κατάσταση στην Καταλονία, που κυριαρχεί στην ευρωπαϊκή πολιτική επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες, σχολιάζει η αριστερή Tageszeitung. Η εφημερίδα του Βερολίνου εστιάζει στις αποσχιστικές τάσεις των Καταλανών, επιχειρώντας έναν παραλληλισμό με τις περιπτώσεις των Ελλήνων στο δημοψήφισμα του 2015, […]
Έναν παραλληλισμό της Καταλονίας σήμερα με την περίπτωση της Ελλάδας το 2015 επιχειρεί η TAZ.
Η σοβαρή κατάσταση στην Καταλονία, που κυριαρχεί στην ευρωπαϊκή πολιτική επικαιρότητα τις τελευταίες ημέρες, σχολιάζει η αριστερή Tageszeitung.
Η εφημερίδα του Βερολίνου εστιάζει στις αποσχιστικές τάσεις των Καταλανών, επιχειρώντας έναν παραλληλισμό με τις περιπτώσεις των Ελλήνων στο δημοψήφισμα του 2015, όπου είχε τεθεί ζήτημα παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη, και των Σκωτσέζων με το δημοψήφισμα για την ανεξαρτητοποίηση από το Ηνωμένο Βασίλειο το 2014.
Η TAZ εκτιμά ότι δεν θα υπάρξει απόσχιση της Καταλονίας.
«Όπως οι Σκωτσέζοι και οι Έλληνες, έτσι και οι Καταλανοί θα διστάσουν να αλλάξουν το στάτους κβο. Ο φόβος να οδηγηθούν σε ένα νέο νόμισμα είναι μεγάλος. Οι Σκωτσέζοι θέλησαν να παραμείνουν στη βρετανική λίρα, οι Έλληνες φοβήθηκαν να επιστρέψουν στη δραχμή και οι Καταλανοί δεν θα θελήσουν να τυπώσουν δικές τους πεσέτες».
Εστιάζοντας στο ελληνικό παράδειγμα, η εφημερίδα του Βερολίνου σημειώνει ότι «το καλοκαίρι του 2015 οι ψηφοφόροι αποφάσισαν ότι δεν θέλουν να υποκύψουν άλλο στο πρόσταγμα της τρόικας. Όμως λίγο αργότερα ο Αλέξης Τσίπρας υπέγραψε ακριβώς αυτό: την απόλυτη υποταγή.
Οι πολίτες δεν του κράτησαν όμως κακία για αυτήν τη στροφή 180 μοιρών, αντιθέτως. Ο Τσίπρας επανεξελέγη. Διότι οι Έλληνες κατάλαβαν το δίλημμά του: Το Grexit φαινόταν ακόμη χειρότερο από την υποταγή στον Σόιμπλε».
Η TAZ εκτιμά ότι ο φόβος που κράτησε τη Σκωτία στη στερλίνα και την Ελλάδα στο ευρώ ενδέχεται να επηρεάσει σήμερα τις αποφάσεις στην Καταλονία. Πάντως το σχόλιο κλείνει με μια προειδοποίηση: «Η δύναμη του ισχυρού νομίσματος δεν επιτρέπεται να γίνεται αντικείμενο κατάχρησης. Θα ήταν ολέθριο εάν απλά αγνοούνταν οι Σκωτσέζοι, οι Καταλανοί και οι Έλληνες επειδή είναι σαφές ότι παραμένουν από ανάγκη. Η πολιτική νομιμοποιείται μόνο όταν είναι πρόθυμη για διάλογο και συμβιβασμούς».
