Άνοιξαν οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, οι οποίες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, αφού ενδέχεται να προκύψει η επιστροφή της Ακροδεξιάς στην κυβέρνηση. Μετά από μια σκληρή προεκλογική περίοδο, 6.401.304 Αυστριακοί ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες από τις 8.00 το πρωί ώρα Ελλάδας για να εκλέξουν, από συνολικά δέκα υποψήφια κόμματα, τα 183 μέλη της νέας τους […]
Άνοιξαν οι κάλπες για τις βουλευτικές εκλογές στην Αυστρία, οι οποίες είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, αφού ενδέχεται να προκύψει η επιστροφή της Ακροδεξιάς στην κυβέρνηση.
Μετά από μια σκληρή προεκλογική περίοδο, 6.401.304 Αυστριακοί ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες από τις 8.00 το πρωί ώρα Ελλάδας για να εκλέξουν, από συνολικά δέκα υποψήφια κόμματα, τα 183 μέλη της νέας τους Βουλής για τα επόμενα πέντε χρόνια.
Το πρώτο exit poll της δημόσιας Αυστριακής Ραδιοτηλεόρασης αναμένεται στις 18:00 ώρα Ελλάδος, ενώ στις 21:30 θα ανακοινωθεί από τον υπουργού Εσωτερικών το προσωρινό τελικό αποτέλεσμα. Τα οριστικά αποτελέσματα της κάλπης θα ανακοινωθούν αργά τη Δευτέρα ή την Πέμπτη, εάν υπάρξει κάποια καθυστέρηση στην καταμέτρηση των επιστολικών ψηφοδελτίων.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις το συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του νυν υπουργού Εξωτερικών, Σεμπάστιαν Κουρτς είναι αυτό που έχει τις περισσότερες πιθανότητες να εκλεγεί πρώτο.
Οι Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίοι είχαν αναδειχθεί πρώτη πολιτική δύναμη στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013, κινδυνεύουν να βρεθούν ακόμη και στην τρίτη θέση, πίσω από το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων.
Το κόμμα αυτό θεωρείται ο πιθανότερος κυβερνητικός εταίρος του Λαϊκού Κόμματος, με την προϋπόθεση πως αυτό θα είναι ο νικητής των εκλογών και ο Σεμπάστιαν Κουρτς θα λάβει από τον ομοσπονδιακό πρόεδρο της Αυστρίας Αλεξάντερ Βαν ντερ Μπέλεν την εντολή για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.
Το Λαϊκό Κόμμα είχε προχωρήσει σε κυβερνητική συνεργασία με το Κόμμα των Ελευθέρων ήδη στο διάστημα 2000-2006, με την τότε αμφιλεγόμενη συγκυβέρνηση τους υπό τον καγκελάριο Βόλφγκανγκ Σιούσελ, τότε αρχηγό του Λαϊκού Κόμματος, ο οποίος είχε ως κυβερνητικό εταίρο του τον τότε αρχηγό των Ελευθέρων Γεργκ Χάιντερ.
Αγώνα για να υπερβούν το μέτρο του 4 % και να εξασφαλίσουν την είσοδό τους στη νέα Βουλή δίνουν τρία μικρότερα κόμματα οι Πράσινοι, το νεοφιλελεύθερο ΝΕΟΣ (Νέα Αυστρία) και η πρωτοεμφανιζόμενη “Λίστα Πέτερ Πιλτς” του πρώην επί 31 χρόνια βουλευτή των Πράσινων και συνιδρυτή τους, Πέτερ Πιλτς, ο οποίος αποχώρησε τον περασμένο Ιούλιο γιατί δεν τοποθετήθηκε σε εκλόγιμη θέση στην λίστα των υποψηφίων τους, ενώ τα υπόλοιπα τέσσερα κόμματα φέρεται να μην έχουν την παραμικρή πιθανότητα εισόδου στη Βουλή.
Στις τελευταίες αυστριακές βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου 2013 το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα είχε συγκεντρώσει ποσοστό 26,8% και 52 έδρες στο σύνολο των 183 της αυστριακής Βουλής, το Λαϊκό Κόμμα 24% και 47 έδρες, το Κόμμα των Ελευθέρων 20,5% και 40 έδρες, οι Πράσινοι 12,4% και 24 έδρες, και το ΝΕΟΣ 5% και 9 έδρες.
Ο Στράχε αρνείται τις κατηγορίες ότι υπήρξε νεοναζί
Ο πρόεδρος του ακροδεξιού Κόμματος των Ελευθέρων (FPO) είναι ο πιο έμπειρος από τους συνολικά έξι υποψηφίους για την αυστριακή καγκελαρία. Ο 48χρονος ορθοδοντικός είναι εδώ και 12 χρόνια πρόεδρος των Φιλελευθέρων και κατά τη διάρκεια του προεκλογικού αγώνα όργωσε σχεδόν ολόκληρη την επαρχία της χώρας. Το γεγονός ότι ο Τύπος δημοσιεύει φωτογραφίες από το νεοναζιστικό παρελθόν του δεν φαίνεται να ενοχλεί πλέον κανέναν στην Αυστρία. Ο ίδιος πάντως απαντά: «Δεν ήμουν ποτέ και δεν είμαι νεοναζί».
Το πιθανότερο σενάριο διακυβέρνησης
Ως πιθανότερη εκδοχή για την μελλοντική διακυβέρνηση της Αυστρίας θεωρείται ένας συνασπισμός ανάμεσα στο συντηρητικό Λαϊκό Κόμμα του νυν υπουργού Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς και το ακροδεξιό εθνικιστικό Κόμμα των Ελευθέρων του Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε, στο πρότυπο του συνασπισμού αυτών των δύο κομμάτων που είχε κυβερνήσει στην Αυστρία από τον Φεβρουάριο του 2000 έως τον Δεκέμβριο του 2006.
Παρατηρητές στη Βιέννη θέλουν να πιστεύουν πως, με ένα τέτοιο ενδεχόμενο, δεν θα υπάρξουν αυτή τη φορά αντιδράσεις από το εξωτερικό, καθώς η ανάληψη κυβερνητικής ευθύνης από την ακροδεξιά, ή τουλάχιστον συγκαλυμμένων ακροδεξιών κομμάτων με παραδείγματα σε κάποιες χώρες της ΕΕ, φέρεται να γίνεται πλέον αποδεκτή και να μην προκαλεί αντιδράσεις, όπως συνέβη με την Αυστρία πριν από 17 χρόνια.
