Ριζικές αλλαγές στον τρόπο δουλειάς και τις εργασιακές σχέσεις φέρνουν οι νέες μορφές απασχόλησης που αναπτύσσονται τόσο στην χώρα μας όσο και σε διεθνές επίπεδο, με αποτέλεσμα την ανάπτυξη του διαδικτύου και των ηλεκτρονικών πλατφορμών παροχής υπηρεσιών.
Το νέο μοντέλο περιλαμβάνει από εξειδικευμένες εργασίες που πληρώνονται καλά, μέχρι λίγα λεπτά ή λίγα ευρώ για συμμετοχή σε δημοσκοπήσεις και έρευνες αγοράς, ενώ προκαλεί ήδη αντιδράσεις από την πλευρά των εργαζομένων.
Οι νέες μορφές απασχόλησης αποτελούν το αντικείμενο μελέτης που εκπόνησαν οι κ.κ. Χάρης Κυριαζής και Χρήστος Ιωάννου, σύμβουλοι της διοίκησης του ΣΕΒ για εργασιακά θέματα στο πλαίσιο του συνεδρίου «Το μέλλον της εργασίας μετά το μνημόνιο».
Η μορφή εργασίας που κερδίζει έδαφος ανά τον κόσμο είναι το λεγόμενο crowdwork: ηλεκτρονικές πλατφόρμες φέρνουν σε επαφή εργοδότες και εργαζόμενους οι οποίοι αναλαμβάνουν έναντι προσυμφωνημένης αμοιβής και με την καταβολή συνήθως μιας προμήθειας στην πλατφόρμα, να εκτελέσουν μια εργασία. Συνήθεις εργασίες που ανατίθενται μέσω αυτής της διαδικασίας είναι μεταφράσεις, υποτιτλισμός κινηματογραφικών ταινιών, ανάλυση δεδομένων, δημιουργία προγραμμάτων ή και συμμετοχή σε έρευνες, δημιουργία και αξιολόγηση σχεδίων για προϊόντα, κτίρια, κλπ.
Φυσικά, καθώς λείπει η προσωπική επαφή μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου χρειάζεται προσοχή για την εξασφάλιση καταβολής της αμοιβής.
Στη Μ. Βρετανία έχουν αναπτυχθεί οι συμβάσεις απασχόλησης μηδενικών ωρών στο πλαίσιο των οποίων ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να αναζητήσει τις υπηρεσίες του συμβαλλόμενου εργαζόμενου, ο οποίος έχει δικαίωμα να αποδεχθεί αλλά και να αρνηθεί την πρόταση. Συνολικά ο εργαζόμενος μπορεί να εργαστεί από μηδέν έως 48 ώρες ενώ αν δεν ανταποκριθεί, ο εργοδότης μπορεί να απευθυνθεί στον επόμενο.
Συμβάσεις εργασίας κατά παραγγελία αναπτύσσονται μεταξύ άλλων στον τομέα των μεταφορών: μια επιχείρηση αναλαμβάνει π.χ. να παραδίδει δέματα, φαγητό, αγορές κλπ. και αναθέτει το έργο σε εργαζόμενους μεταφορείς. Το portfolio work αναφέρεται σε συμπράξεις εργαζόμενων ή ελεύθερων επαγγελματιών με διαφορετικές ειδικότητες που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας μια εργασία που απαιτεί περισσότερες εξειδικεύσεις.
Σε όλα αυτά προστίθενται οι συμβάσεις έργου, ορισμένου χρόνου, η μερική απασχόληση αλλά και οι συμβάσεις με κουπόνια που εφαρμόζονται ήδη στη χώρα μας.
«Η συνεργατική οικονομία/οικονομία κοινής χρήσης και οι νέες μορφές απασχόλησης που τη συνοδεύουν δημιουργούν ευκαιρίες απασχόλησης για ανέργους και ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού -όπως οι νέοι, οι γυναίκες, οι μακροχρόνια άνεργοι- και για όσους επιθυμούν να έχουν ένα συμπληρωματικό εισόδημα σε περιστασιακή βάση. Από αυτήν την άποψη οι νέες μορφές απασχόλησης μπορούν να μειώσουν την αδήλωτη εργασία και την παραοικονομία και να επιτρέψουν σε τμήματα του πληθυσμού να μεταβούν από την άτυπη στην τυπική οικονομία», αναφέρεται στη μελέτη του ΣΕΒ.
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ, παρά την ανάπτυξη των νέων μορφών απασχόλησης, οι κλασικές εργασιακές σχέσεις θα παραμείνουν ο κανόνας στην πλειονότητα των περιπτώσεων, και πάντως στη βιομηχανία όπου μια γραμμή παραγωγής ή μια βάρδια δεν μπορεί να εξαρτάται από την αναζήτηση και τη διαθεσιμότητα των εργαζόμενων. Τονίζεται επιπλέον ότι στην Ελλάδα θα πρέπει να αυξηθεί το μερίδιο της μισθωτής απασχόλησης καθώς είναι ήδη υψηλό το μερίδιο της αυτοαπασχόλησης.
«Από αυτήν την άποψη, η Ελλάδα έχει ανάγκη για μεγέθυνση της μισθωτής απασχόλησης, δηλαδή καλείται να κινηθεί διαφορετικά από την διεθνή τάση για μείωσή της. Ταυτόχρονα όμως οφείλει να διευκολύνει και να εντάξει στην οικονομία της τις νέες μορφές απασχόλησης που συνδέονται με τις νέες τεχνολογίες», τόνισε ο ΣΕΒ.
Η θέση της ΓΣΕΕ, όπως επισημάνθηκε στην ημερίδα του ΣΕΒ είναι ότι το uberisation δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το μέλλον των εργασιακών σχέσεων, καθώς δημιουργεί νέα και μεγάλα ρίσκα για τους εργαζομένους σχετικά με την εντατικοποίηση της εργασίας, την υγεία και την ασφάλειά τους, για τη σχέση μεταξύ του χρόνου εργασίας και του ιδιωτικού-ελεύθερου χρόνου τους.
«Οι νέες μορφές απασχόλησης, είναι το αποτέλεσμα της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας, είναι η συνέπεια ιδεοληψιών ξεπερασμένων πολιτικών δογμάτων. Το αν οι ψηφιακές πλατφόρμες εργασίας είναι μέρος της επίσημης αγοράς εργασίας δεν εξαρτάται από την τεχνολογική μεταβολή, αλλά από το ρυθμιστικό πλαίσιο της αγοράς εργασίας. Είναι απαίτηση των συνδικάτων η ρύθμιση της ψηφιακής οικονομίας», είχε αναφέρει ο πρόεδρος της Συνομοσπονδίας, Γιάννης Παναγόπουλος.
«Ο τρόπος που θα αξιοποιηθούν, θα εφαρμοστούν και θα ρυθμιστούν οι νέες τεχνολογίες και η ψηφιοποίηση θα καθορίσει το εάν θα βελτιώσουν την ποιότητα ζωής των εργαζομένων και όλης της κοινωνίας, το βιοτικό επίπεδο των πολλών, ή θα γίνουν το μέσο για τη δημιουργία μεγαλύτερων κερδών για τους λίγους, οξύνοντας την οικονομική ανισότητα και την ανασφάλεια».