Πέρασαν σχεδόν τέσσερα χρόνια από την πολύ σκοτεινή περίοδο, κατά την οποία κλήθηκε να διαχειριστεί πολλά. Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μετά την μεγάλη περιπέτεια με τον νόμο, ανοίγει την καρδιά του στο περιοδικό People και μιλά για την σύντροφό του, πρόσωπο που του στάθηκε και μαζί ξεπέρασαν τα δύσκολα. Έχεις μάθει να αποδέχεσαι καλύτερα τους ανθρώπους […]
Πέρασαν σχεδόν τέσσερα χρόνια από την πολύ σκοτεινή περίοδο, κατά την οποία κλήθηκε να διαχειριστεί πολλά.
Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μετά την μεγάλη περιπέτεια με τον νόμο, ανοίγει την καρδιά του στο περιοδικό People και μιλά για την σύντροφό του, πρόσωπο που του στάθηκε και μαζί ξεπέρασαν τα δύσκολα.
Έχεις μάθει να αποδέχεσαι καλύτερα τους ανθρώπους από ότι παλιά;
Ναι, γιατί είναι πολύ πιο ξεκούραστο ψυχολογικά για εμένα. Δεν πρόκειται να αλλάξεις κανέναν. Τους ανθρώπους δεν πρόκειται να τους κόψεις και να τους ράψεις στα μέτρα σου και πλέον το έχω αντιληφθεί.
Λίγο πριν τα 40 έχει αρχίσει να μπαίνει στη σκέψη σου ότι θες να κάνεις παιδιά;
Οι άντρες σκέφτονται πολύ περισσότερο την πατρότητα και τα παιδιά από ό,τι θέλουν να λένε. Είναι μια διαφύλαξη του εγωισμού τους τις περισσότερες φορές.
Τα τελευταία χρόνια, που είστε ζευγάρι με τη Ζέτα Μακρυπούλια, έχεις δει πολλές φορές την προσωπική σου ζωή κρεμασμένη στα περίπτερα – πολλές φορές με ανυπόστατα δημοσιεύματα. Ήταν εύκολο να το αποδεχτείς αυτό;
Να το αποδεχτώ μέσα μου δεν ήταν καθόλου εύκολο. Να το συνηθίσω ακόμα πιο δύσκολο. Έφερε τρομερή αλλαγή στην καθημερινότητά μας.
Θεωρείς ότι όλο αυτό το κυνηγητό μπορεί να σας έχει περιορίσει σε κάποια πράγματα που θα θέλατε να κάνετε στην καθημερινότητά σας;
Κοίτα, δεν υπάρχει πια η υπερβολή του πρώτου καιρού. Στην αρχή ήταν αρκετά καταπιεστικό. Πλέον έχει καταλήξει να είναι ένα πράγμα αυτονόητο.
Έχουν γραφτεί και πολλά ψέματα, ανακρίβειες για τη σχέση σας. Επιλέξατε να μην τα σχολιάσετε ποτέ.
Όταν πας κόντρα σε κάτι τελείως παρανοϊκό, το πιο πιθανό είναι να σε καταπιεί. Οπότε νομίζω ότι έχουμε την κοινή λογική αυτά να τα αποφεύγουμε. Το ότι είχαμε έναν τόσο γερό συνδετικό κρίκο οι δυο μας μας κράτησε ζωντανούς μέσα από πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Διάβασα μια δήλωσή σου στο Βήμα, όπου έλεγες ότι «είχαμε επιλέξει τη σιωπή γιατί είναι το καλύτερο όπλο απέναντι στον εχθρό». Ένιωσες εχθρική και κακόβουλη διάθεση απέναντί σας;
Ένιωσα μια διάθεση απειλητική πολλές φορές, αλλά όχι κατά κόρον.
Από την άλλη, όταν είσαι ένας άνθρωπος που απασχολεί τα Μέσα όλα τα χρόνια της καριέρας του και συμβαίνει να είσαι μαζί με έναν άλλον άνθρωπο που επίσης απασχολεί, δεν είναι και λίγο αναμενόμενο;
Ναι, αλλά δεν το ξέρεις μέχρι να το ζήσεις. Όλοι φανταζόμαστε πώς θα είναι τα πράγματα σε μία περίπτωση, αλλά αν δεν το ζήσεις, δεν μπορείς να το καταλάβεις. Μόνο τότε καλείσαι να το διαχειριστείς.
