Στην ομολογία ότι «η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αναγκαία» προχώρησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης. Μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, ο κ. Χουλιαράκης παραδέχθηκε ότι η προσαρμογή «έχει κόστος, γιατί σε υποχρεώνει να αυξήσεις τους φόρους και να μειώσεις τις δαπάνες». Οπως είπε ο κ. Χουλιαράκης «η επιλογή ήταν μικρή. Η προσαρμογή έπρεπε να […]
Στην ομολογία ότι «η δημοσιονομική προσαρμογή ήταν αναγκαία» προχώρησε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Γιώργος Χουλιαράκης.
Μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής, ο κ. Χουλιαράκης παραδέχθηκε ότι η προσαρμογή «έχει κόστος, γιατί σε υποχρεώνει να αυξήσεις τους φόρους και να μειώσεις τις δαπάνες».
Οπως είπε ο κ. Χουλιαράκης «η επιλογή ήταν μικρή. Η προσαρμογή έπρεπε να γίνει με μείωση των δαπανών και αύξηση των φόρων».
«Δεν υπάρχει άλλο συνεκτικό και αξιόπιστο αφήγημα εξόδου από την κρίση. Δεν υπάρχουν θαύματα κι εύκολες λύσεις».
Πρόσθεσε ωστόσο ότι «η διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ) είναι η ταχύτητα προσαρμογής – η δική μας είναι πιο ήπια και έχει πιο δίκαιη κατανομή του βάρους. Προσπαθήσαμε να προστατέψουμε τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα».
Παράλληλα υποστήριξε ότι «δεν υπάρχει πιο συνεκτικό, πειστικό και αξιόπιστο αφήγημα οικονομικής ανάκαμψης και εξόδου από την κρίση από το δικό μας».
Σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις από την δήλωσή του περί «συνειδητής υπερφορολόγησης της μεσαίας τάξης» ο κ. Χουλιαράκης είπε πως η κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι η φορολόγηση είναι μεγάλη και για αυτό υπόσχεται να προχωρήσει μεσοπρόθεσμα στη μείωση των φορολογικών συντελεστών.
Παράλληλα, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά τις αστοχίες της πρώτης περιόδου της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με υπ. Οικονομικών τον Γ. Βαρουφάκη, απέδωσε την «αναπόφευκτη» δημοσιονομική προσαρμογή που έγινε το 2015, αποδίδοντάς τη στη λανθασμένη οικονομική πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τόνισε δε ότι η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων ήταν αποτέλεσμα της αναθεώρησης των στόχων σε πιο ρεαλιστικούς.
Τέλος, ο αναπληρωτής ΥΠΟΙΚ, δήλωσε «ανοιχτός» στο να γίνει ψύχραιμη ειλικρινής και τεκμηριωμένη συζήτηση για το πρώτο εξάμηνο του 2015, αλλά και για τις «αστοχίες»- όπως διευκρίνισε- τον δύο πρώτων προγραμμάτων αλλά και για το πώς φτάσαμε στο 2010 «ώστε να αποκατασταθεί η ηρεμία και να αντληθούν χρήσιμα διδάγματα για το μέλλον».
