Ο εντοπισμός θαλάσσιων θηλαστικών και χελωνών που εκβράζονται νεκρά στις ακτές, αποτελεί ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο μέρος της καθημερινότητας μας Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, το οποίο δεν δημοσιοποιείται συχνά. Όταν όμως τα αίτια των θανάτων τους οφείλονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα, τα περιστατικά πρέπει να γίνονται γνωστά, καθώς η προστασία τους και η αντιμετώπιση των παραγόντων που τα απειλούν, […]
Ο εντοπισμός θαλάσσιων θηλαστικών και χελωνών που εκβράζονται νεκρά στις ακτές, αποτελεί ένα ιδιαίτερα δυσάρεστο μέρος της καθημερινότητας μας Ινστιτούτο Αρχιπέλαγος, το οποίο δεν δημοσιοποιείται συχνά. Όταν όμως τα αίτια των θανάτων τους οφείλονται στην ανθρώπινη δραστηριότητα, τα περιστατικά πρέπει να γίνονται γνωστά, καθώς η προστασία τους και η αντιμετώπιση των παραγόντων που τα απειλούν, αποτελεί κοινή συλλογική ευθύνη. Σε διάστημα λίγων μόνο εβδομάδων οι ερευνητές του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας Αρχιπέλαγος εντόπισαν εκβρασμένα στις ακτές του ανατολικού Αιγαίου, 3 θαλάσσιες χελώνες μία Μεσογειακή φώκια και ένα Κοινό Δελφίνι.
Κατά τη διάρκεια έρευνας του Αρχιπελάγους, εντοπίστηκε μεσοπέλαγα να επιπλέει μία θαλάσσια χελώνα (Caretta caretta) η οποία ήταν διαμελισμένη (χωρίς ένα μπροστινό και ένα πίσω πτερύγιο). Ο θάνατός της εκτιμάται ότι προσκλήθηκε από σύγκρουση με σκάφος και εμπλοκή με την προπέλα του. Αξιοσημείωτο είναι ότι κατά τη διάρκεια της νεκροψίας της χελώνας βρέθηκε ένα μπαλόνι στο πεπτικό της σύστημα!
Η Πράσινη χελώνα (Chelonia mydas), που εντοπίστηκε νεκρή, αποτελεί ένα ιδιαίτερα σπάνιο είδος στις ελληνικές θάλασσες. Θανατώθηκε από τις επιπλοκές που προκλήθηκαν από την κατάποση μίας μεγάλης πετονιάς. Η μεγάλου μεγέθους Μεσογειακή φώκια (Monachus monachus) που βρέθηκε εκβρασμένη σε μία δυσπρόσιτη περιοχή, εκτιμάται ότι θανατώθηκε σκόπιμα. Τέλος, τα αίτια θανάτου του Κοινού Δελφινιού και μίας ακόμα θαλάσσιας χελώνας Καρέττα, είναι μέχρι στιγμής άγνωστα ενώ αναμένουμε τα αποτελέσματα των τοξικολογικών εξετάσεων.
Στο ίδιο χρονικό διάστημα εντοπίστηκαν άλλα 7 νεκρά θαλάσσια θηλαστικά και χελώνες, σε άλλες περιοχές των ελληνικών θαλασσών. Στα περισσότερα από τα περιστατικά αυτά ο θάνατός τους εκτιμάται ότι προκλήθηκε από ανθρωπογενή αίτια. Πρέπει να τονίσουμε ότι τα περιστατικά που εντοπίζονται και καταγράφονται είναι ένα μικρό μόνο ποσοστό του συνολικού αριθμού των νεκρών ζώων, καθώς τα περισσότερα δεν γίνονται ποτέ αντιληπτά, λόγω της εκτεταμένης και δυσπρόσιτης ελληνικής ακτογραμμής. Οι θάλασσές μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και όλοι όσοι απολαμβάνουμε τους πόρους και την ομορφιά τους, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να το αγνοούμε.
