Σφοδρή επίθεση κατά του Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου για το θέμα των οκτώ Τούρκων αξιωματικών και την αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης χορήγησης ασύλου. «Είναι μια ντροπιαστική και ακραία πράξη» σημειώνει σε δήλωσή της η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, συμπληρώνοντας ότι η πράξη αυτή αποτελεί τα διαπιστευτήρια του Ελληνα πρωθυπουργού στον Ερντογάν. Η […]
Σφοδρή επίθεση κατά του Αλέξη Τσίπρα εξαπέλυσε η Ζωή Κωνσταντοπούλου για το θέμα των οκτώ Τούρκων αξιωματικών και την αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης χορήγησης ασύλου.
«Είναι μια ντροπιαστική και ακραία πράξη» σημειώνει σε δήλωσή της η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, συμπληρώνοντας ότι η πράξη αυτή αποτελεί τα διαπιστευτήρια του Ελληνα πρωθυπουργού στον Ερντογάν.
Η δήλωση της κ. Κωνσταντοπούλου
Το δικαίωμα στο άσυλο αποτελεί θεμελιώδη εγγύηση προστασίας της ανθρώπινης ύπαρξης κι αξιοπρέπειας. Εγγύηση που παρέχουν τα δημοκρατικά κράτη στους ανθρώπους που η ζωή τους, η σωματική ακεραιότητα, η υγεία, τα θεμελιώδη δικαιώματά τους κινδυνεύουν από ανελεύθερα, απολυταρχικά και αντιδημοκρατικά καθεστώτα.
Από καθεστώτα που τους διώκουν για την ταυτότητα ή τα φρονήματά τους.
Ή που επιζητούν την τιμωρία τους, χωρίς δίκαιη δίκη.
Το δικαίωμα στο άσυλο αποτελούσε τμήμα του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Και η απαγόρευση έκδοσης ή απέλασης σε χώρα που παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα ή μπορεί να επιβάλει θανατική ποινή ήταν πλήρης. Και η πλήρης προστασία του δικαιώματος αυτού στη χώρα μας διαχρονικό αίτημα και σημείο αναφοράς της Αριστεράς και των δημοκρατικών ανθρώπων.
Το δικαίωμα στο άσυλο καταργήθηκε σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση τον Μάρτιο 2016, με τη συμφωνία Ε.Ε.- Τουρκίας και με φαρδιά-πλατιά την υπογραφή Τσίπρα. Που επισφράγισε το εξόφθαλμο γεγονός ότι η Κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι αριστερή Κυβέρνηση. Αλλά και ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση παραβιάζει επίσημα το ίδιο το ευρωπαϊκό κεκτημένο προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Άλλος ένας λόγος ρήξης με το έκτρωμα της σημερινής Ε.Ε..
Αυτή η συμφωνία της ντροπής δεν καταγγέλθηκε από πολλούς και πολλούς δήθεν αριστερούς, που πήραν και παίρνουν χρήματα, μέσω ΜΚΟ και άλλων μορφωμάτων, από τα διατιθέμενα κονδύλια για το προσφυγικό. Από αυτά τα κονδύλια που κλείνουν στόματα στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως στον τομέα του πολιτισμού.
Η Κυβέρνηση Τσίπρα Σάββατο βράδυ, προπαραμονή Πρωτοχρονιάς έτρεξε άρον-άρον στην…αστυνομία, για να προσβάλει εσπευσμένα την απόφαση χορήγησης ασύλου σε έναν από τους 8 τούρκους εκζητουμένους.
Και το ανακοίνωσε με δελτίο Τύπου. Του ίδιου του Πρωθυπουργού. Από το γραφείο του.
Ο κ. Τσίπρας έσπευσε να προσβάλει μια απόφαση χορήγησης ασύλου που είχε εκδοθεί μόλις μια μέρα νωρίτερα. Χωρίς να υπάρχει κανένα κατεπείγον. Χωρίς να λήγει καμμία προθεσμία. Και χωρίς να υπάρχει κανένας επίσημος λόγος να χρησιμοποιήσει την κατ’ εξαίρεση δυνατότητα του Αστυνομικού Τμήματος, ενώ υπήρχε η δυνατότητα άσκησης της αίτησης στο Δικαστήριο στις 2 Ιανουαρίου.
Η τελευταία κυβερνητική πράξη για το 17 ήταν η προσβολή της απόφασης ασύλου που εξέδωσε η αρμόδια Επιτροπή, σε σύμπνοια με τη Δικαιοσύνη. Τη Δικαιοσύνη που, στην περίπτωση αυτή, αντίθετα με άλλες, στάθηκε στο ύψος της κι απέρριψε την αίτηση έκδοσης των 8.
Με μια απόφαση του Αρείου Πάγου, που ο κ. Τσίπρας ανακοίνωσε ότι η Κυβέρνηση «θα σεβαστεί όποια κι αν είναι», γιατί «η Δικαιοσύνη σε ένα κράτος Δικαίου είναι ανεξάρτητη.» Φυσικά πρόκειται για τον Πρωθυπουργό που διαβεβαίωσε τους Έλληνες ότι «θα σεβαστεί την ετυμηγορία τους στο δημοψήφισμα όποια κι αν είναι».
Η αίτηση ακύρωσης κατά της απόφασης χορήγησης ασύλου είναι τα διαπιστευτήρια Τσίπρα στον Ερντογάν. Που ζητήθηκαν και δόθηκαν. Σε αυτόν που δήθεν ο Τσίπρας του απάντησε «όπως του έπρεπε», πριν λίγες μέρες. Σε αυτόν με τον οποίο άλλα έχει συμφωνήσει κι άλλα λέει δημόσια μπροστά στις κάμερες.
Είναι μια ντροπιαστική και ακραία πράξη.
Που αμαυρώνει την ιστορία και την ηθική της Αριστεράς και του ανθρωπισμού, αποκαλύπτει το κυνικό πρόσωπο μιας κυβέρνησης που ντηλάρει ακόμη και τα πιο ιερά δικαιώματα και δημοκρατικά κεκτημένα, αυτά για τα οποία κάποιοι αγωνίστηκαν στη χώρα μας εναντίον της Χούντας.
Το γεγονός ότι οι εκζητούμενοι κατηγορούνται ως πραξικοπηματίες δεν είναι δικαιολογία. Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή είναι απόλυτη ή δεν υπάρχει. Κι όταν δεν υπάρχει για κάποιους δεν υπάρχει για κανέναν. Κι όταν επινοούνται προσχήματα για την παραβίαση των δικαιωμάτων κάποιων, αυτά τα προσχήματα στοχεύουν στην παραβίαση των δικαιωμάτων όλων.
Βρισκόμαστε στο τελευταίο στάδιο της έκπτωσης και του τζόγου.
Μιας Κυβέρνησης που τα δίνει όλα και «κάνει παιχνίδι» σε όλα τα επίπεδα, επιζητώντας την επιβίωση και το κέρδος. Κι ενός Πρωθυπουργού που ζήλεψε τον Βενιζέλο και τον Πάγκαλο κι αποφάσισε να κάνει κάτι ανάλογο με τις ντροπιαστικές πράξεις παράδοσης του Χαμντάν/Ρασίντ και του Οτσαλάν.
Οφείλουμε να κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας ώστε αυτό το τελευταίο στάδιο να μη διαρκέσει άλλο.
Γιατί αν δεν τους σταματήσουμε εμείς, δεν θα σταματήσουν παρά μόνο αφού παραδώσουν τα πάντα, ακόμη κι αυτά που δεν τους ζητούν, σε μια προσπάθεια να παραμείνουν για λίγο ακόμη στην εξουσία.
