Σοκ προκαλεί η καταγγελία μιας μητέρας από την Κοζάνη, που το οκτάχρονο αγοράκι της έπεσε θύμα bullying στο σχολείο από συμμαθητή του. Όπως περιγράφει το παιδί της έζησε στιγμές βίας στα χέρια του συμμαθητή του, με αποτέλεσμα να γυρίζει ματωμένο και χτυπημένο στο σπίτι. Έπειτα από πολλές προσπάθειες να σταματήσει το σωματικό και ψυχικό bullying […]
Σοκ προκαλεί η καταγγελία μιας μητέρας από την Κοζάνη, που το οκτάχρονο αγοράκι της έπεσε θύμα bullying στο σχολείο από συμμαθητή του.
Όπως περιγράφει το παιδί της έζησε στιγμές βίας στα χέρια του συμμαθητή του, με αποτέλεσμα να γυρίζει ματωμένο και χτυπημένο στο σπίτι.
Έπειτα από πολλές προσπάθειες να σταματήσει το σωματικό και ψυχικό bullying που δεχόταν το παιδί της, η μητέρα του 8χρονου αναγκάστηκε να του αλλάξει σχολείο.
«To πρόβλημα ξεκίνησε στην πρώτη δημοτικού όπου και γνωρίστηκαν για πρώτη φορά τα παιδιά. Πέρασε πολύ δύσκολα το παιδί μου μαζί του. Του πετούσε το φαγητό του, του έσπαγε τα προσωπικά του αντικείμενα, το χτυπούσε αλλά όχι τόσο άγρια στην αρχή. Μετά όμως έφτασε στο σημείο να χτυπάει το παιδί μου στα γεννητικά του όργανα. Τότε ήθελα να του αλλάξω σχολείο και ο διευθυντής του σχολείου με διαβεβαίωνε ότι δεν θα ξανασυμβεί κι ότι δεν είναι ωραίο να αλλάζω σχολείο στο παιδί στη μέση της σχολικής χρονιάς. Φέτος, όμως αγρίεψαν πάρα πολύ τα πράγματα. Ήμουν στο σχολείο μαζί με τους άλλους γονείς και περιμέναμε να ξεκινήσει η συνέλευση με τους δασκάλους για να μας μιλήσουν για την πρόοδο των παιδιών μας. Ξαφνικά βλέπω το παιδί μου να έρχεται κλαίγοντας και ματωμένος. Το άλλο παιδί του είχε ρίξει μπουνιά στη μύτη με αποτέλεσμα να ανοίξει η μύτη και να έχει αίματα παντού. Ήταν μπροστά και οι δύο γονείς του άλλου παιδιού και τους λέω εκείνη τη στιγμή: «Αν ξανασυμβεί αυτό στο παιδί μου θα σας κάνω μήνυση», λέει στο protothema.
«Αυτοί δεν μιλούσαν καθόλου κι ούτε ποτέ είπαν τίποτα για αυτό το περιστατικό. Το ίδιο το σχολείο τους έχει ζητήσει πολλές φορές να πάνε το παιδί τους σε ειδικό γιατρό γιατί είχε χτυπήσει κι άλλα παιδιά αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό που χτυπούσε το δικό μου το παιδί».
«Είχα τρελαθεί με αυτή την κατάσταση γιατί το παιδί μου ήθελε να σταματήσει το σχολείο, φοβόταν, έβλεπες ένα παιδάκι οχτώ ετών να γυρίζει με νεύρα από το σχολείο. Το άλλο παιδί κοιτούσε να βρει την κατάλληλη στιγμή για να επιτεθεί στο δικό μου. Οι δάσκαλοι είχαν φτάσει στο σημείο να γίνουν οι σωματοφύλακες του παιδιού μου για να μην πάθει τίποτα χειρότερο από το άλλο παιδί. Με είχε στενοχωρήσει πάρα πολύ αυτό το γεγονός γιατί εγώ έχω καταγωγή από τη Σερβία, είμαι δεκατέσσερα χρόνια στην Ελλάδα, ο άντρας μου είναι Έλληνας, το παιδί μου έχει ελληνικό επίθετο και με έχει αγκαλιάσει πολύ η κοινωνία της Κοζάνης. Το bullying δεν ήταν ρατσιστικό απέναντι στο παιδί μου. Τους λυπάμαι πραγματικά αυτούς τους γονείς γιατί οι άνθρωποι έχουν άγνοια με το πρόβλημα τους παιδιού τους και με τα προβλήματα που δημιουργεί στους συμμαθητές του, το ίδιο τους το παιδί. Κανονικά πρέπει να τους κάνω μήνυση για να καταλάβουν τη σοβαρότητα του προβλήματος του παιδιού τους. Πρέπει να ακούσουν τη διεύθυνση του σχολείου που τους λέει να πάνε το παιδί τους σε ειδικό σχολείο γιατί μετά θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν».
H μητέρα αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να κάνει μήνυση στους γονείς του άλλου παιδιού που ασκούσε bullying στον γιο της.
