«Εγώ είμαι στέλεχος της Νέας Δημοκρατίας. Η διαγραφή είναι ένα γεγονός, από εκεί και πέρα αυτό δεν αλλάζει τη δική μου καταβολή, την ιδεολογική μήτρα και βεβαίως και την πολιτική σχολή σκέψης» δήλωσε η ανεξάρτητη βουλευτής Κατερίνα Παπακώστα-Σιδηροπούλου.
Μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, «Πρακτορείο 104,9 fm», η κ. Παπακώστα που στις τελευταίες εθνικές εκλογές εξελέγη στην περιφέρεια Β’ Αθηνών με τη ΝΔ, αλλά τον περασμένο Οκτώβριο τέθηκε από τον πρόεδρο του κόμματος, Κυριάκο Μητσοτάκη, εκτός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εξήγησε πως: «Όσο με αφορά δεν έφυγα ποτέ».
Ενώ για το ενδεχόμενο επαναπροσέγγισης με τη ΝΔ, διευκρίνισε ότι η επιστροφή της στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος δεν εξαρτάται μόνο από τη δική της πλευρά, «είναι διμερές το θέμα». «Από τη δική μου πλευρά, ποτέ δεν υπήρξε η διάθεση να απομακρυνθώ», σημείωσε.
Σε ό,τι αφορά την αντιπαράθεση, την οποία είχε με τον αντιπρόεδρο του κόμματος, Άδωνι Γεωργιάδη, κατά τη διάρκεια συζήτησης νομοσχεδίου του ΥΕΘΑ στη Βουλή, γεγονος που προηγήθηκε της διαγραφής της, ανέφερε: «Όσο με αφορά δεν δουλεύω, δεν λειτουργώ πολιτικά με βάση προσωπικές συμπάθειες ή όχι. Λειτουργώ με βάση πολιτικούς κανόνες, με βάση τις αρχές και τις αξίες, που πρέπει να υπηρετείς όταν είσαι σε μία μεγάλη παράταξη ή ακόμη και σε ένα μικρό κόμμα. Υπάρχουν κανόνες και αρχές. Το ζήτημα είναι αμιγώς πολιτικό. Οι λόγοι της δικής μου ανάγκης να αναδείξω ζητήματα ήταν αμιγώς πολιτικοί λόγοι και παραμένουν αμιγώς πολιτικοί λόγοι».
Ερωτηθείσα εάν κρίνει πως υφίσταται χώρος για την ίδρυση νέου κόμματος ιδεολογικά τοποθετημένου στη δεξιά, η κ. Παπακώστα απάντησε: «Η πολιτική απεχθάνεται τα κενά, όπως και η φύση. Όταν αφήσεις χώρο, κάποιος θα έλθει να καταλάβει τον χώρο που εσύ αφήνεις. Θα πρέπει να προσέξουμε όλοι στον χώρο που αφήνουμε».
Σε ό,τι αφορά τις διαφορετικές απόψεις στελεχών της ΝΔ σχετικά με το συλλαλητήριο για το ζήτημα της ονομασίας της πΓΔΜ, η βουλευτής παρατήρησε: «Άλλο ο πλουραλισμός των απόψεων και η πολυσυλλεκτικότητα, που για μένα είναι θεμιτή και επιβεβλημένη, καθώς προσθέτει στη δημοκρατία και στον κοινοβουλευτικό διάλογο και άλλο πράγμα η Βαβέλ. Βαβέλ σημαίνει ότι βγαίνει μία γραμμή πολιτική μίας στρατηγικής, την οποία ο καθένας υπηρετεί αντιλαμβανόμενός την με διαφορετικό τρόπο, γιατί δεν υπάρχει εν τω μεταξύ συνεννόηση, δεν μιλάνε όλοι οι πολιτικοί την ίδια γλώσσα».