Στο εργαστήριο της Exdoll στην Κίνα, είναι παραταγμένα σε σειρά γυμνά σώματα δεσποινίδων από σιλικόνη που κάνουν πολύ περισσότερα από όσα ξέραμε για τις… γυναίκες νέας γενιάς. «Πώς σε λένε?» ρωτά ένας προγραμματιστής μια ξανθιά κούκλα. «Με λένε Σιαοντί, αλλά εσύ μπορείς να με φωνάζεις «μωρό», απαντά στα μανδαρίνικα με φωνή ρομπότ. Στη συνέχεια ο […]
Στο εργαστήριο της Exdoll στην Κίνα, είναι παραταγμένα σε σειρά γυμνά σώματα δεσποινίδων από σιλικόνη που κάνουν πολύ περισσότερα από όσα ξέραμε για τις… γυναίκες νέας γενιάς.
«Πώς σε λένε?» ρωτά ένας προγραμματιστής μια ξανθιά κούκλα.
«Με λένε Σιαοντί, αλλά εσύ μπορείς να με φωνάζεις «μωρό», απαντά στα μανδαρίνικα με φωνή ρομπότ. Στη συνέχεια ο προγραμματιστής της ζητεί να παίξει μουσική. Δεν προλαβαίνει να τελειώσει την φράση του και αμέσως εκείνη παίζει μία παραδοσιακή κινεζική μελωδία.
Η εταιρία έχει κάνει προόδους στον χώρο της τεχνητής νοημοσύνης και με τις κούκλες φιλοδοξεί να καλύψει τη μοναξιά των εργένηδων, των ηλικιωμένων και των ατόμων με ειδικές ανάγκες.
Το θέμα αυτό είναι σοβαρό στην Κίνα όπου οι άνδρες είναι κατά 33,6 εκατομμύρια περισσότεροι σε σχέση με τις γυναίκες σε έναν πληθυσμό που αριθμεί συνολικά 1.4 δισεκ. κατοίκους. Το δημογραφικό αυτό πρόβλημα έχει τις ρίζες του στην πολιτική του ενός παιδιού που εφάρμοζε από τη δεκαετία του 1970 έως το 2015 το καθεστώς της Κίνας απαγορεύοντας στα ζευγάρια να αποκτήσουν πάνω από ένα παιδί.
Καθώς πολλά ζευγάρια επιθυμούσαν αγόρι, το οποίο διαιωνίζει το όνομα της οικογένειας αλλά και μπορεί να κάνει πιο βαριές εργασίες, διάλεγαν το φύλο του παιδιού προχωρώντας σε επιλεκτικές αμβλώσεις.
«Η Κίνα έχει έλλειψη γυναικών, αυτός είναι ένας παράγοντας που τροφοδοτεί τη ζήτηση των προϊόντων μας. Οι κούκλες μας όμως δεν προσφέρουν μόνο σεξ», εξηγεί ο Γου Σινγκλιάνγκ, διευθυντής μάρκετινγκ της Exdoll.
Καθισμένος ανάμεσα σε δύο κούκλες από σιλικόνη, η μία ντυμένη με μαύρη κοντή φούστα και η άλλη με σχολική ενδυμασία της Ιαπωνίας, ο Γου δηλώνει πεπεισμένος ότι η εταιρία του μπορεί να λύσει αρκετά κοινωνικά προβλήματα.
Οι έξυπνες κούκλες «μπορούν να κάνουν σοβαρές συζητήσεις, αλλά και να καθαρίσουν το σπίτι. Στο μέλλον θα είναι σε θέση να παράσχουν και ιατρική βοήθεια», λέει.
Η Σιαοντί είναι εφοδιασμένη με μία λειτουργία Wi-Fi , παρόμοια με εκείνη του συστήματος Siri που υπάρχει στα iPhones. Μπορεί να σερφάρει στο Διαδίκτυο, να ελέγχεται μέσω smartphone και να απαντά με κανονική φωνή. Μπορεί επίσης να ανάβει και να κλείνει ηλεκτρικές συσκευές, όπως π.χ. ένα πλυντήριο.
Η τιμή της: 25.000 γιουάν (3.200 ευρώ). Η επιχείρηση που απασχολεί 120 εργαζομένους ξεκίνησε να κατασκευάζει γυναίκες -ρομπότ το 2016 και αναμένεται να τις διαθέσει στην αγορά τους επόμενους μήνες.
Η επιχείρηση όμως κατασκευάζει και 400 «παραδοσιακές» κούκλες μηνιαίως, κατά παραγγελία, για τους πελάτες που θέλουν να διαλέξουν ύψος, μέγεθος στήθους, χρώμα δέρματος, ματιών και μαλλιών. Η Exdoll όμως στοχεύει πιο ψηλά και θέλει να ενσωματώσει περισσότερη τεχνητή νοημοσύνη, αναγνώριση φωνής, σύνθετες εκφράσεις προσώπου ακόμα και βλέμμα, το οποίο θα ακολουθεί το βλέμμα του χρήστη.
«Θέλουμε να κατασκευάσουμε ένα ρομπότ με το πιο όμορφο πρόσωπο και το πιο σέξι σώμα», συνοψίζει ο Γου λέγοντας ότι οι πρώτες κούκλες τεχνητής νοημοσύνης που θα μπορούν να γίνουν σύντροφοι εξαιρετικά ρεαλιστικά, θα είναι διαθέσιμες στην αγορά μέσα στα επόμενα δέκα χρόνια. Σήμερα η Κίνα κατασκευάζει πάνω από το 80% των σεξουαλικών παιχνιδιών παγκοσμίως: ο τομέας απασχολεί ένα εκατ. ανθρώπους στη χώρα, αντιπροσωπεύοντας κύκλο εργασιών ύψους 6.6 δισεκ. δολάρια. Υπάρχει όμως ένα παράδοξο: η άνοδος του φαινομένου αυτού δεν βρίσκει αντίθετους απαραιτήτως τους κινέζους υπερασπιστές των δικαιωμάτων των γυναικών.
«Μεγάλος αριθμός ανδρών αναμένει τα ίδια πράγματα από τις γυναίκες: σεξ, νοικοκυριό, παιδιά.. δεν τις αντιμετωπίζουν ως ξεχωριστές προσωπικότητες. Εάν όλοι αυτοί οι τύποι αγοράσουν μία τέτοια κούκλα, πολλές γυναίκες θα απελευθερωθούν από την κυριαρχία τους», υποστηρίζει η φεμινίστρια Σιάο Μαϊλί.
