Του Γιώργου Αυτιά
Δουλεύουμε 7 μήνες για το κράτος!
Από τις 365 μέρες τις 198 εργαζόμαστε για το κράτος!
Ναι… Η ετήσια μελέτη για την Ημέρα Φορολογικής Ελευθερίας αναφέρει ότι οι Έλληνες φορολογούμενοι θα εργαστούν φέτος 12 ημέρες παραπάνω, σε σύγκριση με το 2017, για να πληρώσουν φόρους και εισφορές.
Φέτος θα δουλέψουμε 50 ημέρες για άμεσους φόρους, 67 ημέρες για έμμεσους και 81 για κοινωνικές εισφορές…
Δηλαδή ο μέσος Έλληνας δουλεύει από την Πρωτοχρονιά μέχρι τις 18 Ιουλίου για να πληρώσει φόρους και εισφορές.
Αυτή η κατάσταση έχει φτάσει σε ένα πάρα πολύ προχωρημένο επίπεδο. Καλούμαστε να απαντήσουμε ως χώρα αν τελικά θέλουμε ένα πιο μικρό, πιο συμμαζεμένο και αποδοτικό κράτος, ή αν επιθυμούμε να φτάσουμε μέχρι το φθινόπωρο».
Ο κ. Αβραντίνης, αντιπρόεδρος της Δράσης και μέλος διοικητικού συμβουλίου ΚΕΦίΜ επεσήμανε: «Η φορολογία είναι μέρος του κόστους της οικονομίας ενός κράτους και επηρεάζει τα κίνητρα των ατόμων για παραγωγή. Μείωση της φορολογίας σημαίνει αύξηση της ανταγωνιστικότητας και βελτίωση όλων των μεγεθών της οικονομίας.
Φέτος, το ύψος των φορολογικών συντελεστών είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ανταγωνιστικότητα της χώρας σύμφωνα με τον δείκτη Doing Business.
Χρειαζόμαστε συνεπώς λιγότερους φόρους και ένα ριζικά απλούστερο φορολογικό σύστημα».
Να δούμε τι λέει η έρευνα:
Οι Έλληνες φορολογούμενοι θα εργαστούν φέτος 12 ημέρες παραπάνω για το κράτος
Θα δουλέψουμε 50 ημέρες για άμεσους φόρους, 67 για έμμεσους και 81 για κοινωνικές εισφορές.
Το 2018 θα εργαστούμε 50 ολόκληρες ημέρες παραπάνω για το κράτος απ’ ό,τι το 2009 αν η κυβέρνηση πετύχει τους στόχους της.
Στον Προϋπολογισμό του 2018 προβλέπει την επιπλέον αύξηση των Έμμεσων Φόρων κατά 3,4%, των Άμεσων Φόρων κατά 1,6% και των Καθαρών Κοινωνικών Εισφορών κατά 4,9% σε σχέση με όσα προϋπολόγιζε πέρσι.
Η φορολογική επιβάρυνση των Ελλήνων είναι αντίστοιχη με αυτή των Γερμανών και μεγαλύτερη από αυτή των Σουηδών, των Φιλανδών και των Ιταλών.
Η ικανοποίηση των Ελλήνων από τις κρατικά παρεχόμενες υπηρεσίες υγείας και παιδείας, καθώς και από τη δικαιοσύνη, είναι από τις χαμηλότερες μεταξύ των κρατών μελών του ΟΟΣΑ.