Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης μιλά για το εξώδικο που έστειλε στην ετεροθαλή αδελφή του Άννα.
Ο ίδιος βάση της διαθήκης του πατέρα τους έχει οριστεί διαχειριστής του έργου του και σεβόμενος την επιθυμία του πράττει αναλόγως, έχοντας όπως λέει ο ίδιος την καλή διάθεση όλο αυτό να μην οδηγηθεί στα δικαστήρια και δηλώνοντας διαθέσιμος να συζητηθούν οποιεσδήποτε ιδέες της αδελφής του σχετικά με το έργο του πατέρα τους.
«Αυτό το θέμα κρατά πάρα πολλά χρόνια. Ούτε πόλεμος υπάρχει, ούτε κόντρα, ούτε σφαζόμαστε, ούτε τίποτα. Υπάρχει μια συγκεκριμένη δημόσια διαθήκη του πατέρα μου που ανοίχτηκε μετά το θάνατο του, με συμβολαιογράφους και μάρτυρες, η οποία είναι σαφέστατη και κατανοητή στον οποιοδήποτε άνθρωπο. Εκεί διατυπώνει ουσιαστικά τις τελευταίες του επιθυμίες.
Στα «άκρα» τα παιδιά του Μπιθικώτση για την περιουσία
Αφού μοιράζει όλη την περιουσία των ακινήτων του σε όλα τα παιδιά του, όπως πάντα ήταν ένας δίκαιος πατέρας, ξεκαθαρίζει μετά τι θέλει να γίνει και ποιος θέλει να είναι υπεύθυνος τόσο για τα πνευματικά του δικαιώματα, όσο και για το ηθικό του δικαίωμα. Τόσα χρόνια δεν έχω ενοχλήσει ούτε εγώ, ούτε η μητέρα μου την Άννα, αν και κατά καιρούς γίνονταν πολλά πράγματα που δεν μας έβρισκαν σύμφωνους, γιατί για να πω την αλήθεια δεν ήθελα να δώσω δικαίωμα να ακούγεται το όνομα του πατέρας μου όπως ακούγεται αυτή τη στιγμή. Δυστυχώς υπάρχει κάποια στιγμή που λες μέχρι εδώ!
Η Άννα Μπηθικώτση
Η αιτία ήταν ότι ήρθε η στιγμή, επειδή έχω επωμισθεί ένα μεγάλο βάρος από τον πατέρα μου να προφυλάσσω την ιστορία που μου άφησε, ήρθε η στιγμή να το σεβαστούμε όλοι μας αυτό. Με την αδελφή μου δεν είχαμε επικοινωνία γιατί και ο πατέρας μου τα τελευταία χρόνια του δεν είχε καλή επικοινωνία, μέχρι και καθόλου με την αδελφή μου την Άννα. Από εκεί και πέρα εγώ δεν έχω τίποτα προσωπικό με την αδελφή μου την Άννα. Θα ήθελα να σεβαστούν αυτά που ο πατέρας μας επιθυμούσε.
Αν επικοινωνούσε είτε με εμένα, είτε με τη μητέρα μου και μας ξεκαθάριζε τις προθέσεις της και μας έλεγε θέλω να κάνω αυτό ή να δημιουργήσω το άλλο, θα ήμασταν πάντα συζητήσιμοι. Απλώς ποτέ δεν έχει μπει στη διαδικασία να πάρει να ρωτήσει για το οτιδήποτε. Αυτό σημαίνει γιατί δεν θέλει να παραδεχτεί ότι πρέπει να πάρει τηλέφωνο να ρωτήσει.
Πέρυσι είχε σταλεί μια γενική επιστολή μέσω της ΑΕΠΙ. Τότε η αδελφή μου το πήρε προσωπικά και είπε ότι θα συνεχίσει γιατί προβάλει δικό της έργο, μάλιστα με χαρακτήρισε «παιδί του μπαμπά», είμαι περήφανος για τον μπαμπά που έχω. Όταν δεν μπορείς να βρεις άλλη λύση πρέπει να στραφείς στη δικαιοσύνη. Θα ήθελα μέχρι και τώρα να μου πει η αδελφή μου ότι θέλει να μιλήσουμε και να μην πάμε προς τα εκεί. Είναι πολύ άσχημο δυο αδέλφια να καταλήξουν στα δικαστήρια».
