Συνέντευξη στο protothema.gr παραχώρησε ο Κωνσταντίνος Καζάκος. Ο γιος της αείμνηστης Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου μίλησε για την μητέρα του, τα παιδικά του χρόνια, τα καλοκαίρια του, τη μουσική και την υποκριτική, για τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του, για το πώς βλέπει τις γυναίκες, για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα […]
Συνέντευξη στο protothema.gr παραχώρησε ο Κωνσταντίνος Καζάκος. Ο γιος της αείμνηστης Τζένης Καρέζη και του Κώστα Καζάκου μίλησε για την μητέρα του, τα παιδικά του χρόνια, τα καλοκαίρια του, τη μουσική και την υποκριτική, για τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής του, για το πώς βλέπει τις γυναίκες, για την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα.
– Σας έλεγε παραμύθια η μητέρα σας; Κάποιο τραγούδι που λέγατε μαζί;
Δεν τραγουδούσαμε μαζί. Το παραμύθι είναι κάτι που θυμάμαι πολύ έντονα. Πλάθαμε μαζί ιστορίες, όχι κοινότοπες, ήταν διαδραστικό, είχα λόγο στην έκβαση, έλεγα: ε, αυτόν μην τον φάει ο δράκος. Κάθε βράδυ μέχρι μια ηλικία θυμάμαι την εικόνα της μητέρας μου να μου λέει μια διαφορετική ιστορία και είναι μια ξεχωριστή ανάμνηση στη σχέση μας.
– Η μουσική είναι κόλλημα;
Είναι μια μεγάλη αγάπη, μέσα στο θέατρο μεγάλωσα, αγαπώ και τα δυο πολύ αλλά την είχα βάλει στην άκρη και την έπιασα πριν 10 χρόνια, έχω ροκ μπάντα παίζω σε μπαράκια, το κάνω με σοβαρότητα και με μεράκι, ό,τι σημαίνει αυτό. Στις μέρες μας, της αισθητικής φθήνιας που η μουσική παράγεται γρήγορα εγώ επιλέγω να ακούω τραγούδια όπως το Boemian Rapsody των Queen.
– Πώς ανανεώνετε τη σχέση σας με τη σύζυγό σας;
Έλα ντε! Είμαστε μια δύσκολη περίπτωση. Οι δικοί της μένουν στην Κέρκυρα, ο πατέρας μου έχει τη δική του οικογένεια, υπάρχει περιορισμός δυνατοτήτων, έτσι έχουμε συνηθίσει να περνάμε καλά και οι τρεις μας και να βγαίνουμε παίρνοντας και τον Ιάσονα μαζί.
– Εδώ και δεκαετίες φωτογραφίες σας δημοσιεύονται σε περιοδικά. Έχετε δυσανασχετήσει με την προβολή της προσωπικής σας ζωής;
Όχι δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, αυτό είναι μέσα το παιχνίδι και αναμενόμενο. Όσο μπορώ περιφρουρώ την προσωπική μου ζωή, αλλά δεν μπορώ και να το εμποδίσω, είναι άλλωστε μέρος της δουλειάς μας.
– Θα θέλατε να παίζετε σε ταινίες, τι έργα βλέπετε;
Αν και αγαπώ το σινεμά έχω κάνει δυο-τρεις ταινίες. Τώρα τελείωσαν τα γυρίσματα σε μια ελληνική ταινία που συμμετέχω, μια περίεργη ταινία κάτι ανάμεσα σε περιπέτεια, κωμωδία και pulp fiction. Βλέπω πολύ κινηματογράφο και επιλέγω όλα τα είδη από Bruce Lee, Jack Norris ως Αντρέι Ταρκόφσκι και όλα τα ενδιάμεσα. Κάθε έργο είναι ένα παραμύθι που με ταξιδεύει, απολαμβάνω κυρίως μυθοπλασία με θέματα από τους αρχαιότερους χρόνους, τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, το Star Wars.
– Τι βρίσκουν οι γυναίκες σε σας; Τι σας δίδαξε η μητέρα σας;
Ρωτήστε τες! Όχι η μητέρα μου δεν μου έμαθε κάτι συγκεκριμένο, το έψαξα μόνος μου, έκανα λάθη και σωστά, διορθώθηκα, μόνος μου τα βρήκα, ώσπου να μάθω, δεν μπήκα ποτέ στο τριπάκι να ψάξω κάποια που να αντικατοπτρίζει την εικόνα ή στοιχεία του χαρακτήρα της μητέρας μου.
– Ποια είναι λοιπόν η εικόνα που έχετε για τις γυναίκες;
Υπάρχουν τόσο μεγάλες διαφορές μεταξύ των δύο φύλλων και αυτό είναι πού το κάνει ενδιαφέρον, μερικές φορές λέω ότι οι γυναίκες δεν είναι από αυτό τον πλανήτη, αλλά γενικά έχω δημιουργήσει καταπληκτικές σχέσεις. Θα ήταν βαρετό, άλλωστε να έχεις απέναντι σου κάποιον ίδιον με εσένα. Έχω καταλήξει λοιπόν ότι δεν θα τις καταλάβω ποτέ, όπως επίσης και ότι δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτές.
– Πόσο σημαντική είναι η ενσυναίσθηση αυτών που έχουν σε αυτούς που δεν έχουν για ένα λαό όπως οι Έλληνες που δεν είναι στη φύση τους;
Φαίνεται ότι δεν είναι. Ο λαός μας είναι ανοικτός και δοτικός. Όταν έρθει η δύσκολη ώρα τρέχουν όλοι να βοηθήσουν. Ιδρύματα σαν το «Τζένη Καρέζη» είναι πολύ σημαντικά για την συμπαράσταση σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Προσπαθούμε σε καιρούς οικονομικής ύφεσης αλλά είμαστε αισιόδοξοι.
– Τι εύχεστε για το μέλλον των παιδιών σας και της χώρας μας;
Εύχομαι να είναι χαρούμενα, τυχερά και υγιή, τοποθετώντας την τύχη πάνω από όλα. Αν σκεφτούμε ότι και οι επιβάτες του Τιτανικού ή οι συνάνθρωποί μας στο Μάτι είχαν την υγεία τους αλλά ήταν άτυχοι… Ελπίζω να κάνω καλά τη δουλειά μου σαν πατέρας, στο ένα παιδί πού είναι 18 ετών το βλέπω ήδη. Καλλιεργώ ένα πνεύμα ηθικής και ευαισθησίας και επιθυμώ να μείνουν και να δουλέψουν στην Ελλάδα. Η χώρα μας βουλιάζει στέλνοντας έξω τα καλύτερα μυαλά της και κινδυνεύουμε να γίνουμε Ουγκάντα, τριτοκοσμικοί. Υποστηρίζω αυτό που είπε ο πατέρας μου και παρεξηγήθηκε με τόση ευκολία, παρόλο ότι έχει αποδείξει εδώ και χρόνια τον εαυτό του περί προδοσίας πολιτικού συστήματος που αφήνει νεαρά μορφωμένα άτομα μετέωρα. Το μέλλον μας διαγράφεται ζοφερό, βγαίνουμε από τα μνημόνια αλλά το χρέος μας παραμένει. Οι Ευρωπαίοι «φίλοι» μας θέλουν να μας αλλάξουν αυτό που πάντα μας κατηγορούσαν ότι κάνουμε λάθος. Εμείς οι Νότιοι το να δουλεύουμε για να ζούμε και να μας κάνουν κακέπτυπα τους να ζούμε για να δουλεύουμε. Ο Έλληνας που κάνει δύο τρεις δουλειές για να ζήσει, έχει σκύψει το κεφάλι και έχει υποβιβάσει το επίπεδό του.
– Ποια συνεργασία σας θεωρείτε ως την πιο σημαντική;
Κάθε συνεργασία ήταν σημαντική στον καιρό της. Ξεχωρίζω με τον Ντασέν στο «Θάνατο του εμποράκου». Για μένα κάποιοι καλλιτέχνες είναι τεράστιοι αν και ήταν πολύ ταπεινοί. Είναι εντυπωσιακό το ό,τι είμαστε ένας κόκκος άμμου και μπορούμε να κοιτάμε ψηλά τον ήλιο και να αναγνωρίζουμε, όσο περισσότερη γνώση έχουμε τόσο πιο ταπεινοί γινόμαστε. Είναι τραγικό να βλέεις καβαλημένα καλάμια, πολιτικούς με ύψος 15 καρδιναλίων, να μπορούν να πηδήξουν ένα μέτρο και να πηδάνε δέκα.
– Μια σημαντική οικογενειακή στιγμή σαν γιος και μια σαν πατέρας.
Σαν γιος στα δεκατέσσερα μου όταν είχαν πιάσει τους γονείς μου και τους πήγαν στα Εσά πήραν πρώτα την μητέρα μου και μετά από τέσσερις μέρες τον πατέρα μου. Όταν τελείωσε αυτή η περιπέτεια μια Κυριακή πήραμε το αυτοκίνητο και με πήγαν βόλτα για να μου δείξουν τα κελιά τους. Σαν πατέρας, η γέννηση των δυο μου παιδιών της Τζενούλας και του Ιάσονα είναι τα πιο σημαντικά γεγονότα.
– Τι τύπος είναι ο Κωνσταντίνος Καζάκος; Αν ήσασταν δημοσιογράφος τι ερώτηση θα σας κάνατε;
Δύσκολο να κάνεις ερωτήσεις στον εαυτό σου, δεν το έχω κάνει ποτέ. Θα έλεγα ό,τι ο Κωνσταντίνος είναι ένας αιώνιος έφηβος, ροκάς, μηχανόβιος, χαβαλές… εκτός αν πρόκειται για δουλειά. Δεν θέλω να χάσω την παιδικότητα μου, περνάω πολύ καλά έτσι, είμαι ώριμος γενικά αλλά προτιμώ να ξεφεύγω όταν θέλω εγώ.
– Πού θα κάνετε φέτος διακοπές; Ποιο ήταν το καλύτερο καλοκαίρι σας;
Φέτος δεν έχει διακοπές. Σαν παιδί, έφηβος, εργένης, παντρεμένος, πολλά καλά καλοκαίρια. Όσο πιο παλιά τόσο καλύτερα χωρίς τις ευθύνες που αποκτάς μεγαλύτερος. Όπου και να με βάλεις περνώ καλά ακόμα και σε ένα ερημονήσι με ένα μπουκάλι νερό. Τα πιο ωραία μου καλοκαίρια τα πέρασα στην Πάρο.
– Θέατρο φέτος εμπνευσμένο από Σακελλάριο, Βέγγο. Τους συναντήσατε ποτέ; Ποια είναι η εικόνα που έχετε για αυτούς;
Για τον Σακελλάριο έχω ακούσει πολλά, είναι σαν να τον ξέρω. Ο Βέγγος ήταν υπέροχος και είχα μιλήσει μαζί του. Το έργο είναι ευχάριστο, ανάλαφρο και ιδανικό να πάρει κάποιος τα παιδάκια του και να περάσουν ένα ευχάριστο δίωρο.
Δείτε ακόμη:
Χαμός με την δήλωση του Καζάκου για τους νέους που μεταναστεύουν (vid)
