Ο καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος είναι σαφής: «Με τον Ν. 3845/2010 η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου, επέβαλλε στην χώρα το Α’ Μνημόνιο. Ακολούθησε το Β’ Μνημόνιο (Ν. 4046/2012) της συγκυβέρνησης Παπαδήμου. Το Γ’ Μνημόνιο (του Ν. 4336/2015) της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ..
Όσοι έχουν την υπομονή και το χρόνο να μελετούν το περιεχόμενο των Μνημονίων, είναι το πλέον γενικευμένο, ανακεφαλαιωτικό και πλήρες, που επιταχύνει τις συνθήκες παράδοσης των εγχώριων παραγωγικών μονάδων στο ξένο, κυρίως κρατικό, αλλά και νομαδικό κεφάλαιο και υποβαθμίζει την κοινωνία και την οικονομία σε δευτερεύουσα συμπληρωματική, ελλειμματική, υπηρετική των κεντροευρωπαϊκών οικονομιών.
Ο Ν. 4559/2018, είναι ο τελευταίος χρονολογικά μνημονιακός Νόμος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Συνολικά, επί μνημονίων, έχουν ψηφιστεί μέχρι σήμερα 714 μνημονιακοί Νόμοι, 60.000 μνημονιακές διατάξεις και έχουν εκδοθεί 300.000 Υπουργικές αποφάσεις προς υλοποίηση των ψηφισμένων Νόμων!!! Όλο αυτό το θεσμικό «οπλοστάσιο» παραμένει ανέπαφο μετά την ημερολογιακή λήξη της δανειακής σύμβασης και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει απαγορεύσει στις επόμενες κυβερνήσεις να το ακυρώσουν ή να το αναστείλουν, συνολικά ή τμηματικά!! (Νόμοι 4472/17 & 4775/17).
Στο σύνολο των Μνημονιακών διατάξεων προστέθηκε και η «θεσμοποίηση» του τερατώδους πλεονάσματος (3,5% έως το 2022 και 2,2 έως 2060!) που προσκρούει σε κάθε οικονομική λογική και ιστορική αξιολόγηση των οικονομιών των εθνών.
Έτσι, με τη φορολογικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος και την επιβάρυνση με αβάσταχτη φορολογία των ιδιωτικών περιουσιών, καταστρέφεται ο μικροϊδιοκτητικός τρόπος παραγωγής, διαλύεται η οικογενειακή εστία ( με το κύμα των αποποιήσεων των κληρονομιών κλπ) και κάθε μελλοντική κυβέρνηση δεν θα έχει τη δυνατότητα να εντάξει τους παραγωγικούς πόρους σε ένα εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, αφού ξένες δυνάμεις πλέον ελέγχουν τις κύριες πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας, ξένες οικονομίες νέμονται την εργασία των εκατοντάδων χιλιάδων νέων μας που μεταναστεύουν, ξένες τράπεζες εκμεταλλεύονται τις αποταμιεύσεις των Ελλήνων, αφού δεν υπάρχει εθνική αποταμίευση και όλα τα μεγέθη της οικονομίας υπόκεινται σε τριμηνιαία ενισχυμένη εποπτεία (συχνότερη δηλαδή των αξιολογήσεων). Επίσης, με τη «ρήτρα μη ανατρεψιμότητας», δένει τα χέρια κάθε μελλοντικής κυβέρνησης, πολύ περισσότερο που υπογράφτηκε από την ελληνική κυβέρνηση και μια νέα τραγική δέσμευση ότι θα λάβει και πρόσθετα μέτρα από αυτά που βρίσκονται υπό υλοποίηση, εάν χρειαστεί».