Είναι γνωστό, πως οι γυναίκες λιώνουν στη θέα της στολής, ακόμη κι αν αυτός που «κρύβεται» από πίσω δεν έχει καμία σχέση με τα γούστα τους.
Ναι, όσο κι αν οι άντρες δεν μπορούν να το κατανοήσουν – όπως άλλωστε και τίποτα γυναικείο – οι ένστολοι είναι στην πρώτη γραμμή των φαντασιώσεων.
Κι αυτό, δεν πρέπει να μας κάνει μεγάλη εντύπωση, μιας και τα σεξουαλικά κίνητρα είναι εντελώς ασυνείδητα.
Σύμφωνα με τον Φρόιντ, το άγχος προηγείται της επιθυμίας. Πρόκειται για ένα φυσιολογικό μηχανισμό, όπου τα στοιχεία που μας διεγείρουν αποτελούν στην ουσία λύσεις απέναντι στους μεγαλύτερους φόβους μας και σύμβολα των ιδανικών μας.
Για παράδειγμα, το άγχος που προκαλούν οι θέσεις εξουσίας και ο φόβος της τιμωρίας που μπορεί να επιβληθεί από αυτούς που τις κατέχουν, μπορεί να ανακουφιστεί μέσω μιας σεξουαλικής φαντασίωσης που περιλαμβάνει άτομα με στολές.
Τα επαγγέλματα αυτά συχνά προκαλούν φόβο ή δέος και οι στολές στην ουσία επικαλούνται τη φαντασίωση για να μειώσουν τα αρνητικά αυτά συναισθήματα.
Η στολή είναι το σύμβολο της εξουσίας, αλλά η ίδια η εξουσία απουσιάζει.
Το σύμβολό της μέσα στα πλαίσια της σεξουαλικής φαντασίωσης, όχι μόνο δε φοβίζει, αλλά στηρίζει την επιθυμία και εξυπηρετεί την απόλαυση.
Όποια λίστα κι αν κοιτάξεις άλλωστε με τα ερωτικά επαγγέλματα, οι ένστολοι βρίσκονται πάντα εντός δεκάδας.
Από την άλλη, αυτή η ιδέα της «βίας» που αφήνει η στολή και η εξουσία στο μυαλό των γυναικών φαίνεται πως λειτουργεί αφροδισιακά.
Κάτι ωραίο έχει πει γι’ αυτό ο Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, MD, PSC, PhD, ουρολόγος – ανδρολόγος, πρόεδρος του International Andrology: «Η εξουσία, η δύναμη και η δόξα σε ένα δυνατό κοκτέιλ με το χρήμα, είναι βέβαιο πως στους ανθρώπους των παθών και της αμαρτωλής ανθρώπινης φύσης θα τους μεθούσε, όπως οι Σειρήνες τον Οδυσσέα… Που δεν είμαστε και σίγουροι, αν ο μέγας παραμυθάς Όμηρος έλεγε την αλήθεια για το κλείσιμο των αυτιών, στο άκουσμα του σαγηνευτικού τραγουδιού τους….
Αλλά η ιστορία χιλιάδες χρόνια μετά επαναλαμβάνεται. Με τα φραγγέλια των ηθικολόγων να μαστιγώνουν τις αμαρτωλές πλάτες των άλλων και όχι μόνο τις δικές τους. Γιατί σε αυτή την κριτική υπάρχει μία σαγήνη, ένα είδος απόλαυσης, που ο μέγας φιλόσοφος της ελευθερίας, ο Σαντ, το περιέγραψε με το όνομά του, σαδισμός των αισθήσεων, αλλά και των παραισθήσεων. Που μοιάζει να υπερβαίνει σε βαθμό ηδονής ακόμη και τον καλύτερο οργασμό, εκείνο των πρωτόπλαστων», καταλήγει ο ειδικός.
Δείτε ακόμη:
