Έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη φοβούνται οι αγορές, εν μέσω μάλιστα της μεγάλης κρίσης που έχει ξεσπάσει στην Ιταλία Αν υπάρχει χώρα που ενδέχεται να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, αυτή θα είναι η Ελλάδα, προειδοποιεί η DBRS. Η Ελλάδα φιγουράρει μονάχη στην κατηγορία «MEDIUM RISK», δηλαδή μέτριου κινδύνου, για αποχώρηση από την ευρωζώνη, […]
Έξοδο της Ελλάδας από την Ευρώπη φοβούνται οι αγορές, εν μέσω μάλιστα της μεγάλης κρίσης που έχει ξεσπάσει στην Ιταλία
Αν υπάρχει χώρα που ενδέχεται να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη, αυτή θα είναι η Ελλάδα, προειδοποιεί η DBRS.
Η Ελλάδα φιγουράρει μονάχη στην κατηγορία «MEDIUM RISK», δηλαδή μέτριου κινδύνου, για αποχώρηση από την ευρωζώνη, ενώ όλες οι υπόλοιπες χώρες είναι ασφαλείς στο low risk. Στο high risk δε βρίσκεται καμία χώρα.
Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο καναδικός οίκος αξιολόγησης, νωρίτερα φέτος, οι φόβοι στις αγορές σχετικά με την έξοδο μίας από τη ζώνη του ευρώ, επανεμφανίστηκαν εκ νέου.
Αυτή η ανανεωμένη ανησυχία ακολούθησε τη δημιουργία ευρωσκεπτικής κυβέρνησης στην Ιταλία.
Ωστόσο, οι μεταγενέστερες εξελίξεις, οι οποίες υποχρέωσαν την κυβέρνηση να παράσχει διαβεβαιώσεις σχετικά με την παραμονή της Ιταλίας στη ζώνη του ευρώ, απεκάλυψαν τους ισχυρούς θεσμικούς περιορισμούς και τα πολιτικά κίνητρα που βοηθούν τις χώρες να αγκυροβολήσουν εντός της ΕΕ, επισημαίνει ο οίκος.
Η DBRS αποτιμά τον κίνδυνο μίας εξόδου από το ευρώ ως «περιορισμένο».
«Δεν υπάρχει έξοδος από το ευρώ χωρίς έξοδο από την ΕΕ, και αυτό φαίνεται απίθανο να αλλάξει».
Επιπλέον, σε εθνικό επίπεδο, δεν διαπιστώνεται ομοφωνία ως προς την αποχώρηση από την Ευρωζώνη.
«Η DBRS θεωρεί ότι η μεταρρυθμιστική ατζέντα της ΕΕ είναι ελλιπής, αλλά καταλήγει, επίσης, στο συμπέρασμα ότι οι μεταρρυθμίσεις της περασμένης δεκαετίας ήταν αρκετές για να ενισχύσουν το μπλοκ του νομίσματος και να το ενισχύσουν για να αντιμετωπίσει μελλοντικές κρίσεις.
Παρόλα αυτά, ενδέχεται να απαιτηθούν συνεχείς προσπάθειες για τη διατήρηση και την ενίσχυση της ακεραιότητας της νομισματικής ένωσης, προκειμένου να μειωθεί η πιθανότητα οποιασδήποτε εξόδου μακροπρόθεσμα».
Η DBRS θεωρεί τρεις κύριους παράγοντες για τον προσδιορισμό του κινδύνου μιας εξόδου: (1) πολιτικές ικανότητες (2) μακροοικονομικές ανισορροπίες και τρωτά σημεία (3) πολιτική προθυμία.
Οι χώρες τοποθετούνται σε μία από τις τρεις κατηγορίες κινδύνου χώρας: χαμηλό, μέτριο ή υψηλό κίνδυνο εξόδου.
Μόνο η Ελλάδα βρίσκεται στο «υψηλό» ρίσκο, όταν όλες οι υπόλοιπες χώρες περιορίζονται στον «χαμηλό».
«Ο κύριος παράγοντας είναι το υψηλό απόθεμα του επίσημου εξωτερικού χρέους, το οποίο η Ελλάδα θα χρειαστεί να αποπληρώσει σταδιακά μέσω πρωτογενών πλεονασμάτων.
Παρά τις ευνοϊκές συνθήκες για το επίσημο χρέος της Ελλάδας, η DBRS θεωρεί ότι το χρέος αυτό θα μπορούσε πάλι να αποτελέσει πηγή έντασης μεταξύ της Ελλάδας και των κυριότερων πιστωτών της.
Εάν η Ελλάδα αδυνατεί να διατηρήσει τις πρωτογενείς πλεονασματικές της δεσμεύσεις, οι πιστωτές της ενδέχεται να είναι λιγότερο πρόθυμοι να προβλέψουν πρόσθετη ελάφρυνση του χρέους.
Εάν αντιμετωπίσουμε ταυτόχρονα μια σταθερά ασθενική ανάπτυξη, μια μελλοντική κυβέρνηση θα μπορούσε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα έχει εξαντλήσει άλλες επιλογές και το κόστος παραμονής εντός της ζώνης του νομίσματος, είναι υπερβολικά υψηλό».
Ακόμα κι αν μια κυβέρνηση διατυπώσει ένα σχέδιο με αυστηρή μυστικότητα, αυτό θα μπορούσε να εγείρει ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα των πράξεων της κυβέρνησης και δεν θα μείωνε αναγκαστικά τη σχετική οικονομική και χρηματοπιστωτική αναταραχή», συμπληρώνει ο οίκος.
Όπως συνεχίζει, τουλάχιστον δύο εθνικές εκλογές δημιούργησαν κυβερνήσεις με κάποιο εμφανές ενδιαφέρον για ελάφρυνση των περιορισμών που επιβάλλονται από το κοινό νόμισμα και τους συναφείς δημοσιονομικούς κανόνες.
«Είναι απίθανο ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση θα αποδεχθεί όλες αυτές τις βραχυπρόθεσμες συνέπειες σε αντάλλαγμα για τα αβέβαια μελλοντικά κέρδη που συνδέονται με οποιαδήποτε αυξημένη εξωτερική ανταγωνιστικότητα, η οποία ενδεχομένως δεν θα διατηρηθεί».
Αν και η πορεία για έξοδο από το ευρώ είναι πιθανόν να είναι εξαιρετικά δύσκολη για οποιαδήποτε χώρα, η ύπαρξη μακροοικονομικών και εξωτερικών ανισορροπιών εντός της ένωσης συνεπάγεται ότι ο κίνδυνος δεν μπορεί να αγνοηθεί εντελώς.
