Στον αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, θα αποδώσει την ύψιστη τιμή, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απονέμοντας του τον «Χρυσό Αριστοτέλη». Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Πέμπτη 18 Οκτωβρίου, στις 7.00 μμ, στη μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου. Την απονομή θα κάνει ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Περικλής Μήτκας, κατόπιν ομόφωνης έγκριση από τη […]
Στον αρχιεπίσκοπο Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιο, θα αποδώσει την ύψιστη τιμή, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, απονέμοντας του τον «Χρυσό Αριστοτέλη».
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την προσεχή Πέμπτη 18 Οκτωβρίου, στις 7.00 μμ, στη μεγάλη Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου.
Την απονομή θα κάνει ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Περικλής Μήτκας, κατόπιν ομόφωνης έγκριση από τη Σύγκλητο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της σχετικής πρότασης του Τμήματος Θεολογίας.
Η ύψιστη αυτή τιμή του εκπαιδευτικού Ιδρύματος της χώρας, η οποία προϋποθέτει εξαιρετικές διακρίσεις στην Επιστήμη και στην Κοινωνία με διεθνή ακτινοβολία, μέχρι σήμερα έχει αποδοθεί στον πρ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κωστή Στεφανόπουλο, τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και στους ομότιμους καθηγητές Σκουρή και Κριαρά.
Όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ το σκεπτικό της πρότασης που υπέβαλε το Τμήμα Θεολογίας, για την απόδοση αυτής της τιμής, μεταξύ άλλων επισημαίνονται τα εξής:
«Η προσφορά του Μακαριωτάτου, στον παγκόσμιο προβληματισμό για τη χριστιανική μαρτυρία, επικεντρώνεται στη σύζευξη της πρακτικής προσπάθειας με τη θεολογική έρευνα. Το έργο του στην Αφρική και την Αλβανία, αποτελεί υπόδειγμα θεολογικού στοχασμού, δημιουργικών πρωτοβουλιών και σεβασμού προς τις πολιτιστικές καταβολές των αποδεκτών. Οι θρησκειολογικές του σπουδές και η επιτόπια μελέτη των θρησκειών, όπως των αφρικανικών θρησκευμάτων, του Ισλάμ, του Ταοϊσμού, του Βουδισμού, του Κομφουκιανισμού στις χώρες όπου ακμάζουν, διευκόλυναν τη συμβολή του στις διαθρησκειακές προσπάθειες για την ειρηνική συνύπαρξη των λαών.
Αξιοσημείωτη είναι η ουσιαστική συνεισφορά του στην πολυθρησκευτική κοινωνία της Αλβανίας, όπου συνυπάρχουν Χριστιανοί, Σουνίτες, Μπεκτασί, και την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων σε περιόδους όξυνσης του θρησκευτικού φανατισμού. Γνωστή η κραυγή του: “το λάδι της θρησκείας δεν προορίζεται για να φουντώνει τη φωτιά του πολέμου, αλλά για να επουλώνει τις πληγές”.
