Υπέρ της κατάργησης του άρθρου 3 του Συντάγματος που αφορά τις σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας, αντί μίας ερμηνευτικής προσθήκης για την επικρατούσα θρησκεία που «καλύπτει την Εκκλησία και δεν λύνει τον γόρδιο δεσμό», τάχθηκε το μέλος το μέλος της ΚΕ και του ΠΣ του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης μιλώντας Στο Κόκκινο.
Θέλουμε το Σύνταγμα να αντικρούει νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αντίθετα με τις προσπάθειες πανευρωπαϊκής “συνταγματοποίησής” τους όπως με το Ευρωσύνταγμα, υπογράμμισε.
«Βγαίνοντας από μία σκληρή περίοδο μνημονιακών καταναγκασμών, είναι ανάγκη να εμφυσήσουμε στην κοινωνία δημοκρατικές αξίες και σταθερή υποστήριξη των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων με την βελτίωση και αναθεώρηση διατάξεων του Συντάγματος», είπε ο κ. Φίλης, ο οποίος αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα των σχέσεων Κράτους και Εκκλησίας.
Όπως είπε, «πρέπει να είμαστε τολμηροί» και τόνισε ότι δεν μπορεί «να δημιουργείται δεύτερο συμβολικό θεμέλιο δίπλα στη λαϊκή κυριαρχία. Το Σύνταγμα θεμελιώνεται στη λαϊκή κυριαρχία, στο όνομα του λαού, δεν χρειάζεται το «Eις τo όνoμα της Aγίας και Oμooυσίoυ και Aδιαιρέτoυ Tριάδoς».
Αυτή η συμβολική διατύπωση παράγει αποτελέσματα, συνδυάζεται με την «επικρατούσα θρησκεία» του άρ. 3 … όπως στην πρόσφατη νομολογία του ΣτΕ ότι το Σύνταγμα δεν διαπιστώνει πλειοψηφούσα αλλά αποδέχεται επικρατούσα θρησκεία έναντι των υπολοίπων. Αυτά δεν λύνονται με μεσοβέζικες λύσεις, γιατί ξανά πάμε σε δικαστήρια, εκεί λειτουργεί η «μακριά χειρ» της Εκκλησίας, λαμβάνονται αποφάσεις … πρέπει το Σύνταγμα να κρίνει το θέμα καθαρά, με βάση και την κοινωνική ωρίμανση επί του θέματος».
Απέρριψε μία λύση όπου ερμηνευτική δήλωση στο Σύνταγμα θα διευκρίνιζε ότι «όταν λέμε ότι υπάρχει αυτό το καθεστώς στην Ελλάδα δεν εννοούμε εις βάρος άλλων», χαρακτηρίζοντάς την «λύση που καλύπτει την Εκκλησία, γιατί δεν λύνει τον γόρδιο δεσμό, που είναι ουσιαστικός και αφορά την δημοκρατική λειτουργία της κοινωνίας».
Όπως τόνισε ο κ. Φίλης, «σαφέστατα» πρέπει να καταργηθεί το άρ. 3, «αυτό αντανακλά και στην δημοκρατική συνείδηση της κοινωνίας, διαχρονικά, όχι μόνο σήμερα. Είναι από τα λίγα θέματα που υπήρχε πλειοψηφία στις δημοσκοπήσεις, ότι πρέπει να τελειώνουμε με το θέμα αυτό. Δεν βλάπτει τον απλό, θρησκευόμενο πολίτη, αντιθέτως κατοχυρώνει το δικαίωμά του».
Από την άλλη, όπως είπε χαρακτηριστικά, «τα οικονομικά είναι ένα μεγάλο θέμα»…
Το άρθρο 3 ορίζει:
- Επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις. Είναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Ιερά Σύνοδο των εν ενεργεία Αρχιερέων και από τη Διαρκή Ιερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Τόμου της κθ’ (29) Ιουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928.
- Το εκκλησιαστικό καθεστώς που υπάρχει σε ορισμένες περιοχές του Κράτους δεν αντίκειται στις διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου.
- Το κείμενο της Αγίας Γραφής τηρείται αναλλοίωτο. Η επίσημη μετάφρασή του σε άλλο γλωσσικό τύπο απαγορεύεται χωρίς την έγκριση της Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ελλάδας και της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη.
Σύμφωνα με τον ίδιο, άλλα μείζονα θέματα που θα περιληφθούν στην συζήτηση είναι μεταξύ άλλων:
– ευθύνη υπουργών: Δεν μπορεί να υπάρχει προθεσμία με την οποία διασώζονται υπουργοί αν έχουν διαπράξει αδικήματα
– ασυλία βουλευτών: Πρέπει να αφορά πράξεις που σχετίζονται με την πολιτική δραστηριότητα, όχι εκτός αυτής
– συγκρότηση του πολιτεύματος
– θητείες των βουλευτών
– πολύ περιορισμένη ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας
– να μην διαλύεται η Βουλή όταν δεν μπορεί να εκλέξει ΠτΔ
Τέλος, υπάρχουν θέματα κοινωνικού χαρακτήρα, όπως το δικαίωμα των πολιτών στην ενέργεια, στην ύδρευση, στα κοινά αγαθά, και η υποχρέωση του κράτους να διασφαλίζει τα δίκτυα μέσα από τα οποία παρέχονται. Επίσης, τα εργασιακά, συνολικά μία αντίληψη αποτροπής νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Όπως τόνισε ο κ. Φίλης, «ο κίνδυνος (και στην Ευρώπη και στη χώρα μας) με το Ευρωσύνταγμα είναι η συνταγματοποίηση φιλελεύθερων πολιτικών. Εμείς θέλουμε ένα Σύνταγμα που να αποτρέπει νεοφιλελεύθερες πολιτικές, να τις αντικρούει».