Γράφει η Φωτεινή Βρύνα
Επικεφαλής του Τομέα Ισότητας της ΕΝ.Π.Ε.
Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής
Δυστυχώς τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει θεατές επεισοδίων, όπως αυτά που προκλήθηκαν στο Πρωτοδικείο Αθηνών από τους αντιεξουσιαστές, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό αστυνομικών, τον ξυλοδαρμό και τη ληστεία σε βάρος καθηγητή του Α.Π.Θ., ενώ παράλληλα είχαμε επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα, καθώς και το ανεκδιήγητο περιστατικό ελέγχου ταυτοτήτων σε αστυνομικούς από τον Ρουβίκωνα.
Αυτά τα περιστατικά έρχονται να προστεθούν στον κύκλο της ανομίας και της ανασφάλειας που δεν έχει τέλος.
Η ιδεοληπτική Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την προκλητική της ανοχή έχει οδηγήσει στην αποθράσυνση των ταραχοποιών. Σχετικά με τα Πανεπιστήμια αυτά έχουν αφεθεί στο έλεος μιας μικρής ομάδας κουκουλοφόρων, οι οποίοι όποτε θέλουν μπαίνουν σε αυτά, τα καταστρέφουν, προκαλούν ζημιές ενώ ταυτόχρονα επιτίθενται σε φοιτητές και καθηγητές.
Δυστυχώς, τα ελληνικά Πανεπιστήμια, με αποκλειστική ευθύνη της Κυβέρνησης, έχουν μετατραπεί σε κέντρα ανομίας και διακίνησης ναρκωτικών.
Η ανοχή της κυβέρνησης στη βία έχει ως αποτέλεσμα την αποθράσυνση των φιλικών προς εκείνη «ομάδων», θέτοντας πια σε κίνδυνο την ίδια την ασφάλεια των πολιτών και των αστυνομικών.
Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στα Πανεπιστήμια είναι πρωτόγνωρη, διαστρεβλώνει την εικόνα των δημοσίων Πανεπιστημίων και θέτει σε κίνδυνο, όχι μόνο την εύρυθμη λειτουργία του, αλλά και την προσωπική ασφάλεια των φοιτητών και των διδασκόντων.
Στα Πανεπιστήμια καθημερινά συμβαίνουν από μικροεγκλήματα έως κακουργήματα, όπως η κατ’ επάγγελμα εμπορία ναρκωτικών. Σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο, η αστυνομία οφείλει να παρεμβαίνει στα κακουργήματα και να συλλαμβάνει τους εμπόρους που βρίσκουν καταφύγιο στα Πανεπιστήμια, όμως δεν της επιτρέπεται από την πολιτική ηγεσία να κάνει το καθήκον της ενάντια στην ανομία.
Είναι προφανής η έλλειψη πολιτικής βούλησης για την εφαρμογή ακόμη και του ισχύοντος νόμου.
Σε κάθε περίπτωση, ο νόμος περί ασύλου έτσι όπως εφαρμόζεται μετατρέπει τα Πανεπιστήμια σε άσυλα ανομίας.
Η Κυβέρνηση, η οποία θα μπορούσε κάλλιστα να αντιμετωπίσει τα νοσηρά αυτά φαινόμενα, επιλέγει να μην το κάνει, διότι έχει εκλεκτικές σχέσεις με «συλλογικότητες», όπως και ο Ρουβίκωνας.
Δεν δείχνει τον δέοντα σεβασμό προς την τήρηση των νόμων και τη διαχείριση των δημοσίων χώρων. Μόνο που αυτή η νοοτροπία είναι ακραία μειοψηφική στην ελληνική κοινωνία αλλά και στην ίδια την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Τα Πανεπιστήμια θα πρέπει να είναι το λίκνο της γνώσης, της ελευθερίας, που θα εξασφαλίζει όχι απλά ασφάλεια, αλλά καλή ποιότητα σπουδών για τους φοιτητές μας και προφανώς ένα ασφαλές και δημιουργικό περιβάλλον για τους διδάσκοντες.