Έχουν περάσει χρόνια από τότε που κρέμασε τα spikes του. Στην αρχή τρόμαξε, μετά θύμωσε. Αυτές ήταν οι πρώτες αντιδράσεις του Μάικλ Τζόνσον μετά το εγκεφαλικό. Όμως, ένας πρωταθλητής σκέφτεται πάντα σαν πρωταθλητής. Ο θρύλος του στίβου μίλησε για την περιπέτεια που ξεκίνησε για εκείνον τον Σεπτέμβριο. Ο Ολυμπιονίκης για χρόνια κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ […]
Έχουν περάσει χρόνια από τότε που κρέμασε τα spikes του. Στην αρχή τρόμαξε, μετά θύμωσε.
Αυτές ήταν οι πρώτες αντιδράσεις του Μάικλ Τζόνσον μετά το εγκεφαλικό.
Όμως, ένας πρωταθλητής σκέφτεται πάντα σαν πρωταθλητής.
Ο θρύλος του στίβου μίλησε για την περιπέτεια που ξεκίνησε για εκείνον τον Σεπτέμβριο.
Ο Ολυμπιονίκης για χρόνια κατείχε το παγκόσμιο ρεκόρ στα 200 μ., με 19.32, πριν να το καταρρίψει ο Γιουσέιν Μπολτ.
Όμως, για να καλύψει την ίδια απόσταση στο νοσοκομείο, χρειάστηκε 15 λεπτά, δήλωσε.
«Είπα στη σύζυγό μου ότι ήμουν σίγουρος ότι θα επανέλθω πλήρως και όχι μόνο θα το πετύχω αυτό, αλλά θα το κάνω πιο γρήγορα από οποιονδήποτε άλλο», είπε ο Τζόνσον, που προφανώς εξακολουθεί να σκέφτεται… κόντρα στον χρόνο, όπως όταν ήταν πρωταθλητής.
«Ήξερα ότι η ανάρρωση χρειάζεται σκληρή δουλειά, συγκέντρωση και αφοσίωση. Κάτι με το οποίο είμαι πολύ εξοικειωμένος. Πλέον, έπειτα από τρεις μήνες, έχω σχεδόν επιστρέψει στην κανονική ζωή μου», συμπλήρωσε. «Αισθάνομαι καλά και ήμουν πραγματικά τυχερός», παραδέχεται.
Η περιπέτειά του ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο, όταν ένιωσε ένα περίεργο τσίμπημα στο χέρι και την αριστερή πλευρά του. Πήγε απευθείας στο νοσοκομείο.
«Μετά τη μαγνητική, σχεδόν έπεσα κάτω. Δεν μπορούσα να περπατήσω ή να κουνήσω το αριστερό μου πόδι. Δεν ένιωθα το χέρι μου και είχα πρόβλημα να κουνήσω τα δάχτυλά μου. Μόλις μου είπαν ότι έπαθα εγκεφαλικό, άρχισα να σκέφτομαι Έτσι θα είναι η ζωή μου πλέον; Θα μπορώ να ντυθώ μόνος μου; Θα μπορώ να φροντίσω τον εαυτό μου ή θα πρέπει να με φροντίζουν άλλοι;».
«Το πρώτο πράγμα που λένε οι γιατροί είναι να μην καπνίζεις, να αδυνατίσεις, να γυμνάζεσαι και να είσαι σε καλή φυσική κατάσταση. Όλα αυτά έκανα όταν συνέβη αυτό. Έκανα όλα τα σωστά, οπότε ήμουν θυμωμένος!», παραδέχεται.
Μετά τις πρώτες σκέψεις, βρήκε τον κανονικό εαυτό του
«Δύο ημέρες μετά το εγκεφαλικό, σηκώθηκα από το κρεβάτι με βοήθεια και περπάτησα στο νοσοκομείο. Το ειρωνικό ήταν πως έκανα περίπου 200 μέτρα. Το χρονομέτρησα και χρειάστηκα περίπου 15 λεπτά για να καλύψω την απόσταση», λέει.
Ο Τζόνσον έκανε ό,τι και όταν ήταν αθλητής. Προσπαθούσε κάθε ημέρα να κάνει την καλύτερη «προπόνηση» που μπορούσε, για να βελτιωθεί. Και σταδιακά, τα κατάφερε, περπάτησε κανονικά και λίγο αργότερα, άρχισε και πάλι να τρέχει.
