Ως «τον επόμενο πρωθυπουργό της Ελλάδας» – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – χαρακτήρισε η Δημόσια Τηλεόραση της Ιταλίας τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Το σύντομο αφιέρωμα που έκανε η RAI στον κ. Μητσοτάκη προβάλλεται από χθες στα δελτία ειδήσεων της γειτονικής μας χώρα. Η συνέντευξη στη δημοσιογράφο Ελιζαμπέτα Καζαλότι πραγματοποιήθηκε σε ένα καφέ των δυτικών προαστίων στο […]
Ως «τον επόμενο πρωθυπουργό της Ελλάδας» – σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις – χαρακτήρισε η Δημόσια Τηλεόραση της Ιταλίας τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Το σύντομο αφιέρωμα που έκανε η RAI στον κ. Μητσοτάκη προβάλλεται από χθες στα δελτία ειδήσεων της γειτονικής μας χώρα.
Η συνέντευξη στη δημοσιογράφο Ελιζαμπέτα Καζαλότι πραγματοποιήθηκε σε ένα καφέ των δυτικών προαστίων στο Μπουρνάζι.
Ο πρόεδρος της ΝΔ τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι η κυβέρνηση «υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη και διέλυσε την παραγωγική οικονομία για να παράγει πλεονάσματα μεγαλύτερα από αυτά που της ζητούσαν οι Ευρωπαίοι πιστωτές».
Αυτό, ώστε «να μπορέσει στη συνέχεια, τώρα λίγο πριν από τις εκλογές, να μοιράσει κάποια επιδόματα σε αυτούς που θεωρεί πολιτικούς πελάτες».
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας σημειώνει ότι «η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα πολλές επενδύσεις, για να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης, για να τονώσει το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων».
«Οι νέοι δεν μου ζητούν ούτε επιδόματα, ούτε ευκαιριακή απασχόληση στο Δημόσιο. Ευκαιρίες μου ζητούν για να φτιάξουν τη ζωή τους» λέει ο κ. Μητσοτάκης απαντώντας σε σχετικό ερώτημα.
Ολόκληρη η συνέντευξη
-Δημοσιογράφος: Κύριε Πρόεδρε, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις θα είστε ο επόμενος Πρωθυπουργός.
Είστε έτοιμος να κυβερνήσετε; Έχετε δηλαδή στα χέρια σας μια συνταγή για να ανακουφίσετε τα κοινωνικά στρώματα;
-Κ. Μητσοτάκης: Είμαστε έτοιμοι και έχουμε ένα συγκεκριμένο σχέδιο για το πως θα βγει η Ελλάδα από αυτή την κρίση. Η κρίση έχει ήδη κρατήσει 8 χρόνια, έχει ταλαιπωρήσει πάρα πολύ την ελληνική κοινωνία. Η συνταγή μας είναι μια συνταγή ανάπτυξης.
Η Ελλάδα χρειάζεται σήμερα πολλές επενδύσεις για να δημιουργήσει θέσεις απασχόλησης και για να τονώσει το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων.
Χρειάζεται, επίσης, μια νέα συνταγή κοινωνικής συνοχής.
Ένα νέο ασφαλιστικό σύστημα το οποίο θα μπορεί να δίνει πραγματική ελπίδα στη νέα γενιά, στα νέα παιδιά, ότι κάποια στιγμή θα πάρουν μια σύνταξη.
Και, βέβαια, θα δοθεί πολύ μεγάλη έμφαση στην παιδεία μας.
Αυτό το οποίο μπορώ να σας πω, είναι ότι οι νέοι δεν μου ζητούν ούτε επιδόματα ούτε ευκαιριακή απασχόληση στο δημόσιο. Ευκαιρίες μου ζητούν για να φτιάξουν τη ζωή τους.
-Δημοσιογράφος: Έχετε πει ότι ο κ. Τσίπρας θα αφήσει πίσω του καμένη γη. Τι εννοείτε με αυτό;
Κ. Μητσοτάκης: Αυτό το οποίο λέω είναι ότι εξαιτίας του Αλέξη Τσίπρα η χώρα βίωσε δύο κρίσεις και όχι μία.
Διότι η κρίση τελείωνε το 2014, η χώρα είχε αποκαταστήσει την υψηπρόσβαση στις αγορές, τα πράγματα στην οικονομία πήγαιναν καλύτερα.
Μετά ήρθε ο κ. Τσίπρας -μας στοίχισε 100 δισ. ευρώ αυτή η περιπέτεια- και συνειδητά υπερφορολόγησε τη μεσαία τάξη.
Διέλυσε την παραγωγική οικονομία για να παράγει πλεονάσματα μεγαλύτερα από αυτά τα οποία ζητούσαν οι Ευρωπαίοι πιστωτές.
Και βέβαια τα χρειάζεται αυτά τα πλεονάσματα, για να μπορέσει στη συνέχεια, να μοιράσει κάποια επιδόματα σε αυτούς που θεωρεί πολιτικούς πελάτες.
Αυτή δεν είναι μια συνταγή για να πάει μπροστά η χώρα. Και αυτό φυσικά το καταλαβαίνουν οι αγορές.
Γι’ αυτό και σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στην πολύ δυσάρεστη θέση, να είναι ουσιαστικά αποκλεισμένη από τις αγορές.
Η κυβέρνηση αποδίδει το υψηλό κόστος δανεισμού της χώρας στην αναταραχή η οποία υπάρχει στις υπόλοιπες χώρες του Νότου και ειδικά στην Ιταλία. Αυτό όμως δεν είναι ακριβές.
-Δημοσιογράφος: Πιστεύετε ότι η Ιταλία θα ακολουθήσει τα βήματα της Ελλάδας;
-Κ. Μητσοτάκης: Εύχομαι ειλικρινά όχι. Και το λέω ως ένας άνθρωπος ο οποίος αγαπάει πάρα πολύ την Ιταλία και αγαπάει πάρα πολύ τον Ιταλικό λαό.
Δεν είναι δουλειά μου να παρεμβαίνω στα εσωτερικά ζητήματα της Ιταλίας.
Αυτό το οποίο θα πω μόνο, είναι ότι οι ανεδαφικές υποσχέσεις, τα μη ρεαλιστικά προγράμματα συχνά συγκρούονται με την πραγματικότητα.
Και η σύγκρουση αυτή με την πραγματικότητα, μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι εξαιρετικά επώδυνη.
Από εκεί και πέρα θέλω να πω και κάτι ακόμα. Πολλές φορές, η πολιτική κατάσταση διαμορφώνεται επειδή οι πολιτικοί αντιλαμβάνονται δικαιολογημένα προβλήματα των πολιτών, δικαιολογημένες ανησυχίες, αλλά προτείνουν λύσεις οι οποίες ενδεχομένως να μην είναι ρεαλιστικές.
Για παράδειγμα, υπάρχει σήμερα στην Ευρώπη μια μεγάλη ανησυχία για τα ζητήματα της μετανάστευσης.
Η Ευρώπη πρέπει να εξασφαλίσει τη φύλαξη των εξωτερικών της συνόρων.
Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να δεχόμαστε ότι μπορεί να έχουμε έναν ενιαίο χώρο ελεύθερης μετακίνησης πολιτών που είναι η ζώνη του Σέγκεν και να μη φυλάσσουμε ταυτόχρονα τα εξωτερικά μας σύνορα.
Η Ελλάδα και η Ιταλία είμαστε χώρες εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης. Κατά συνέπεια, θέλουμε πολύ μεγαλύτερη ευρωπαϊκή εμπλοκή στη φύλαξη των ευρωπαϊκών συνόρων.
Βλέπω δηλαδή αυτή τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης μέσα από μια αυστηρή προτεραιοποίηση εκείνων των πολιτικών όπου η Ευρώπη μαζί μπορεί να είναι πολύ πιο αποτελεσματική από ό,τι κάθε χώρα ξεχωριστά.
